Thursday, May 31, 2007

ΘΟΛΟ ΤΟΠΙΟ

Κάποτε υπήρξε ο Αιμίλιος Χουρμούζιος (όποιος τον ξέρει, έχει καλώς κι όποιος δεν τον ξέρει ας ψάξει να τον μάθει). Το 1962, που λέτε, ο Χουρμούζιος μιλούσε για τη «θερμοπυρηνική» εποχή του και το μηχανισμό της, που ήταν ρυθμισμένος στις στροφές του ταχυπιεστηρίου για να αναδεικνύει από τις στήλες των εφημερίδων τις «αξίες» των πρακτορείων της παραλογοτεχνίας. Έλεγε, λοιπόν, ότι η εποχή του προσφερόταν για τις απίθανες εξακοντίσεις των μετριοτήτων στους θολούς ουρανούς της φήμης, που κατακυρώνει με την ιαχή της επιδοκιμασίας και της ανεξέλεγκτης αποδοχής το κοσμικό σαλόνι.
Έτσι και σήμερα, εκείνος ο αυθεντικός Έλληνας, που ανίχνευσε καλά την ψυχοσύνθεση των συμπατριωτών του, θα υποστήριζε με το πάθος του ότι τα πραγματικά ή καλλιτεχνικά κριτήρια έχουν και αυτά μετατοπιστεί και καταντήσαμε να αναζητούμε τους πνευματικούς οδηγούς μέσα στο συνωστισμό των κοσμικών στηλών ή των λογοτεχνικών διαφημίσεων.
Κι αυτά τα σημειώνω μόνο και μόνο για να γίνει αντιληπτό πόσο απουσιάζουν στην εποχή μας οι διανοούμενοι εκείνοι που θα ορθοτομήσουν το λόγο της αλήθειας και θα ξεκαθαρίσουν με την ευθυκρισία τους το θολό τοπίο, όπου οι πολιτικοί, σε αγαστή συνεργασία με κάποιους εκ των ανθρώπων της ενημέρωσης, μας έχουν αλλάξει τα φώτα.
Οι άνθρωποι των γραμμάτων και γενικώς του πνεύματος και της τέχνης συνωστίζονται στην αγορά και εξομοιώνονται με τους μπεχλιβάνηδες που διαφημίζουν τα προϊόντα τους. Οι προβολείς που τόσο πολύ αγαπούν, φωτίζουν η γύμνια τους. Σημεία και τέρατα συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία και μιλάνε μόνο αυτοί που ανέφερα παραπάνω. Όλοι λατρεύουν την τηλεόραση και η θέα του προσκήνιου τους έχει μαγέψει. Οι συγγραφείς ψάχνουν για λιβανωτούς και βραβεία. Όλοι στο κυνήγι της προβολής.

5 comments:

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Νίκο,
Είναι καιρός που θέλω να σού γράψω κάτι για τον Αιμίλιο Χορμούζιο, τον εξαιρετικό μεταφραστή, λογοτέχνη, άνθρωπο της νέας ελληνικής γραμματείας. Τον έμαθα απο τις μεταφράσεις της Τετραλογίας του Ντάρρελ "Ιουστίνη", "Βαλτάσαρ" "Μαουντόλιβ" και "Κλέα". Χιλιοδιάβασα αυτά τα μοναδικά βιβλία μέσα απο την εκπληκτική μετάφραση του Αιμίλιου Χουρμούζιου. Κι έμεινε για πάντα χαραγμένος στην εν δυνάμει λογοτεχνική μου φλέβα. Μακάρι να γινόταν μια ανατύπωση τής τετραλογίας του Ντάρρελ, να πλημμυρίσει η αγορά του βιβλίου με άπλετο λογοτεχνικό φώς και απύθμενο μεταφραστικό ήθος.
Απο το Μόντρεαλ με αγάπη

nikos.lagadinos said...

Αχ βρε Ιουστίνη, πόσο χαίρω που σε διαβάζω. Περίμενα να ηρεμήσω κάπως για να σου γράψω (και θα το κάνω κάποια στιγμή). Σε νιώθω για ό,τι γράφεις για τον Χουρμούζιο. Διαπίστωσα ότι στο μπλογκ ου "Κατοικίδιου" πρώτευσες! Κάπως αγγίζει κι εμάς τους συναδέλφους σου αυτή η πρωτιά. Θέλω να πω ότι εάν τα πράγματα δεν ήταν εγκλωβισμένα, θα είχαμε μια διαφορετική εικόνα στα λογοτεχνικά πράγματα. Με την ευκαιρία, να σου γράψω ότι επίσης χάρηκα για τη βραδιά στου Ελευθερουδάκη. Όταν έχεις φίλους είναι ωραία. Σε ασπάζομαι.

Justine's Blog said...

Σε είδα απο μακριά εκείνο το βράδυ στου Ελευθερουδάκη αλλά δεν πρόλαβα να σου μιλήσω. Εσύ έφυγες νωρίς! Πάντως, σε ευχαριστώ που βρέθηκες στη χαρά μου και σ΄ευχαριστώ για όλα τα καλά σου λόγια. Πραγματικά είναι υπέροχο να περιτριγυρίζεσαι απο φίλους. Αυτή είναι η επένδυση της ζωής μου και αποδίδει καρπούς.
Κι απο μένα ασπασμούς!

Justine's Blog said...

Αγαπημένε Νίκο,
Ο πολύ καλός κριτικός Πέτρος Γαργάνης κατέθεσε μια εμπεριστατωμένη κριτική για το βιβλίο σου στον Ελληνικό Τύπο στην εξής διεύθυνση.Μπορείς να την απολαύσεις. Κατάιγιστικό σε λέει, αφοπλιστικό σε βρίσκω!

http://greekpress.ca/texnes_grammata.html

Νίκος Λαγκαδινός said...

Ιουστίνη, την είδα και είμαι χαρούμενος. Σου στέλνω e-mail...