Friday, November 21, 2008

Αμερικανικά βραβεία λογοτεχνίας

Στους απόκληρους και περιθωριοποιημένους της Αμερικής έστρεψε το βλέμμα της η κριτική επιτροπή των κρατικών βραβείων λογοτεχνίας των ΗΠΑ. Η Ανέτ Γκόρντον Ριντ με τη βιογραφία της οικογένειας σκλάβων Χέμινγκσις, «The Hemingses of Monticello: Αn American Family» και ο Πίτερ Μάτιεσεν με το μυθιστόρημα «Shadow Country» για τον E.J. Watson ήταν οι φετινοί νικητές στις αντίστοιχες κατηγορίες. Ο Μαρκ Ντότι απέσπασε το βραβείο καλύτερης ποιητικής συλλογής με το «Fire To Fire».

Michael Appleton for The New York Times

On the night of her 50th birthday, Annette Gordon-Reed won the National Book Award for nonfiction for “The Hemingses of Monticello: An American Family.”

By MOTOKO RICH, The New York Times: November 19, 2008

Annette Gordon-Reed won the National Book Award for nonfiction on Wednesday night for “The Hemingses of Monticello: An American Family,” a sweeping, prodigiously researched biography of three generations of a slave family owned by Thomas Jefferson.
Ms. Gordon-Reed, who celebrated her 50th birthday on the night of the awards, was the first African-American author to win the prize for nonfiction since Orlando Patterson won for “Freedom” in 1991. “I can’t say what a wonderful November this has been,” she said. “It’s sort of wonderful to have the book come out at this time. People ask me if I planned it this way; I didn’t. All of America — we’re on a great journey now and I look forward to the years to come.” The book was published by W. W. Norton.

In the fiction category, Peter Matthiessen won for “Shadow Country,” a one-volume compilation of three previously released but revised and condensed novels based on the life of Edgar J. Watson, a 19th century ruthless cane farmer in Florida who was said to be a serial killer. It was published by Modern Library.

A National Book Award winner in 1979 for his nonfiction work “The Snow Leopard,” Mr. Matthiessen said, “I’ve had a hard time over the years persuading people that fiction was my natural thing,” and then raised his bronze statue above his head.

The awards, celebrating their 59th year, were presented at a black-tie dinner for the first time at Cipriani’s Wall Street in Manhattan, on a day when the Dow Jones industrial average fell to its lowest level in five years. Harold Augenbraum, executive director of the National Book Foundation, said that despite the economic climate, there were nearly 700 attendees, 50 more than last year, paying up to $12,000 per table.

Eric Bogosian, the writer and actor, was the host of the ceremony, taking a political tone in his remarks. Congratulating President-elect Barack Obama, he said, “As far I know, Barack Obama is a reader,” adding, “hopefully we will have a president who reads history and hopefully is not condemned to repeat it.”

This year’s winners received a bronze statue and $10,000.

The prize for young people’s literature was awarded to Judy Blundell for “What I Saw and How I Lied,” a noirish novel published by Scholastic Press about a teenage girl who enters into a complex relationship with a soldier who served with her father during World War II.

Ms. Blundell, who has spent most of her career as a writer for hire, said this was the “first book I put my name on.”

Mark Doty won the award for poetry for “Fire to Fire,” a collection of poems from seven previous volumes.

A National Book Award can help fuel sales. “The Absolutely True Diary of a Part-Time Indian” by Sherman Alexie, which won the young people’s fiction award last year, has sold 128,000 copies in hardcover, according to Nielsen BookScan, which tracks about 70 percent of sales. It has remained on the New York Times best-seller list for children’s chapter books for 48 weeks.

Maxine Hong Kingston, the author of “The Woman Warrior,” was awarded the 2008 Medal for Distinguished Contribution to American Letters.

Barney Rosset, the publisher of Grove Press and The Evergreen Review, a literary magazine, received the 2008 Literarian Award for Outstanding Service to the American Literary Community. Hunched over and walking with a cane, Mr. Rosset, 86, received a standing ovation. He spoke of his victorious fight to publish “Tropic of Cancer” by Henry Miller and praised the election of Mr. Obama.

“The country looks like it may emerge from these dark decades with a new and uplifting agenda,” Mr. Rosset said, adding that he hoped publishing “now will go through a similar renewal.”

“I hope so,” he said. “I think so.”

Michael Appleton for The New York Times

Peter Matthiessen, accepting the fiction award for for “Shadow Country.”



«Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο υπέροχος ήταν αυτός ο Νοέμβριος. Πόσο ωραίο είναι ότι κυκλοφορεί το βιβλίο μου τώρα. Κάποιοι μάλιστα με ρώτησαν αν το είχα σχεδιάσει! Στην Αμερική ξεκινάμε ένα ωραίο ταξίδι κι εγώ ανυπομονώ για τα χρόνια που έρχονται».

Η 50χρονη Αννέτ Γκόρντον-Ριντ, καθηγήτρια στη Νομική Σχολή της Νέας Υόρκης και στο τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου Ράτζερς στο Νιούαρκ, έχει ως Αφροαμερικανή έναν λόγο παραπάνω να πανηγυρίζει την εκλογή του πρώτου μαύρου προέδρου. Και ως συγγραφέας της μελέτης «Οι Χέμινγκς του Μοντιτσέλο: Μια αμερικανική οικογένεια» κάθε λόγο να πανηγυρίζει για το βραβείο δοκιμίου των φετινών αμερικανικών National Book Awards. Τα υπόλοιπα βραβεία πήραν ο Πίτερ Ματίεσεν για το μυθιστόρημά του «Shadow Country», ο Μαρκ Ντότι για την ποιητική του συλλογή «Fire to Fire» και στην κατηγορία της Νεανικής Λογοτεχνίας η Τζούντι Μπλάντελ για το βιβλίο της «What Ι saw and how Ι lied».

Η Αννέτ Γκόρντον-Ριντ γοητεύτηκε από την ιστορία του Τόμας Τζέφερσον και της Σάλι Χέμινγκς από τα 14 της χρόνια. Ως ιστορικός πια, εξακολουθεί να τη μελετά
Το βιβλίο που απασχόλησε όμως περισσότερο απ' όλα τον αμερικανικό Τύπο είναι η μελέτη της Ριντ για την ιστορία της οικογένειας της Σάλι Χέμινγκς, της περίφημης μαύρης σκλάβας, ερωμένης του τρίτου κατά σειράν Αμερικανού προέδρου Τόμας Τζέφερσον (1743-1826) και, όπως αποδείχτηκε το 1997 ύστερα από εξετάσεις στο DNA των απογόνων τους, μάνας επτά εξώγαμων παιδιών του.

Είναι γνωστόν ότι το 1776, όταν ο Τζέφερσον συνέτασσε τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, είχε στην ιδιοκτησία του 100 σκλάβους. Αν και απεχθανόταν τον θεσμό της δουλείας, θεωρούσε τους μαύρους κατώτερους. Αυτό δεν τον εμπόδισε, ωστόσο, να συνάψει σχέση με τη Σάλι Χέμινγκς. Το είδος της απασχολεί πρωτίστως τη Ριντ που, αμφιβητεί ανοιχτά την έως τώρα επικρατούσα άποψη, ότι μια ερωτική σχέση μεταξύ ενός λευκού ηγεμόνα και μιας σκλάβας δεν μπορεί παρά να είχε μοναδικό κίνητρο τη σεξουαλική ορμή και έκφρασή της ακόμα και τον βιασμό.

Στη μελέτη της υποστηρίζει πως η σχέση τους ήταν βασισμένη στην αμοιβαία αγάπη κι αποδίδει ό,τι η ίδια θεωρεί ως ιστορική διαστρέβωση στην απόλυτη αδυναμία των ιστορικών της εποχής να δουν μια μαύρη γυναίκα ως έναν ισότιμο άνθρωπο, ικανό να αγαπηθεί. Η Ριντ έχει άλλωστε μιλήσει συχνά για τις ιστορικές διαστρεβλώσεις που οδήγησαν «στην ιστορική διαγραφή της ατομικότητας των μαύρων» και την αντιμετώπισή τους ως άμορφου πλήθους.

Τολμηρές αλλά και τεκμηριωμένες απόψεις είχε η συγγραφέας και στην πρώτη πρώτη σχετική μελέτη που είχε εκδώσει το 1997 με τίτλο «Τόμας Τζέφερσον - Σάλι Χέμινγκς: Μια Αμερικανική Αντιπαράθεση» όπου κατέληγε ότι οι ιστορικοί απέκρυψαν επίτηδες τα πραγματικά γεγονότα «για να διατηρήσουν ανέπαφη τη φήμη του».

Η περίοδος που ο Τζέφερσον έζησε στο Παρίσι ως πρέσβης της χώρας του απασχόλησε και τον σκηνοθέτη Τζέιμς Αϊβορι. Στο φιλμ «Ο Τζέφερσον στο Παρίσι» τον ρόλο τού μετέπειτα Αμερικανού προέδρου είχε ο Νικ Νόλτε και της Σάλι η Θάντι Νιούτον
Ακόμα πιο φιλόδοξο είναι το τωρινό της εγχείρημα να ξαναπεί την ιστορία από την πλευρά των τριών γενεών της οικογένειας Χέμινγκς, ξεκινώντας από τη μάνα τής Σάλι, Ελίζαμπεθ Χέμινγκς, σκλάβα και ερωμένη του πεθερού τού Τζέφερσον, Τζον Γουέιλς.

Σημαδιακή χρονιά για την αφήγησή της είναι το 1787, όταν η 14χρονη Σάλι γνώρισε τον Τζέφερσον στο Παρίσι (όπου αυτός υπηρετούσε κι εκείνη συνόδευε την κόρη του από τον γάμο του με τη Μάρθα Γουέλς) κι έγινε «παλλακίδα» του. Το 1789, όταν ανακλήθηκε στις ΗΠΑ τον συνόδευσε, παρ' όλο που η παραμονή της στη Γαλλία, όπου η δουλεία ήταν παράνομη, θα σήμαινε την ελευθερία της. Ο Τζέφερσον της υποσχέθηκε όμως ότι αν πάει μαζί του θα ελευθέρωνε όλα τα παιδιά της μόλις ενηλικιώνονταν. Και κράτησε τον λόγο του... Το βιβλίο της Ριντ κλείνει με τον θάνατο του Τζέφερσον το 1826. Με επόμενη μελέτη της θα παρακολουθήσει -όπως έχει πει- την ιστορία των απογόνων της Σάλι μέχρι τέλους.


ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/11/2008

No comments: