Αθηναϊκό βραβείο για Τζόναθαν Λίτελ

Είναι νέο στην παρέα των λογοτεχνικών βραβείων το περιοδικό «(δε)κατα», αλλά ήδη έχει γράψει τη μικρή του ιστορία στην ιστορία των λογοτεχνικών βραβείων.

Προχθές το βράδυ ήταν η τρίτη χρονιά που απένειμε το Athens Prize for Literature σε ένα ελληνικό και σ’ ένα ξένο (μεταφρασμένο στα ελληνικά) μυθιστόρημα.

Νικήτρια στην πρώτη κατηγορία είναι η Ελενα Μαρούτσου για το βιβλίο της «Μεταξύ συρμού και αποβάθρας» (εκδ. Καστανιώτης). Οσο για το ξένο μυθιστόρημα απονεμήθηκε στον Τζόναθαν Λίτελ για το βιβλίο του «Ευμενίδες» (εκδ. Λιβάνης).

Το περιοδικό φροντίζει να προσκαλεί στην τελετή απονομής τους βραβευμένους. Ο Τζόναθαν Λίτελ όμως δεν ήρθε στην Αθήνα, αφού έτσι κι αλλιώς δεν συνηθίζει να πηγαίνει σε εκδηλώσεις που τον τιμούν και του απονέμουν βραβεία. Εστειλε όμως μια πολύ ενδιαφέρουσα επιστολή στην κριτική επιτροπή του περιοδικού «(δε)κατα», στην οποία μιλάει για τον ρόλο της λογοτεχνίας στη σύγχρονη κοινωνία: «Σήμερα η λογοτεχνία μπορεί να πραγματεύεται πολιτικά ή θρησκευτικά ζητήματα, δεν μετέχει άμεσα σ’ αυτά. Ακόμα κι όταν προσπαθεί να εξερευνήσει τα βαθύτερα ερωτήματα της ανθρώπινης φύσης, ανήκει πλέον σύμφωνα με την κοινή γνώμη, στη σφαίρα της ανθρώπινης δραστηριότητας που είναι γνωστή ως “κουλτούρα”. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το διαζύγιο είναι οριστικό. Το γεγονός καθεαυτό δεν είναι ούτε αξιοθαύμαστο ούτε αξιοθρήνητο, είναι απλά πραγματικό. Και ως τέτοιο συνεπάγεται νέους ρόλους, νέες υπευθυνότητες. Πάντα πίστευα ότι η λογοτεχνία είναι σήμερα μια κατ’ εξοχήν ιδιωτική υπόθεση (...) Η ιδιωτικότητα είναι για μένα μια θεμελιώδης προϋπόθεση για να δημιουργώ, να εργάζομαι. Μ’ αυτό το πνεύμα εκφράζω την ελπίδα μου ότι η αδυναμία μου να είμαι σήμερα μαζί σας θα εκληφθεί ως αυτό που είναι, μια εκδήλωση της κοινής αγάπης μας για τη λογοτεχνία». Μια διαφορετική δήλωση ευχαριστιών από έναν ξεχωριστό λογοτέχνη.