Saturday, September 8, 2007

Νίκος Νικολαΐδης


Μέσα στον προεκλογικό πυρετό πήρατε είδηση ότι έφυγε ο «οργισμένος Βαλκάνιος»; Είναι αλήθεια ότι αναπάντεχα ο Νίκος Νικολαϊδης μας γύρισε την πλάτη κι αποχώρησε από τον μάταιο κόσμο μας. Ήταν μόλις 67 χρονώ. Τον αγαπήσαμε μέσα από τα κινηματογραφικά έργα του – τις μικρού μήκους ταινίες του Lacrimae Rerum και Άνευ όρων και τις μεγάλες ταινίες Γλυκειά Συμμορία, Πρωινή περίπολος, Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα, Singapore Sling, και την τελευταία του ταινία, του 2005, The zero years. Αλλά ως συγγραφέας του Οργισμένου Βαλκάνιου (1977), θα μείνει στην ιστορία της νεοελληνικής πεζογραφίας.

Είχε γράψει όμως κι άλλα μυθιστορήματα, όπως Οι Τυμβωρύχοι (1964), Γλυκιά συμμορία (1984), Γουρούνια στον άνεμο (1993), ενώ κυκλοφόρησε και το σενάριο του έργου Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα (1980).

Προσφιλή του θέματα ήταν η δεκαετία του ’50 και το φιλμ νουάρ, το παιχνίδι μεταξύ σεξ και θανάτου, η συντροφικότητα και ο έρωτας. Οι ήρωές του συνήθως είναι άνθρωποι στα όρια, σε παράλογες ή ακραίες καταστάσεις που συνήθως παίζουν το τελευταίο τους χαρτί. Ο ίδιος ο Νικολαΐδης, όταν ολοκλήρωσε το 2005 το Τhe zero years είχε δηλώσει ότι επρόκειτο για την τελευταία του ταινία.

«Το ανεξάρτητο και ανατρεπτικό του βλέμμα θα είναι πάντα στην καρδιά και τη μνήμη μας», αναφέρει σε συλλυπητήριο τηλεγράφημά της η διοίκηση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που ετοιμάζει πλήρες αφιέρωμα στο έργο του, στην επόμενη διοργάνωση.

2 comments:

elen said...

Να ζεί..(απάντηση στον υπερτίτλο σου), ωραίο το μπλογκ σου, συγχαρητήρια, και όσο για τον Νικολαίδη, για μένα θα ζει μέσα από την γλυκιά συμμορία, μου είχε "μιλήσει" πολύ αυτή η ταινία..

Νίκος Λαγκαδινός said...

"Να ζει", λοιπόν! Να' σαι καλά για τα "συγχαρητήρια". Όσο για τον Νικολαϊδη, παρότι δεν τον γνώριζα προσωπικά, όμως θεωρούσα ότι ήταν ένα ανήσυχο, ανεξάρτητο και δημιουργικό πνεύμα. Κι έφυγε νωρίς... Και πίσω μένουν κάτι μαλάκες που μας ανακατώνουν το στομάχι. Αυτά. Θα περιπλανηθώ και σο δικό σου μπλογκ και τα ξαναλέμε.