Βραβείο «Μένη Κουμανταρέα» από την Εταιρεία Συγγραφέων για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς

Όπως σημειώνεται στο σκεπτικό της απόφασης, «στο έργο του Μένη Κουμανταρέα, η συγγραφική δεινότητα και η ξεκάθαρη ματιά αποτελούν αρετές που συνετέλεσαν στη διαμόρφωση του πεζογραφικού τοπίου στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα και επηρέασαν το έργο πολλών νεότερων πεζογράφων. Ο Μένης Κουμανταρέας όχι μόνο υποστήριζε τους νέους συγγραφείς, αλλά και με το συγγραφικό του ήθος, αποτέλεσε γι' αυτούς λαμπρό παράδειγμα ώστε να συνεχίσουν τη μεγάλη παράδοση που ήδη είχε η χώρα μας μετά την περιώνυμη γενιά του '30 και τους μεταπολεμικούς πεζογράφους».

«Έφυγε» η Κολίν ΜακΚάλαφ, η συγγραφέας του βιβλίου «Τα Πουλιά Πεθαίνουν Τραγουδώντας»

Πέθανε σε ηλικία 77 ετών η αυστραλιανή συγγραφέας Κολίν ΜακΚάλαφ, της οποίας το βιβλίο «Τα Πουλιά Πεθαίνουν Τραγουδώντας» μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη τη δεκαετία του '80 σημειώνοντας τεράστια επιτυχία.
Η ΜακΚάλαφ έγινε συγγραφέας αφού προηγουμένως είχε εργαστεί για πάνω από μία δεκαετία ως νευροφυσιολόγος στην Αυστραλία, στη Βρετανία και στις ΗΠΑ και με το συγκεκριμένο βιβλίο της εκτοξεύθηκε αμέσως στην κορυφή της επιτυχίας.

Η ζωή, το έργο και το τέλος του Μένη Κουμανταρέα

Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται δύο μήνες από τον βίαιο θάνατό του. Το ΒΗΜΑgazino καταγράφει τον βίο ενός από τους πιο σημαντικούς έλληνες πεζογράφους

Ο Μένης Κουμανταρέας σε μια από τις τελευταίες του φωτογραφίσεις, τον Σεπτέμβριο του 2014, στο σπίτι του, στην οδό Ζακύνθου ( Πηγή: ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ/FOSPHOTOS)

 

«Σήκω επιτέλους» φώναξε με στεντόρεια φωνή ο συγγραφέας στον φίλο του. Είναι ανυπόμονος και βιαστικός. Eνα ραντεβού με τη μοίρα έχει ήδη κλειστεί. Προς το παρόν, εκείνος ανίδεος, βιάζεται μόνο να πάει στο σπίτι του για να πάρει το χάπι του. Ο φίλος του, ο ποιητής και θεατρολόγος Θάνος Φωσκαρίνης, ο άνθρωπος που επιμελείται το αρχείο του, εκείνο το βράδυ της Παρασκευής 5 Δεκεμβρίου τον ακούει, αλλά δείχνει μια απροσδιόριστη νωχελικότητα, σαν κάτι διαισθητικό να τον κρατά καρφωμένο στη θέση του, σε αυτό το συνοικιακό εστιατόριο της Κυψέλης.

Καλοκαίρι του 1978, καθισμένος μπροστά από τη γραφομηχανή του 

 «Με τέτοια φωνή που βάζεις, δεν χρειάζεσαι ούτε χαπάκι ούτε τίποτα» του απαντά. Ενας υπαινιγμός αισιοδοξίας: και οι δύο ξέρουν ότι ο συγγραφέας σε πέντε ημέρες θα εισαχθεί στο νοσοκομείο για θεραπεία. Εκείνος ο καρκίνος στους λεμφαδένες έχει κάνει ξανά την εμφάνισή του. Και ο Θάνος Φωσκαρίνης θυμάται παλαιότερα τον συγγραφέα ξαπλωμένο στο κρεβάτι του νοσοκομείου να του λέει «φοβάμαι», εννοώντας τον θάνατο.

Ο πάντα κομψός Μένης Κουμανταρέας υπήρξε ο αστός που κοίταξε στην απέναντι πλευρά  

Φεύγουν από το εστιατόριο. Ο συγγραφέας σε τρία τέταρτα έχει ραντεβού με έναν φίλο του. Παρακαλεί τον Θάνο Φωσκαρίνη να του κρατήσει συντροφιά μέχρι τότε. Του προτείνει να τον περιμένει σε μια καφετέρια και εκείνος παίρνει τον δρόμο για το διαμέρισμά του στην οδό Ζακύνθου.

Ο Θάνος Φωσκαρίνης περιμένει. Ο χρόνος περνάει. Ανήσυχος, ύστερα από λίγη ώρα, ξεκινά να τον αναζητεί. Είναι ο άνθρωπος που μαζί με τον Νίκο, σύζυγο της Αλεξάνδρας, της αγαπημένης ανιψιάς του συγγραφέα, βρίσκει δολοφονημένο τον Μένη Κουμανταρέα, 40 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, στις 6 Δεκεμβρίου 2014, στο διαμέρισμά του. Βαριές κακώσεις στην κοιλιά και στο κεφάλι. Αιτία θανάτου: στραγγαλισμός. Η φορητή γραφομηχανή Olivetti Lettera 22, χρώματος ανοιξιάτικου φιστικί, είναι στο διπλανό δωμάτιο.

Πέθανε ο ποιητής Γιάννης Κοντός [73 χρ.]

Την τελευταία του πνοή άφησε ο διακεκριμένος λογοτέχνης Γιάννης Κοντός. Ηταν 71 ετών. Αφήνοντας το δικό του αποτύπωμα στα ελληνικά γράμματα για 49 χρόνια ο Γιάννης Κοντός εξέδωσε ποιητικές συλλογές, δύο βιβλία με πεζά κείμενα και τρία βιβλία για παιδιά. Ελαβε πολλές διακρίσεις και το 1998 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική συλλογή «ο αθλητής του τίποτα».

Ο Γιάννης Κοντός γεννήθηκε στο Αίγιο το 1943. Σπούδασε οικονομικά και εργάστηκε ως ασφαλιστής. Μεταξύ 1971-1976 διατήρησε, μαζί με τον Θανάση Νιάρχο, το βιβλιοπωλείο «Ηνίοχος», σημείο συνάντησης λογοτεχνών και διανοούμενων κατά τα τελευταία χρόνια της δικτατορίας.