Μετά τα ΜΑΤ, ήρθαν τα... αβγά

Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες εβδομάδες το καφεβιβλιοπωλείο «Φλοράλ» στη δίνη του κυκλώνα - Αυτή τη φορά με αναρχικούς να βάλλουν κατά της συγγραφέως Σώτης Τριανταφύλλου

«Φύγε. Τράβα στο Κολωνάκι». «Αντε, σε περιμένουν και οι φίλοι σου οι μπάτσοι, τι στέκεσαι». «Γύρνα πίσω στην μπουρζουαζία». Οι- πλέον ήπιες- φράσεις της ομάδας των αυτοαποκαλούμενων αντιεξουσιαστών εκτοξεύονται ταυτόχρονα με μισή ντουζίνα αβγά. Στόχος, η γνωστή συγγραφέας και δημοσιογράφος κυρία Σώτη Τριανταφύλλου. Οι... αβρότητες έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του νέου βιβλίου της κυρίας Τριανταφύλλου «Ο χρόνος πάλι» στον πολυχώρο της πλατείας Εξαρχείων «Φλοράλ». Οι αντιεξουσιαστές εισέβαλαν αιφνιδιαστικά στο «Φλοράλ», κινήθηκαν προς τον χώρο όπου η κυρία Τριανταφύλλου καθόταν και... άρχισαν το «στόλισμα» αναλαμβάνοντας σε ρόλο «αναρχομπάτσου», όπως τους χαρακτήρισαν κάποιοι από τους θαμώνες του καφενείου, την αστυνόμευση των ιδεών που δεν τους άρεσαν. Οπως ακριβώς κατηγορήθηκε ότι επιχείρησε να κάνει λίγες ημέρες πριν στον ίδιο χώρο η Αστυνομία, με αποτέλεσμα την αποπομπή του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. κ. Β. Τσιατούρα από τον προϊστάμενό του υπουργό κ. Μ. Χρυσοχοΐδη. «Ηταν μια καλά οργανωμένη, “αυθόρμητη” εισβολή» λέει η κυρία Τριανταφύλλου, από τις συνηθισμένες εκδηλώσεις του «αναρχικού» χώρου. Η κυρία Τριανταφύλλου, μετά την αποχώρηση των «αντιεξουσιαστών», καθάρισε τα υπολείμματα των αβγών από τα ρούχα και το πρόσωπό της και η εκδήλωση συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε κανονικά.

«Ο κόσμος αιφνιδιάστηκε, αποσβολώθηκε, αλλά δεν πτοήθηκε. Ολα κατόπιν κύλησαν ομαλά» σημειώνει η κυρία Τριανταφύλλου, η οποία αποδίδει την επίθεση στο πλαίσιο «ενός τύπου επιθέσεων με άρωμα “επαρχιωτισμού” που αρέσκονται σε “κινήματα” που έχουν εκφυλιστεί. Εξάλλου και η μη αντίδραση του κοινού στο “Φλοράλ” ήταν η καλύτερη “απάντηση”. Αυτού του είδους οι αναρχοφασιστικές εκδηλώσεις πρέπει να πέφτουν στο κενό. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά». Γιατί όμως οι «αντιεξουσιαστές» επέλεξαν να προπηλακίσουν τη συγγραφέα; «Πιθανόταταείμαι ένας “εύκολος στόχος” επειδή αφενός έχω ασχοληθείστα βιβλία μουμε την αμερικανική ιστορία- θέμα ταμπού για την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της- και αφετέρουμε την αρθρογραφία και με διάφορες δημόσιες τοποθετήσεις μουέχω στηλιτεύσει το λεγόμενο “άβατο” των Εξαρχείων και τις ομάδες που το συντηρούν. Καμία περιοχή οποιασδήποτε πόλης δεν μπορεί να είναι “άβατο” για τις δυνάμεις που καλούνται να διαφυλάξουν την ευνομία και την τάξη. Αυτό για κάποιους αποδεικνύει ότι “η Σώτη δεν σέβεται τα Εξάρχεια” και πρέπει να τα μαζεύω από μια γειτονιάόπου μένω πάρα πολλά χρόνια. Το αν θα τα “μαζέψω” και το αν θα πάω στο Κολωνάκι είναι δική μου υπόθεση και κανενός άλλου».

Κατά καιρούς η κυρία Τριανταφύλλου έχει δεχθεί φραστικές - και όχι μόνο- απειλές. «Πέρυσι, όταν τάχθηκα υπέρ ορισμένων, καθ΄ όλα νόμιμων απολύσεων σε μεγάλο βιβλιοπωλείο, με απείλησαν ότι “θα γίνεις Κούνεβα από την ανάποδη”. Μερικούς μήνες μετά βρήκα έξω από την πόρτα του σπιτιού μουένα οδοντωτό μαχαίρι. Πολύ συχνά, όταν διασχίζω την πλατεία, αρχίζουν ορισμένοι να λένε διάφορα, άλλοτε ειρωνικά, άλλοτε επιθετικά, σαν να κάνουν “αναγνώριση εδάφους” ή του αντιπάλου. Αδιαφορώ!».

Η κυρία Τριανταφύλλου υποστηρίζει ότι «στην ελληνική κοινωνία δεν υπάρχει αγωγή του πολίτη. Σε συνδυασμό με τη λεγόμενη “κρίση της εσώτερης πόλης”, τις δημογραφικές και οικονομικές μεταβολές που διαμορφώνονται στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας (“χαμηλώνουν” τα εισοδήματα, μένουν περισσότεροι μετανάστες), η περιοχή υποβαθμίζεται και εμπεδώνονται “ζώνες παραβατικότητας”. Σε συνδυασμό με τα μετεμφυλιακά σύνδρομαπου οι Ελληνες δεν έχουμε ξεπεράσει και μέσα σε αυτά ο αστυνομικός είναι “ο χαφιές, ο βασανιστής, ο μπάτσος΄΄, δένει το “γλυκό” της ανομίας, ενώ η ελληνική κοινωνία κινείται σαν να είναι υπερήφανη για την ίδια την παθολογία της». Το βάρος της ευθύνης, σύμφωνα με την κυρία Τριανταφύλλου, «πέφτει στους ώμους της Αριστεράς. Οι δεξιές παρατάξεις ουδέποτε είχαν το όραμα εξανθρωπισμού του κόσμου, όπως το ευαγγελίζεται η Αριστερά, που όμως έχει εκθρέψει καταστάσεις αντιδημοκρατικές. Τα πολιτικά μας ήθη είναι οθωμανικά».

Το προηγούμενο και η αστυνομοκρατία

Δεν είναι η πρώτη φορά που μετατρέπεται το «Φλοράλ», το καφέ του πολυχώρου της πλατείας, σε «θέατρο» της ιδιόμορφης «αντιπαράθεσης» που σοβεί στα Εξάρχεια. Πριν από δύο εβδομάδες, στη διάρκεια, αυτή τη φορά, της παρουσίασης του βιβλίου «Η Αριστερά και ο κακός λύκος» του δημοσιογράφου και συγγραφέα κ. Χριστόφορου Κάσδαγλη, αστυνομικοί προσήγαγαν κάτω από τις έντονες διαμαρτυρίες των παρισταμένων δύο νεαρούς και μαζί τους τον εκφωνητή στην εξέγερση του Πολυτεχνείου κ. Δημήτρη Παπαχρήστο και τους δημοσιογράφους κκ. Στέλιο Ελληνιάδη και Σωτήρη Δαματόπουλο.

Ο κ. Παπαχρήστος και οι δύο δημοσιογράφοι αντέδρασαν όταν διαπίστωσαν ότι οι αστυνομικοί είχαν συλλάβει τους δύο νεαρούς, ως υπόπτους, με αφορμή την εκτόξευση πετρών και μπουκαλιών εναντίον περιπολίας αστυνομικών που είχε προηγηθεί χρονικά, στην οδό Ζωοδόχου Πηγής. Η προσαγωγή του κ. Παπαχρήστου και των δύο δημοσιογράφων είχε προκαλέσει την έντονη αντίδραση του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είχε παρομοιάσει τη διαμορφωμένη κατάσταση με την έντονη παρουσία της Αστυνομίας στα στενά των Εξαρχείων με «Λωρίδα της Γάζας».

Το γενικότερο κλίμα στα Εξάρχεια όλον αυτόν τον καιρό θυμίζει καζάνι που βράζει, καθώς αρκετές ομάδες αναρχικών αντιστρατεύονται την παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων και δηλώνουν ότι «δεν μπορεί να υπάρξει ανοχή σε αυτούς που προωθούν ένα καθεστώς αστυνομοκρατίας, σε μία γειτονιά με ιστορία αγώνων και ξεχωριστής πολιτικής και πολιτιστικής κουλτούρας».

Ποιο είναι το «θύμα» της επίθεσης

Η πεζογράφος, μεταφράστρια, κριτικός κινηματογράφου και διδάκτωρ Αμερικανικής Ιστορίας και Πολιτισμού κυρία Σώτη Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Μεγάλωσε στην Κυψέλη και αποφοίτησε από το Αρσάκειο Ψυχικού. Σπούδασε Φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές της στο εξωτερικό, συγκεκριμένα στη Γαλλία και στις ΗΠΑ. Με την επιστροφή της στην Ελλάδα σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εχει γράψει δοκίμια για τον κινηματογράφο, συλλογές διηγημάτων, μυθιστορήματα, παιδικά βιβλία και νουβέλες. Ακόμη, έχει συνεργαστεί στη συγγραφή πολιτικών δοκιμίων, μεταφράζει από τέσσερις γλώσσες και εργάζεται παράλληλα ως ελεύθερη δημοσιογράφος. Διαθέτει πλούσιο συγγραφικό και μεταφραστικό έργο, έχει συμμετοχές σε σειρά συλλογικών εκδόσεων, ενώ έργα της έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, στα γαλλικά, στα καταλανικά και στα εβραϊκά. Σχεδόν στο σύνολο του λογοτεχνικού έργου της κυριαρχεί το σύγχρονο αστικό τοπίο και οι άνθρωποι των πόλεων. Ορισμένα από τα έργα της είναι «Το εργοστάσιο των μολυβιών», «Αλμπατρος», «Κινέζικα κουτιά», «Λίγο από το αίμα σου», «Αύριο μια άλλη χώρα», «Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης», «Ο υπόγειος ουρανός», το δοκίμιο «Αριστερή τρομοκρατία, δημοκρατία και κράτος». Επίσης έχει μεταφράσει αρκετά έργα.

• ΡΕΠΟΡΤΑΖ Ι. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ | ΤΟ ΒΗΜΑ, Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009