Τρούμαν Καπότε: εν θερμώ

• Η βιογραφία του, γραμμένη από τον Τζέραλντ Κλαρκ, κυκλοφορεί από το «Μεταίχμιο»

«Ο Τρούμαν δεν ζητούσε μόνο ένα μαρτίνι στο μπαρ Αμερικάνα: Ηταν τόπος συνάντησης και κέντρο όλου του κουτσομπολιού της μικρής αποικίας ξένων της Ταορμίνα. Ο Αντρέ Ζιντ, που τότε διήνυε το τελευταίο έτος της μακράς του ζωής, βρισκόταν στην πόλη όταν έφτασε ο Τρούμαν με τον Τζακ, για παράδειγμα, απολαμβάνοντας τον ήλιο και αντλώντας ευχαρίστηση από τη συντροφιά των υπάκουων αγοριών που πλήρωνε για να επισκέπτονται το δωμάτιο του ξενοδοχείου του. Ο Ευγένιος Ο’ Νιλ εμφανίστηκε αργότερα (“ένας νευρικός ανθρωπάκος, αμήχανος και μοναχικός, αλλά μάλλον συμπαθητικός” ήταν ο τρόπος που ο Τρούμαν περιέγραψε τον σπουδαίο θεατρικό συγγραφέα σ’ ένα φίλο), καθώς και ο Ζαν Κοκτό, ο Κριστιάν Ντιορ, ο Εμλιν Γουίλιαμς, ο Ορσον Γουέλς, ο Γκέιλορντ Χάουζερ και ένα κινηματογραφικό συνεργείο της Metro Goldwyn Mayer που γύριζε μια ταινία δεύτερης διαλογής, το “Φυγή στην Τύνιδα”, με τον Στιούαρτ Γκρέιντζερ και την Πιεράντζελι. Κατόπιν παράκλησης του Τρούμαν, ο σκηνοθέτης Ρίτσαρντ Μπρουκς τον συμπεριέλαβε σε μια σκηνή στο δρόμο. “Μπορώ να φανταστώ το πρόσωπο του Τένεσι όταν το δει αυτό!” θριαμβολογούσε ο Τρούμαν. Η υποκριτική του καριέρα όμως τελείωσε σύντομα. Στην προβολή της αμοντάριστης κόπιας στο Χόλιγουντ, ο παραγωγός εντόπισε το πρόσωπό του και απαίτησε να κοπεί. “Αυτός δεν είναι ο Τρούμαν Καπότε;” ρώτησε τον Μπρουκς. ”Δεν μπορείς να τον βάλεις! Κόψ’ τον”».

Είναι ένα μικρό απόσπασμα από την πολυσέλιδη (593 σελίδες) βιογραφία του Τρούμαν Καπότε που κυκλοφόρησε μόλις από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο», την οποία έγραψε ο Τζέραλντ Κλαρκ. Τίτλος της «Καπότε: Μια ζωή εν θερμώ» (μετ. Βασίλης Μανουσάκης).

Ο Τζέραλντ Κλαρκ έζησε εννιά ολόκληρα χρόνια δίπλα στον Τρούμαν Καπότε έχοντας έτσι την ευκαιρία να γνωρίσει όχι μόνο τις αντιδράσεις του ίδιου αλλά και όλου του περιβάλλοντός του, ανάμεσά τους φυσικά, του μόνιμου συντρόφου του Καπότε, επί 38 ολόκληρα χρόνια, Τζακ Ντάνφι. «Ομολογώ ότι μερικές φορές μου λείπει η παρέα του, είτε καλή είτε κακή, περισσότερο απ’ όσο θα φανταζόμουν ότι είναι δυνατό», εξομολογείται ο βιογράφος του στο τέλος της ογκώδους βιογραφίας.

Γίνεται έτσι ο Τζέραλντ Κλαρκ ο ουσιαστικός μάρτυρας και αναμεταδότης μιας συναρπαστικής, γοητευτικής, πλούσιας και φωτεινής ζωής, αυτής του Καπότε. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν μια ζωή χωρίς πάθη, χωρίς εντάσεις, χωρίς πικρές και δύσκολες στιγμές. Πώς θα μπορούσε άλλωστε;

Δεκατρία χρόνια

Ο ίδιος ο Κλαρκ πίστευε ότι θα χρειαστεί το πολύ δυο τρία χρόνια για να ολοκληρώσει τη βιογραφία του Καπότε. Τελικά αφιέρωσε στη γραφή της δεκατρία ολόκληρα χρόνια. «Οραματιζόμουν ένα σχετικά μικρό βιβλίο. Χωρίς τις σημειώσεις είναι 547 σελίδες. Πίστευα πως η συγγραφή της βιογραφίας του Τρούμαν θα ήταν διασκεδαστική, εν συντομία. Ηταν, στην πραγματικότητα, μία από τις πιο βασανιστικές εμπειρίες της ζωής μου. Και μία από τις πιο συναρπαστικές», γράφει ο Τζ. Κλαρκ στο επίμετρο της έκδοσης. Και ομολογεί ότι ακριβώς την περίοδο που άρχισε να δουλεύει τη βιογραφία του Καπότε «ξεκινούσε η μακρόχρονη και δραματική πτώση (του Καπότε) που τελείωσε μόνο με το θάνατό του. Κι εγώ έγινα μέρος αυτού του συνεχιζόμενου δράματος. Ως συγγραφέας είχα καταφέρει να μείνω στα παρασκήνια. Τώρα με τραβούσαν με το ζόρι στη σκηνή για να γίνω ένας από τους ήρωες του δράματος, ένας συμμετέχων στην ταραχώδη ζωή για την οποία έγραφα».

Στις περισσότερες από τις βιογραφίες που κυκλοφορούν σήμερα, οι βιογράφοι έχουν προσεγγίσει τον βιογραφούμενο μόνο μέσα από τις πηγές, αφού δεν υπήρχε άλλη φυσική δυνατότητα. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μια βιογραφία-μαρτυρία, στις σελίδες της οποίας βασίστηκε και η ταινία «Καπότε» το 2005, δίνοντάς μας μόνο ένα μέρος της ζωής του Αμερικανού συγγραφέα.

Με την έκδοσή της στα ελληνικά θα μπορούν πολλοί περισσότεροι να παρακολουθήσουν έναν κόσμο, τα πάθη του, τα όνειρά του, μια ολόκληρη εποχή που δεν μοιάζει σε πολλά με τη σημερινή.

• Της Ολγας Σελλα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Σάββατο, 24 Oκτωβρίου 2009