- Του Χαραλαμπου Μ. Μουτσοπουλου*Η Καθημερινή, 25/1/2013
H Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, όπως και όλες οι εθνικές βιβλιοθήκες και στις πέντε ηπείρους, από τη Βρετανική Βιβλιοθήκη μέχρι της Ουγκάντας, είναι ο σημαντικότερος εθνικός φορέας πολιτισμού, ο θησαυροφύλακας της εθνικής πνευματικής συλλογής. Συγκεντρώνει, επεξεργάζεται, συντηρεί, διαφυλάσσει και προβάλλει τη συλλογή, αναπτύσσει δραστηριότητες με στόχο την ενίσχυση της πολιτιστικής και πνευματικής ζωής της χώρας, συντάσσει την αναδρομική και τρέχουσα εθνική βιβλιογραφία, παρέχει τις εθνικές υπηρεσίες διεθνών αριθμοδοτήσεων, όπως αυτές των βιβλίων (ISBN), των περιοδικών (ISSN) και των μουσικών εκδόσεων (ISMN). Φήμες, διεκδικήσεις, δηλώσεις, ανακοινώσεις, «σχέδια» δίνουν και παίρνουν στις μέρες μας: η Εθνική Βιβλιοθήκη λέγεται ότι συγχωνεύεται με τις δημόσιες βιβλιοθήκες σ’ έναν πανελλήνιο φορέα δημοσίων βιβλιοθηκών. Λες και η Εθνική Βιβλιοθήκη είναι μία επιπλέον δημόσια υπηρεσία που είχε, σαν δημόσιος υπάλληλος, μία αρμοδιότητα και τώρα της την αφαιρούμε ή την προσαρμόζουμε στα μέτρα μας ανάλογα με τις δικές μας φιλοδοξίες και τα προσωπικά μας στοιχήματα.