Είναι να ζηλεύει κανείς κάποιους πνευματικούς ανθρώπους και πανεπιστημιακούς, όταν διαπιστώνει με τεκμήρια το πλήθος αλλά και την ποιότητα των μαθητών τους. Διότι ό,τι κι αν ισχυρίζεται κανείς, ό,τι και να καταθέτει στα απομνημονεύματά του ή στις συνεντεύξεις του, εκείνο που μετράει είναι η έμπρακτη και ως εκ τούτου ομολογημένη κατάθεση των μαθητών του.
- Ιδού, βλέπω τον αφιερωματικό ογκωδέστατο τόμο, που με τον τίτλο «Ευκαρπίας εγκώμιον» συνάδελφοι και μαθητές τιμούν τον ομότιμο καθηγητή της Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Παναγιώτη Μαστροδημήτρη. Πέρα από τις καταθέσεις που αναφέρονται στον Δάσκαλο και στον Ερευνητή, υπάρχουν δεκάδες μελέτες πρωτότυπες που αναλύουν και αναδεικνύουν θέματα σχετικά με τα ευρύτατα αντικείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, θεωρίας και πράξης που μελέτησε ο Μαστροδημήτρης.
- Η πληθώρα των σοβαρών, κυρίως νέων ερευνητών, αποδεικνύει και την εις βάθος δουλειά του Δασκάλου και το φάσμα των ερευνητικών προβλημάτων που άγγιξε και προέβαλε. Πράγματι, η συγκομιδή του ήταν αξιοσημείωτη και ζηλευτή, σε μια εποχή που περίσσεψε η αδιαφορία για τη σπουδή και η αγνωμοσύνη συναδέλφων και μαθητών.
Του Κώστα Γεωργουσόπουλου. ΤΑ ΝΕΑ: Τετάρτη 8 Απριλίου 2009
No comments:
Post a Comment