Με το ζόρι... "θύματα" 78 συγγραφείς, καλλιτέχνες και άνθρωποι του πνεύματος!

Με κάποια καθυστέρηση, αλλά σε υψηλούς τόνους, 78 συγγραφείς, καλλιτέχνες και άνθρωποι του πνεύματος καταγγέλλουν τις επιθέσεις που δέχτηκε η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων γιατί επέλεξε κείμενο του Γιώργου Ιωάννου («Στου Κεμάλ το σπίτι») για το θέμα των εξετάσεων στη Νεοελληνική Λογοτεχνία.

«Για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια, η λογοτεχνία και οι διάκονοί της, συγγραφείς, εκδότες, εκπαιδευτικοί, αναγνώστες, βρισκόμαστε υπόλογοι σε μερίδα πατριδοκαπήλων, οι οποίοι ελέω τηλεοπτικής και δημοσιογραφικής ασυλίας μάς στήνουν ξανά στον τοίχο με πρόσχημα πάντα τα δήθεν αντεθνικά μας φρονήματα», γράφουν. «Μετά τους αφορισμούς κατά διαπρεπών πνευματικών ανθρώπων και επιστημόνων στο παρελθόν, ενέσκηψαν προσφάτως και οι επιθέσεις κατά της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων. Αφορμή στάθηκε η επιλογή του κειμένου του Γιώργου Ιωάννου "Στου Κεμάλ το σπίτι" για το θέμα των εξετάσεων στη Νεοελληνική Λογοτεχνία, με το οποίο ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες συγγραφείς λοιδορείται και καταδικάζεται, μαζί βεβαίως με το δικαίωμά μας στην ελεύθερη και την αντικειμενική ανάγνωση της Λογοτεχνίας και της Ιστορίας.

Οι υπογράφοντες αυτό το κείμενο διαδηλώνουμε την απόλυτη αντίθεσή μας προς αυτές τις πρακτικές, που διαπομπεύουν τη λογοτεχνία και υπονομεύουν το ανθρωπιστικό της νόημα. Αυτόκλητοι ιεροεξεταστές φρονημάτων, που ενοχοποιούν βιβλία και τα παραδίδουν στην πυρά, επαναφέρουν εφιαλτικές μνήμες ενός αμετάκλητα καταδικασμένου παρελθόντος.

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε είναι επιτακτικό να ακουστεί η φωνή μας, καλώντας κάθε ελεύθερο πολίτη αυτής της χώρας, που σέβεται τις κατακτήσεις του Διαφωτισμού και αρνείται τη φίμωση του πνεύματος και της τέχνης, να συνταχθεί σε ένα διαρκή αγώνα ενάντια στις σκοταδιστικές και μεσαιωνικές αντιλήψεις. Σε έναν αγώνα όπου η λογοτεχνία μπορεί να μπει μπροστά ως συστατικό επιβίωσης αλλά και ως αντίδοτο στην πνευματική χρεοκοπία μας». 

Το κείμενο υπογράφουν οι: Βασίλης Αμανατίδης, Κώστας Αρκουδέας, Χρήστος Αστερίου, Κώστας Βούλγαρης, Παντελής Βούλγαρης, Ρέα Γαλανάκη, Ντόρα Γιαννακοπούλου, Σέργιος Γκάκας, Δημήτρης Γκιώνης, Βασίλης Γκουρογιάννης, Θεόδωρος Γρηγοριάδης, Στέφανος Δάνδολος, Τιτίνα Δανέλλη, Κική Δημουλά, Λένα Διβάνη, Γιώργος Ζαρκαδάκης, Κατερίνα Ζαρόκωστα, Ζυράννα Ζατέλη, Παύλος Κάγιος, Γιάννης Κακουλίδης, Γιάννης Καλατζόπουλος, Ισμήνη Καπάνταη, Κατερίνα Καριζώνη, Ιωάννα Καρυστιάνη, Χριστόφορος Κάσδαγλης, Μήτσος Κασόλας, Θανάσης Καστανιώτης, Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Μαρία Κουγιουμτζή, Νίκος Κουνενής, Πάνος Κυπαρίσσης, Μαρία Λαϊνά, Φιλομήλα Λαπατά, Μάνος Λουκάκης, Ηλίας Μαγκλίνης, Ροβήρος Μανθούλης, Νίκος Α. Μάντης, Πέτρος Μάρκαρης, Ελενα Μαρούτσου, Παύλος Μάτεσις, Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Παύλος Μεθενίτης, Αμάντα Μιχαλοπούλου, Μιχάλης Μοδινός, Τηλέμαχος Μουδατσάκις, Ιωάννα Μπουραζοπούλου, Γιώργος Μπράμος, Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης, Θανάσης Θ. Νιάρχος, Κυριάκος Ντελόπουλος, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Αλέξης Πανσέληνος, Κωστής Παπαγιώργης, Βασίλης Παπαθεοδώρου, Γιώργος Χ. Παπασωτηρίου, Γιώργος Παρίκος, Δημήτρης Ποσάντζης, Μανόλης Πρατικάκης, Ελένη Πριοβόλου, Τάσος Ρούσσος, Ντίνος Σιώτης, Γιώργος Σορολοπίδης, Αντώνης Σουρούνης, Αλέξης Σταμάτης, Θόδωρος Λ. Στεφανόπουλος, Αρης Σφακιανάκης, Δημήτρης Σωτάκης, Κωνσταντίνος Δ. Τζαμιώτης, Μάνος Τσιλιμίδης, Κωνσταντίνος Τζούμας, Μιχάλης Φακίνος, Μαρία Φακίνου, Φίλιππος Φιλίππου, Πέτρος Χατζόπουλος, Θανάσης Χειμωνάς, Αργύρης Χιόνης, Χρήστος Χρυσόπουλος, Ανταίος Χρυσοστομίδης. * 

Πολύς θόρυβος, ένθεν και ένθεν. Δε νομίζω ότι ο αείμνηστος Ιωάννου θα συμφωνούσε... Φυσικά, δεν υπάρχει περίπτωση να βάλω θέμα για την ποιότητα του έργου του Ιωάννου που τον εκτιμώ απεριόριστα και το έχω αποδείξει. Κανείς δεν "καταδίκασε" τον Ιωάννου κι αυτά που διαβάζω, αγγίζουν τα όρια της υπερβολής.

Υπερβολική (έτσι πιστεύω) η αντίδραση, όπως διαβάσατε παραπάνω, των πνευματικών ανθρώπων που υπογράφουν το κείμενο με το οποίο καταγγέλλονται οι "πατριδοκάπηλοι". Μα κι αυτοί είναι πλέον δυσδιάκριτοι. Κανείς δεν τους ζήτησε να απολογηθούν και πολύ περισσότερο δεν είναι "υπόλογοι σε μερίδα πατριδοκαπήλων"! Κι αν βγήκαν κάποιοι βουλευτές του ΛΑΟΣ και είπαν ό,τι είπαν, πάει τέλειωσε και δεν "ακούμπησε" κανέναν αυτή η υπόθεση εκτός ίσως από τους συνέλληνες Ποντίους, οι οποίοι με το δίκιο τους θεώρησαν ότι η 19η Μαΐου, είναι Ημέρα Μνήμης για τα 353.000 θύματα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και επόμενο ήταν νιώσουν κάπως δυσάρεστα. Μήπως ο "διάλογός" τους θα έπρεπε να έχει, λόγου χάρη, μια "συνέχεια" με τους Ποντίους αντί να "καταγγέλλουν" γενικώς;

Όχι όμως και με το ζόρι να θυματοποιούνται οι πνευματικοί άνθρωποι!!! Νιώθουν, δηλαδή, ότι τώρα δεν μπορούν να δημιουργήσουν; Τους απαγορεύει κανείς να βγαίνουν δημόσια και να λένε τις απόψεις τους; Αυτοί όλοι δεν εκδίδουν τα βιβλία τους ελεύθερα; Αυτοί δεν είναι που έχουν ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και γράφουν άρθρα και δίνουν συνεντεύξεις και κρίνουν;

Ποιος, μωρέ, τους απειλεί; Εγώ πιστεύω ότι είναι υπερβολική η αντίδρασή τους, τη στιγμή που συμβαίνουν τόσα άλλα "σημεία και τέρατα" σ' αυτή την έρμη την ελληνική κοινωνία. Αντί να καταγγέλλουν, θα πρέπει να μάθουν να ανέχονται, διότι και η ανοχή είναι βασική αρχή της αληθινής δημοκρατίας. Θα πρέπει να μάθουν να ανέχονται, αφού ανοχή σημαίνει δύναμη και συναίσθηση της δύναμης και ταυτόχρονα αξιοπρέπεια πνευματική, που έχει ως επιχείρημα το λόγο και όχι το φίμοτρο που θέλουν να βάλουν σε κάποιους άλλους. Διότι η στάση τους αυτή δείχνει ότι έχουν πάθη  (εμπάθεια, απωθημένα κ.λπ.) και όχι πάθος για την ελευθερία. Σιγά, τώρα, μη μου πουν ότι κινδυνεύει η ελευθερία του δημιουργού από τις αντιδράσεις κάποιων βουλευτών της ακροδεξιάς! Και σε τελευταία ανάλυση, μυωπική οπισθοδρόμηση είναι η άρνηση των αντιθέσεων.

Η αντίδραση όλων των παραπάνω πνευματικών ανθρώπων, εν πολλοίς αγαπητών, με παραπέμπει σε κάποιες άλλες εποχές όταν κάποια μεγάλα ονόματα των γραμμάτων και των τεχνών δημοσιοποιούσαν την εμπάθειά τους για το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου, τότε που τον κυνηγούσαν θεοί και δαίμονες (Φλωράκης, Κύρκος, Μητσοτάκης, εκδότες). Τώρα, οι πνευματικοί άνθρωποι τα βάζουν με... ανεμόμυλους! Δον Κιχώτες...

ΥΓ. Ντρέπομαι, βέβαια, αλλά θα πρέπει να πω ότι ανάμεσα σ' αυτούς που υπογράφουν είναι κι ένας "πνευματικός άνθρωπος" (που κάνει τον "ποιητή"), ο οποίος κάποτε μου "έφαγε" έξι ενοίκια και άφησε απλήρωτους λογαριασμούς (κοινόχρηστα, νερό, ηλεκτρικό) στο διαμέρισμα που του νοίκιαζα... Δυστυχώς σ' αυτή τη μικρή πόλη των ιδεών και των παθών, γνωριζόμαστε πολύ καλά. Από λόγια, άλλο τίποτα...