Friday, October 14, 2016

Ο αθηναιογράφος Δημήτριος Καμπούρογλου

nasia08


Ο Δημήτριος Καμπούρογλου [14 Οκτωβρίου 1852 – 21 Φεβρουαρίου 1942] γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του κωνσταντινουπολίτη Γρηγορίου Καμπούρογλου, λόγιου και ιδρυτή της πρώτης εθνικής θεατρικής σκηνής στη χώρα μας, και της Μαριάννας το γένος Σωτηριανού – Γέροντος από την Αθήνα. Μεγάλωσε σε υψηλό πνευματικό περιβάλλον, καθώς και η μητέρα του ήταν εξαιρετικά μορφωμένη για την εποχή. Σπούδασε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε στη δικηγορία για δεκαπέντε χρόνια. Στη συνέχεια εργάστηκε στο δημόσιο τομέα [Πρωτοδικείο Αθηνών (1872-1873), Αρχαιολογική Εταιρεία, Εθνική Βιβλιοθήκη, της οποίας διετέλεσε και διευθυντής (1904-1917)].

180px-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%82_%ce%ba%ce%b1%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%8d%cf%81%ce%bf%ce%b3%ce%bb%ce%bf%cf%85
Ασχολήθηκε παράλληλα με τη δημοσιογραφία. Στα πλαίσια της δραστηριότητάς του συγκέντρωσε ιστορικό και χρονογραφικό υλικό για την Αθήνα, επανέκδωσε το ιδρυμένο από τον πατέρα του περιοδικό Εβδομάς, του οποίου ανέλαβε και τη διεύθυνση (1884-1886) και κυκλοφόρησε το λαογραφικό περιοδικό Δίπυλον (1910-1912). Τιμήθηκε με το κρατικό Αριστείο των Γραμμάτων (1923) και υπήρξε μέλος (από το 1927) και πρόεδρος (1934) της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1932 γιόρτασε τα πενήντα χρόνια της φιλολογικής του δραστηριότητας στο σύλλογο Παρνασσός.
 15624331088_9061e458dd_b
Δημήτριος Καμπούρογλου, Πλατεία Φιλομούσου Εταιρείας, Πλάκα. Έργο [μάρμαρο, 1936] του Νικόλαου Γεωργαντά
Πέθανε στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1872, φοιτητής ακόμη, με την υποβολή της κωμωδίας του Ευσυνειδησία και Ασυνειδησία στο Βουτσιναίο ποιητικό διαγωνισμό, στον οποίο βραβεύτηκε τον επόμενο χρόνο για την ποιητική συλλογή Η φωνή της καρδιάς μου. Ακολούθησαν πολλές δημοσιεύσεις και εκδόσεις έργων του, με τα οποία κάλυψε πολλούς τομείς του γραπτού λόγου. Ο Δημήτριος Καμπούρογλου ανήκει στους έλληνες πεζογράφους της λεγόμενης γενιάς του 1880. Στο σύνολο του έργου του κυριαρχεί η πρόθεσή του να καταγράψει την ιστορία της Αθήνας, για την οποία έτρεφε βαθιά αγάπη, και να αναδείξει μέσω του λόγου του την αδιάσπαστη συνέχεια του ελληνισμού στο πέρασμα των αιώνων. Για το λόγο αυτό στράφηκε τόσο στην ιστορική και λαογραφική μελέτη του παρελθόντος, κυρίως της περιόδου της τουρκοκρατίας, όσο και στην παρατήρηση της σύγχρονής του πραγματικότητας με έμφαση στα λαϊκά κοινωνικά στρώματα. Στον τομέα της γλώσσας κινήθηκε στα πλαίσια μιας συγκρατημένης δημοτικιστικής έκφρασης.
dimitrios_kampouroglou
1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Δημήτριου Καμπούρογλου βλ. Γιάκος Δημ., «Καμπούρογλους Δημήτριος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας8. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Μερακλής Μ.Γ., «Δημήτριος Καμπούρογλου», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί – Εποχή του Παλαμά – Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία – Γραμματολογία, σ.194-197. Αθήνα, Σοκόλης, 1977, Παπαγεωργίου Κώστας Γ., «Δημήτριος Γρ. Καμπούρογλους», Η παλαιότερη πεζογραφία μας· Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμοΖ’ (1880-1900), σ.52-69. Αθήνα, Σοκόλης, 1997, Σολωμού Αλίκη, «Καμπούρογλου Δημήτριος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985 και Σπεράντσας Σ.Γ., «Καμπούρογλου Δημήτριος Γρ.», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια13. Αθήνα, Πυρσός, 1933.
%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%bf%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%b2%cf%8c%ce%bb%ce%b9-%cf%80%cf%81-%ce%b4%ce%b7%ce%bc-%ce%ba%ce%b1%ce%bc
Ενδεικτική Βιβλιογραφία
• Γέροντας Δημ., Δημήτριος Καμπούρογλους, ο Αναδρομάρης της Αττικής και της Αθήνας. Αθήνα, 1974.
• Γιάκος Δημήτρης – Φουριώτης Άγγελος (επιμ.), Δημ.Βικέλας-Εμ.Λυκούδης-Δ.Καμπούρογλους και άλλοι. Αθήνα, Αετός, 1953 (στη σειρά Βασική Βιβλιοθήκη, αρ.21).
• Ζωγράφου Ευγενία, Ο ευλογημένος Αθηναιογράφος, Δημήτριος Γρ. Καμπούρογλου· Μια πρωτοποριακή μορφή· Η ζωή και το έργον (1852-1942). Αθήνα, Σύγχρονη Εποχή, 1996.
• Λάππας Τάκης, Κοντά στον Καμπούρογλου. Αθήνα, 1975.
• Μελάς Σπύρος, «Δημήτριος Καμπούρογλους», Νεοελληνική Λογοτεχνία, σ.281-284. Αθήνα, Φέξης, 1962.
• Μερακλής Μ.Γ., «Δημήτριος Καμπούρογλου», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί – Εποχή του Παλαμά – Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία – Γραμματολογία, σ.194-197. Αθήνα, Σοκόλης, 1977
• Παπαγεωργίου Κώστας Γ., «Δημήτριος Γρ. Καμπούρογλους», Η παλαιότερη πεζογραφία μας· Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμοΖ΄ (1880-1900), σ.52-69. Αθήνα, Σοκόλης, 1997.
• Ρ., «Δ.Γρ.Καμπούρογλου: Μελέται και έρευναι. Η Δούκισσα της Πλακεντίας», Νέα Εστία9, ετ.Α΄, 15/8/1927, σ.569-571.
• Σολωμού Αλίκη, «Καμπούρουγλου(ς) Δημήτριος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985.
• Σπεράντσας Σ.Γ., «Καμπούρογλου Δημήτριος Γρ.», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια13. Αθήνα, Πυρσός, 1933.
• Στα εκατό χρόνια του Καμπούρογλου. Αθήνα, έκδοση του «Φυσιολάτρου», 1952.
• Στεργιόπουλος Κώστας, «Καμπούρογλους Δημήτριος», Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος – Λαρούς – Μπριτάννικα31. Αθήνα, Πάπυρος,
• Τροβάς Διον., Δημ. Καμπούρογλους· Η ζωή και το έργο του. Αθήνα, Βασιλείου, 1981.
• Χάρης Πέτρος, «Δ.Γρ. Καμπούρογλου: Ο ιδεολόγος», Νέα Εστία11, ετ.Στ΄, 1η/6/1932, αρ.131, σ.611.
• Χάρης Πέτρος, «Δημητρίου Γρ. Καμπούρογλου: Απομνημονεύματα μιας μακράς ζωής. Τόμος πρώτος», Νέα Εστία16, ετ.Η΄, 15/9/1934, αρ.186, σ.856-857.
• Χάρης Πέτρος, «Δημ. Γρ. Καμπούρογλους», Νέα Εστία31, ετ.ΙΣΤ΄, 1η/3/1942, αρ.358, σ.181.
Αφιερώματα περιοδικών
• Νέα Εστία12, ετ.Στ΄, 1η/11/1932, αρ.141.
• Νέοι Δρόμοι51, ετ.Ε’, 3/1942.
• Ο Παν, 7/1945.
• Ο Φυσιολάτρης42, 1952 και 163, 1962.
• Ελληνική Δημιουργία11, 15/2/1953, αρ.121.
ΠΗΓΗ: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.

No comments: