«Το παραμύθι που είχε κατασκευάσει η ελίτ μας, μετά το 1989, δηλαδή πως ο κόσμος θα σαρωνόταν από ένα κύμα ευμάρειας και δημοκρατίας χωρίς προηγούμενο, δεν έγινε πραγματικότητα, παρά τις κάποιες θεαματικές επιτυχίες, όπως στην Ινδία, την Κίνα και τη Βραζιλία.
 |
Παραδομένο στον ίδιο του τον εαυτό, το καπιταλιστικό σύστημα περιέπεσε στην ύβρη, την πλεονεξία, τον κομφορμισμό», διαβάζουμε σε ένα κείμενο του συγγραφέα Πασκάλ Μπρικνέρ, στην εφημερίδα «Λε Μοντ».
«Ο σοβιετικός εχθρός υπήρξε για το δυτικό μπλοκ η βεβαιότητα της συνέχειας, μέσα από την εχθρότητα του άλλου, ο καλύτερος τρόπος για να μετασχηματιστεί λαμβάνοντας υπόψη τις κριτικές που του απηύθυναν.
Ποιος θα θελήσει ποτέ, όπως έκανε ο κομμουνισμός, να υποκαταστήσει τις αξίες των κοινωνιών μας; Ελλείψει αντιπάλου, ένας κάποιος χρηματιστικός καπιταλισμός εγκλωβίστηκε σε μια αυτοκτονιστική σπείρα που τον γονάτισε. Πρέπει άραγε να συμπεράνουμε πως θα εξαλειφθεί σύντομα, όπως διαβεβαιώνουν οι προφήτες της αποκάλυψης, φαντασιώνοντας εξεγέρσεις και επαναστάσεις;
Μπορούμε να αμφιβάλλουμε. Η ισχυρή επιστροφή του κράτους δεν θα επιφέρει τον θάνατο της αγοράς, αλλά θα τη διασώσει, όπως συνήθως συμβαίνει στην Ιστορία. Είναι ένας καπιταλισμός κάστας που έχει φτάσει στο τέλος του, ο οποίος φέρνει με την πτώση του δυστυχία και χάος. Ηταν ένας ξέφρενος φεουδαλισμός που έκρυβε την απληστία του με το πρόσχημα του κινδύνου και της ελευθερίας της επιχείρησης.
Οσο για το τέλος της δυτικής ηγεμονίας, δεν είναι αναγκαστικά καταστροφικό αν μας προτρέπει να ξανασκεφτούμε τις κοινωνίες μας».
«Ο σοβιετικός εχθρός υπήρξε για το δυτικό μπλοκ η βεβαιότητα της συνέχειας, μέσα από την εχθρότητα του άλλου, ο καλύτερος τρόπος για να μετασχηματιστεί λαμβάνοντας υπόψη τις κριτικές που του απηύθυναν.
Ποιος θα θελήσει ποτέ, όπως έκανε ο κομμουνισμός, να υποκαταστήσει τις αξίες των κοινωνιών μας; Ελλείψει αντιπάλου, ένας κάποιος χρηματιστικός καπιταλισμός εγκλωβίστηκε σε μια αυτοκτονιστική σπείρα που τον γονάτισε. Πρέπει άραγε να συμπεράνουμε πως θα εξαλειφθεί σύντομα, όπως διαβεβαιώνουν οι προφήτες της αποκάλυψης, φαντασιώνοντας εξεγέρσεις και επαναστάσεις;
Μπορούμε να αμφιβάλλουμε. Η ισχυρή επιστροφή του κράτους δεν θα επιφέρει τον θάνατο της αγοράς, αλλά θα τη διασώσει, όπως συνήθως συμβαίνει στην Ιστορία. Είναι ένας καπιταλισμός κάστας που έχει φτάσει στο τέλος του, ο οποίος φέρνει με την πτώση του δυστυχία και χάος. Ηταν ένας ξέφρενος φεουδαλισμός που έκρυβε την απληστία του με το πρόσχημα του κινδύνου και της ελευθερίας της επιχείρησης.
Οσο για το τέλος της δυτικής ηγεμονίας, δεν είναι αναγκαστικά καταστροφικό αν μας προτρέπει να ξανασκεφτούμε τις κοινωνίες μας».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 05/11/2008
No comments:
Post a Comment