Tuesday, January 31, 2017
Ζαχαρίας Παπαντωνίου: Έγραψε το πρώτο Αναγνωστικό στη Δημοτική
Monday, January 30, 2017
Ο ποιητής Κυριάκος Χαραλαμπίδης
Τζον Γκάλσγουορθι: Ο «Θρύλος των Φόρσαϊτ» τον έκανε διάσημο…
Sunday, January 29, 2017
Έντουαρντ Λίαρ: Γνωστός κυρίως για τη συνεισφορά του στο είδος της παράδοξης (nonsense) λογοτεχνίας
Ρόμπερτ Φροστ: Ο διασημότερος ποιητής της γενιάς του με 4 Πούλιτζερ
Ρόμπιν Μόργκαν: στον ακτιβισμό για την Απελευθέρωση των Γυναικών…
Ζερμέν Γκριρ. Δικό της έργο «Η γυναίκα ευνούχος»
Friday, January 27, 2017
Η Γαλλίδα Συντονί Γκάμπριελ Κολέτ, πιο γνωστή ως «Κολέτ»
Γιόζεφ Μπρόντσκι: «Άρχισα να καταφρονώ τον Λένιν εξαιτίας των εικόνων του, που βρίσκονταν παντού»
Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς: Ένας από τους κορυφαίους αγγλόφωνους ποιητές του 20ού αιώνα
Ισμαήλ Κανταρέ: «Δικτατορία και αυθεντική λογοτεχνία είναι ασυμβίβαστες»
Tuesday, January 24, 2017
Σόμερσετ Μομ: «Είμαι στην πρώτη σειρά των δευτέρας τάξεως συγγραφέων»!!!
Βιρτζίνια Γουλφ: Μια πασίγνωστη συγγραφέας
Monday, January 23, 2017
Κωνσταντίνος Άμαντος: Αξιοσημείωτη η συμβολή του στη Γλωσσολογία
Σταντάλ: «Έζησα, έγραψα, ερωτεύτηκα»!!!
Ο Μαρί-Ανρί Μπεϊγέ [Marie-Henri Beyle, 23 Ιανουαρίου 1783 – 23 Μαρτίου 1842], γνωστότερος με το φιλολογικό του ψευδώνυμο Σταντάλ [Stendhal], ήταν Γάλλος συγγραφέας. Οι βαθύτατες ψυχολογικές αναλύσεις του στα «μυθιστορήματα μαθητείας» που έγραψε, τον τοποθετούν στην πρώτη σειρά των μυθιστοριογράφων του 19ου αιώνα. Τα περιφημότερα από τα μυθιστορήματα αυτά, Το Κόκκινο και το Μαύρο και Το μοναστήρι της Πάρμας, αναφέρονται σε νέους με ρομαντικούς πόθους, δύναμη αισθημάτων και όνειρα δόξας...
Ούρσουλα Φωσκόλου: «Τι είναι η ζωή; Μια δροσιστική βουτιά στην τυχαιότητα…»
Sunday, January 22, 2017
Λόρδος Βύρων
Τζακ Άμποτ: Εγκληματίας και συγγραφέας!!!
Εδουάρδος Σιρέ: φιλόσοφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, μουσικοκριτικός
Ζακ-Ανρί Μπερναρντέν ντε Σαιν-Πιέρ: Γνωστός για το περίφημο έργο του Paul et Virginie
Thursday, January 19, 2017
Χένρι Τζορτζ Λίντελ: Ο ένας από τους «δυο» του γνωστού μας λεξικού!
Καρλ Κερένυι: Ασχολήθηκε με τη σύγχρονη μελέτη της Ελληνικής μυθολογίας
Monday, January 16, 2017
Βασίλης Αμανατίδης: «Λείπει από τον Έλληνα σήμερα η αυτογνωσία και η πυξίδα…»
Sunday, January 15, 2017
Εντμόν Αμπού: «…έγραψεν όπως στηλιτεύη το πράγμα και όχι όπως βλάψη την Ελλάδα.»
Μιχάι Εμινέσκου: Ίσως ο μεγαλύτερος Ρουμάνος λυρικός ποιητής
Saturday, January 14, 2017
Αναΐς Νιν: Ξόδεψε πάνω από 40 χρόνια, στο μεγάλο ταξίδι της αυτογνωσίας
Η Αναΐς Νιν [Anaïs Nin, 21 Φεβρουαρίου 1903 – 14 Ιανουαρίου του 1977] ήταν Γαλλίδα συγγραφέας, ταξιδεύτρια και δοκιμιογράφος. Έγινε περισσότερο γνωστή μέσα από την έκδοση των ημερολογίων της. Ξόδεψε πάνω από 40 χρόνια, στο μεγάλο ταξίδι της αυτογνωσίας κι έγινε πασίγνωστη για τούτο ακριβώς. Πίστευε πως την ελευθερία μας τη χαρίζει μόνο το μακρύ κι επίπονο ταξίδι προς την αυτογνωσία («Είναι εντάξει για μια γυναίκα, να ‘ναι πάνω απ’ όλα άνθρωπος. Εγώ ήμουν πρωτίστως γυναίκα»)...
Η Αναΐς Νιν γεννήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1903 στο Νεϊγί της Γαλλίας. Πατέρας της ήταν ο συνθέτης-πιανίστας Joaquin Nin γεννημένος στην Κούβα, όπου επέστρεψε αργότερα, μα μεγαλωμένος στην Ισπανία, και μητέρα της η Rosa Culmell y Vigaraud, γαλλο-κουβανο-δανικής καταγωγής, κλασσική αοιδός και πολύ κοινωνική. Μετά από μια κοσμοπολίτικη παιδική ζωή, η Ρόζα εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη, το 1914, μαζί με τα τρία της παιδιά, - είχε άλλους δύο γιους, από προηγούμενο σύζυγο. Η Αναΐς Νιν ήταν αυτοδίδακτη, περνώντας πολύ χρόνο κατά τη νεότητά της, σε ταξίδια και διαβάζοντας σε βιβλιοθήκες. Έγραφε από μικρή, κυρίως στα γαλλικά κι άρχισε να γράφει στα αγγλικά, μετά τα 17 της.
Στα 20 της στη Νέα Υόρκη γράφεται να σπουδάσει Τέχνη, σε καθολικό σχολείο, μα αποβάλλεται. Ξεκινά να δουλεύει ως μοντέλο και χορεύτρια και στα 23 παντρεύτηκε τον τραπεζίτη και καλλιτέχνη, Hugh Guiler, που αργότερα έγινε γνωστός ως παραγωγός ταινιών. Όταν άρχισε να γράφει μυθιστοριογραφία, μετακόμισε με τον σύζυγό της στο Παρίσι και συνδέθηκε με την ομάδα της Βίλας Σερά. Σημαντικό ρόλο και επίδραση είχε στη ζωή της ο Αμερικανός συγγραφέας, Χένρυ Μίλλερ. Γνωρίστηκαν το 1932 και ξεκίνησαν μια μακράς διάρκειας σχέση, επηρεάζοντας ο ένας τον άλλο τόσο στην τέχνη του όσο και στη ζωή του.
Του χρηματοδότησε μάλιστα και το πρώτο του βιβλίο, Ο Τροπικός Του Καρκίνου, που έγινε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Όταν η σχέση τους διακόπηκε, τον κατηγόρησε πως έτρεφε μειωτική άποψη για όλες τις γυναίκες, πως «τις βλέπει σα μια τρύπα, μια βιολογική ντροπή». Με τον Όττο Ρανκ, έναν άλλο εραστή της, ξεκίνησε να μελετά ψυχανάλυση, μετά από μερικές συνεδρίες ως ασθενής του Ρενέ Αλαντί, αλλά και του Καρλ Γιουνγκ για σύντομο διάστημα, και εργάζεται και ως λαϊκή ψυχαναλύτρια.
Η καριέρα της ως συγγραφέα ξεκίνησε το 1932 που δημοσίευσε μια σπουδή για το έργο του Ντ. Χ. Λόρενς και συνεχίστηκε αργότερα με αρκετά βιβλία. Στις αρχές της δεκαετίας του '40, επέστρεψε στη Νέα Υόρκη και δημοσίευσε έργα της με δικά της έξοδα. Με τον όλο κατανόηση για τις εξωσυζυγικές της δραστηριότητες, σύζυγο, απόλαυσε έναν ευτυχή και ήρεμο γάμο που κράτησε πάνω από 50 χρόνια. Ωστόσο, στην Καλιφόρνια, διατηρούσε ακόμα έναν σύζυγο, τον Rupert Pole και μαζί του έζησε 25 χρόνια. Δηλαδή η ζωή της από ένα σημείο και μετά, μοιράζονταν μεταξύ των δυο. Στις δεκαετίες '40 και '50, έκανε γνωριμίες με πολλούς νέους συγγραφείς της εποχής, μεταξύ αυτών οι Robert Duncan, Γκορ Βιντάλ και James Leo Herlihy.
Ωστόσο, ακόμα και μέχρι το 1960, παρέμενε σχετικώς άγνωστη, μέχρι που δημοσίευσε τα Ημερολόγιά της, έργο που λογίζεται ως πρωτόλειο, δεδομένου ότι άρχισε να το κρατά από τα 11 της. Το δημοσιευμένο κομμάτι από αυτά -δέκα ολόκληροι τόμοι-, καλύπτει τις χρονιές από το 1934 μέχρι το 1974, όπου εμφανίζεται ανάγλυφα η πορεία της ως γυναίκας και καλλιτέχνιδος, με μια διαύγεια και διορατικότητα, ως προς τις αναλύσεις, αξιοθαύμαστη. Δημοσίευσε τον πρώτο τόμο όταν ήταν ήδη 63 ετών κι εκτός από βιογραφικό έργο, πρόκειται και για μια αναμφισβήτητα καλλιτεχνική εργασία. Κάθε τόμος έχει ένα ενοποιημένο, ομογενές και πλήρες θέμα. Σκηνές και άτομα, ζωηρά, πράγμα που εμφανίζεται σαφώς στους διαλόγους, και μακροσκελείς παρατηρήσεις, που αντιπαραβάλλονται με αινιγματικά σχόλια. Παρόλο που χαρακτηρίστηκε ναρκισσίστρια, η φεμινιστική τάση της, μαζί με την αέναη αναζήτηση της αυτογνωσίας της, την έκαναν ελκυστική ομιλήτρια για διαλέξεις στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Βέβαια δεν υπήρξε ποτέ ακτιβίστρια στο φεμινιστικό κίνημα και δε πίστεψε ποτέ στις αλλαγές των πολιτικών συστημάτων, επειδή: "Τα συστήματα είναι φθαρτά, έτσι νιώθω, πως οι μεγάλες αλλαγές θα προέλθουν από μεγάλη συλλογική αλλαγή στις ανθρώπινες συνειδήσεις".
Οι τελευταίοι τόμοι δημοσιεύθηκαν μετά θάνατον, στις αρχές της δεκαετίας του '80. Είχε πεθάνει στις 14 Ιανουαρίου του 1977, στο Λος Άντζελες.
Πηγές
- Λίλη Μπίτα, Αναΐς Νιν - το "οδοιπορικό" μιάς μεγάλης φιλίας. Περιοδικό "ΕΙ"-Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης Αρχειοθετήθηκε 2018-09-11 στο Wayback Machine., Τεύχος 7, 1994, σ. 9, 24-30
- Anais Nin, Κατάσκοπος στο σπίτι του Έρωτα. Μετάφραση: Λίλη Μπίτα. Εξάντας 1997
Λιούις Κάρολ: Το πιο δημοφιλές έργο του «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων»
O Τσαρλς Λούτγουϊτζ Ντότζσον [Charles Lutwidge Dodgson, 27 Ιανουαρίου 1832 – 14 Ιανουαρίου 1898], γνωστός περισσότερο με το ψευδώνυμο Λιούις Κάρολ, ήταν Άγγλος συγγραφέας, μαθηματικός, φωτογράφος και κληρικός. Ανάμεσα στα πιο δημοφιλή λογοτεχνικά έργα του είναι Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων και τα ποιήματα Το Κυνήγι του Φιρχαρία (The Hunting of the Snark) και Jabberwocky. Η οικογένεια του ήταν Βορειοαγγλικής καταγωγής, ιδιαίτερα συντηρητική, διατηρώντας παραδοσιακά ισχυρούς δεσμούς με την Αγγλικανική Εκκλησία. Η πλειοψηφία των προγόνων του, προέρχονταν από την μεσαία ή ανώτερη τάξη, καταλαμβάνοντας συχνά θέσεις στην εκκλησία και στο στρατό. Ο προπάππους του υπήρξε επίσκοπος, ενώ ο παππούς του ήταν αρχηγός του στρατού, όταν πέθανε το 1803 εν ώρα μάχης...
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: https://www.timesnews.gr