Saturday, November 22, 2008

«Οι ίσες ευκαιρίες στις ΗΠΑ έρχονται 400 χρόνια μετά»

Επιμέλεια: Μαίρη Αδαμοπούλου. ΤΑ ΝΕΑ: Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

«Μερικές φορές ήμουν καλή μητέρα,  αλλά τώρα που κοιτάζω πίσω βλέπω τα  κενά και θυμάμαι όλα εκείνα που δεν έκανα.  Είμαι όμως υπέροχη γιαγιά», λέει η  συγγραφέας Τόνι Μόρισον
«Η εξιλέωση της Αμερικής δεν είναι απαραίτητη. Εκείνο που είναι απαραίτητο είναι η δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες. Και έρχονται ύστερα από πολύ καιρό- κάπου 400 χρόνια», λέει η Τόνι Μόρισον [Toni Morrison], η συγγραφέας με την πλούσια συλλογή βραβείων Νόμπελ και Πούλιτζερ- που θεωρείται η εκπρόσωπος της αμερικανικής ψυχής με αφορμή την εκλογή του Ομπάμα στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Εκπέμπετε κάτι που δεν έχει να κάνει με την ηλικία, την εμπειρία, τη φυλή ή το γένος και κάτι που δεν διακρίνω σε άλλους υποψηφίους. Αυτό το κάτι είναι δημιουργική φαντασία που σε συνδυασμό με την ευφυΐα ισοδυναμεί με σοφία», του έγραφε προ των εκλογών για να τον υποστηρίξει η συγγραφέας του βιβλίου «Αγαπημένη»- της οποίας τώρα κυκλοφορεί το «Α Μercy».
  • Όλα αυτά που του αποδίδετε δεν έχουν να κάνουν με το ότι είναι έγχρωμος;
«Κατηγορηματικά όχι. Για τον ίδιο λόγο δεν θα υποστήριζα τη Χίλαρι Κλίντον επειδή είναι γυναίκα. Χρειάζεται εξυπνάδα, όραμα και σοφία».
  • Δεν διακρίνεται για τη σοφία της η Χίλαρι που υπήρξε και επί μακρόν θαυμάστριά σας;
«Λιγότερο».

Η έγχρωμη συγγραφέας που κατά κύριο λόγο στα βιβλία της αναφέρεται στις περιπέτειες των Αφροαμερικανών σκλάβων, δεν έχει συναντηθεί με τον Ομπάμα, που τόσο εκτιμά. Στα 77 της, μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στη Νέα Υόρκη και το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, όπου αν και ομότιμη καθηγήτρια πλέον, εξακολουθεί να διδάσκει.

Δεκαπέντε χρόνια μετά το Νόμπελ η Τόνι Μόρισον αισθάνεται πως το βραβείο ήταν «καταστροφή», όπως το χαρακτήρισε η περυσινή νικήτρια Ντόρις Λέσινγκ, καθώς η δημοσιότητα κατέστησε σχεδόν απαγορευτική διαδικασία τη συγγραφή; «Υπήρξε μια περίοδος που αισθανόμουν εκπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών και κάποιον να καραδοκεί πίσω από την πλάτη μου. Έπρεπε να το εξορκίσω και να διεκδικήσω και πάλι την ιδιωτική μου ζωή». Τι κέρδισε πέρα από τις 563.000 δολάρια που πήρε μαζί με το Νόμπελ- χρήματα πολλά για γυναίκα που στα παιδικά της χρόνια δούλευε σε κουζίνες, κέρδιζε δύο δολάρια την εβδομάδα και έδινε το ένα στην οικογένειά της; «Το ότι στην αρχή τα βιβλία μου αντιμετωπίζονταν ως κοινωνιολογικά. Οι κριτικοί δεν μιλούσαν για την ποιότητα της δουλειάς μου ή για το καλλιτεχνικό κομμάτι, κάτι που πλέον έχει αλλάξει».

No comments: