Μια ωραία φυσιογνωμία ήταν ο Σωκράτης Καψάσκης, τον οποίο οι φίλοι του αποχαιρέτισαν την περασμένη Τετάρτη, στο γενέθλιο τόπο του, στο χωριό Πισινώντα, στη Ζάκυνθο, όπου είχε αποσυρθεί, μακριά από το πλήθος των φωνασκούντων και των αγοραίων πνευμάτων. Δυο-τρία πράγματα να θυμόμαστε γι' αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο. Το ένα είναι ότι μετέφρασε τον ("δυσμετάφραστο", όπως έχει γράψει ο Μαρωνίτης) Οδυσσέα του James Joyce και μάλιστα τιμήθηκε γι' αυτό με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης το 1992. Ήταν μια μετάφραση-άθλος και του οφείλουμε ευγνωμοσύνη. Το άλλο είναι ότι το 1967, όταν μαύριζε ο τόπος από το καθεστώς των Απριλιανών, ο Καψάσκης δημιούργησε τον κινηματογράφο "Στούντιο" (στην πλατεία Αμερικής), κι εκεί είδαμε... και τι δεν είδαμε! Μοναδικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Εκεί πηγαίναμε να συναντήσουμε όσους είχαν καλλιτεχνικές ανησυχίες συνυφασμένες με τις πολιτικές εξελίξεις, εκεί γίνονταν συζητήσεις... Όμως ο Καψάσκης γύρισε και ταινίες, έγραψε βιβλία... Μυθιστορήματα και τα δοκίμια: «Η ιδεολογική και πολιτική διαμόρφωση του Διονυσίου Σολωμού (1818-1838)», «Μοναχικοί μαυροντυμένοι περιπατητές της Κέρκυρας. Διονύσιος Σολωμός - Ανδρέας Κάλβος» και «Στοιχεία βιογραφίας του Διονυσίου Σολωμού». Θα τον θυμόμαστε...
