Ο αββάς Πρεβώ (πραγμ. όνομα Αντουάν Φρανσουά Πρεβώ ντ’ Εζίλ ([Antoine François Prévost d’Exiles), Εστντέν, Αρτουά (Hesdin, Artois) 1697 – Σαντιγί 1763] ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος. Μαθήτευσε στους Ιησουίτες και έγινε δόκιμος μοναχός της Εταιρείας αλλά την εγκατέλειψε για να καταταγεί στον στρατό. Ύστερα από ένα αποτυχημένο έρωτα, ο Πρεβώ έγινε Βενεδικτίνος μοναχός και το 1726 ιερέας. Επειδή όμως εγκατέλειψε κι αυτήν του την θέση με συνέπεια να εκδοθεί ένταλμα συλλήψεως εναντίον του (lettre de cachet), διέφυγε στο Λονδίνο το 1728 αποφασισμένος να ζήσει στο εξής από την πένα του.
Την ίδια χρονιά εκδόθηκαν στο Παρίσι οι πρώτοι τέσσερις τόμοι του μυθιστορήματός του Αναμνήσεις ενός ευγενούς. Ύστερα από ένα χρόνο παραμονής στην Αγγλία ο Πρεβώ πήγε στην Ολλανδία και το 1730 άρχισε η δημοσίευση του Άγγλου φιλοσόφου που διήρκεσε εννιά χρόνια και καταλάμβανε οκτώ τόμους.
Το 1731 δημοσιεύτηκαν στο Άμστερνταμ ο πέμπτος, έκτος και έβδομος τόμος των Αναμνήσεων ενός ευγενούς. Ο έβδομος τόμος περιλάμβανε την Ιστορία του ιππότη ντε Γκριέ και της Μανόν Λεσκώ και δημοσιεύτηκε μεμονωμένος στο Παρίσι την ίδια χρονιά. Η γαλλική κυβέρνηση απαγόρευσε το έργο αλλά «το Παρίσι ξετρελάθηκε μ’ αυτό το μυθιστόρημα. Οι άνθρωποι τρέχαν να το αγοράσουν[τις παράνομες εκδόσεις του] λες κι ορμούσανε στη μάχη».
Το 1733, επειδή έμαθε στο Άμστερνταμ όπου βρισκόταν, ότι οι Βενεδικτίνοι είχαν πετύχει την έκδοση διαταγής φυλάκισής του, δραπέτευσε στην Αγγλία με την γυναίκα ενός άλλου. Για να ζήσει παρέδιδε μαθήματα αλλά ένας μαθητής του τον κατηγόρησε ότι πλαστογράφησε επιταγή πενήντα λιρών και φυλακίστηκε. Το έγκλημα της πλαστογραφίας επέσυρε τότε θανατική καταδίκη αλλά σε λίγο ο Πρεβώ αφέθηκε ελεύθερος και γύρισε στην Γαλλία έχοντας δηλώσει υποταγή στο τάγμα των Βενεδικτίνων. Πέθανε μοναχός είκοσι χρόνια αργότερα.
Το έργο που του χάρισε την αθανασία, η Μανόν Λεσκώ, είναι κατά κάποιον τρόπο η αυτοβιογραφία του : Ο ήρωάς του, ο ιππότης ντε Γκριέ, προοριζόταν κι αυτός για ιερωμένος κι έχει τον ίδιο ανήσυχο χαρακτήρα με τον συγγραφέα του. Το μυθιστόρημα αυτό ήταν η αρχή των romans larmoyants, των δακρύβρεκτων μυθιστορημάτων, που συγκινεί μέχρι σήμερα -ειδικά οι οπερατικές μεταφορές του- παρ’ όλο που μιλά για μιαν εταίρα κι ένα απατεώνα. Η επίδρασή του στους μεταγενέστερους (Ρουσσώ, Ντιντερό, Μπερναρντέν ντε Σαιν-Πιέρ, Δουμά υιό) ήταν τεράστια.
Επιλογή έργων
- Mémoires et aventures d’un homme de qualité qui s’est retiré du monde (Αναμνήσεις και περιπέτειες ενός ευγενούς που αποσύρθηκε από τον κόσμο, τόμοι 1-4 Παρίσι 1728, τόμοι 5-7 Άμστερνταμ 1731. Ο 7ος τόμος περιέχει την Histoire du chevalier des Grieux et de Manon Lescaut, 1731 (Ιστορία του ιππότη ντε Γκριέ και της Μανόν Λεσκώ). – μετάφραση Λένας Τσουκαλά («ΑΓΚΥΡΑ»)
- Le Philosophe anglais ou Histoire de M. Cleveland, fils naturel de Cromwell, 1731- 1739 (Ο Άγγλος φιλόσοφος, ή Ιστορία του κ. Κλήβελαντ, φυσικού γιου του Κρόμβελ, ιστορικό μυθιστόρημα)
- Histoire d’une Grecque moderne (Ιστορία μιας Νεοελληνίδας, 1740, την οποία ένας Γάλλος αγοράζει από το χαρέμι ενός πασά, με εμπερίστατες ψυχολογικές αναλύσεις) – μετάφραση Λ. Κορμαζοπούλου-Καγκάλου («ΕΣΤΙΑ»)
Η Μανόν στην όπερα
- Ντανιέλ Ωμπέρ : Manon Lescaut, 1856
- Ζυλ Μασνέ : Manon, 1884
- Τζάκομο Πουτσίνι : Manon Lescaut – Μανόν Λεσκώ (όπερα), 1893
**************************************
ΠΗΓΗ: https://el.wikipedia.org
No comments:
Post a Comment