Wednesday, September 28, 2016

Χέρμαν Μέλβιλ, ο συγγραφέας του «Μόμπι Ντικ»…

Εμβληματικός αμερικανός συγγραφέας, γνωστός για τα μυθιστορήματά του με θέματα από την ανοιχτή θάλασσα, από τα οποία ξεχωρίζει το αριστούργημά του Μόμπι Ντικ (1851).
Ο Χέρμαν Μέλβιλ (Herman Melville) γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη την 1η Αυγούστου 1819. Ήταν το τρίτο από τα οκτώ παιδιά μιας οικογένειας που καταγόταν από τους πρώτους Σκώτους και Ολλανδούς αποίκους της Νέας Υόρκης. Οι πρόγονοί του είχαν διακριθεί κατά την Αμερικανική Επανάσταση και είχαν αναπτύξει σπουδαία δράση στον σκληρό ανταγωνισμό που χαρακτήριζε τόσο το εμπόριο, όσο και τον πολιτικό βίο του νεοσύστατου κράτους. Το 1826 προσβλήθηκε από οστρακιά, η οποία του προκάλεσε χρόνιο πρόβλημα στην όραση.

Ο Γιάννης Ψυχάρης,το «Ταξίδι» του και το κίνημα του Δημοτικισμού

Ο Γιάννης Ψυχάρης (Οδησσός, 15 Μαΐου 1854 – 29 Σεπτεμβρίου 1929) ήταν φιλόλογος και λογοτέχνης, συγγραφέας, καθηγητής της Ελληνικής γλώσσας στο Παρίσι, γνωστός για τον ρόλο του στο κίνημα του Δημοτικισμού και τον αγώνα του για την καθιέρωση της Δημοτικής σε επίσημη γλώσσα του ελληνικού κράτους. Σημαντικότατο έργο του το πεζογράφημα Το ταξίδι μου, γραμμένο με ιδιαίτερη προσοχή με τους μέχρι τότε αδημοσίευτους κανόνες της δημοτικής γλώσσας, το οποίο έλαβε ευρύτατη δημοσιότητα, αλλά και αρνητική κριτική από τους υποστηρικτές της καθαρεύουσας.

Εμίλ Ζολά, ένας οξυδερκής παρατηρητής των κοινωνικών προβλημάτων

Ο Εμίλ Ζολά γεννήθηκε στο Παρίσι στις 2 Απριλίου του 1840. ο πιο σημαντικός εκπρόσωπος της λογοτεχνικής σχολής του νατουραλισμού και σημαντικός παράγοντας της ανάπτυξης του θεατρικού νατουραλισμού. Πρώτος είχε χρησιμοποιήσει τη λέξη «νατουραλισμός» για να εξηγήσει τη ρεαλιστική μορφή που έδινε στα έργα του. Κυρίως με τα έργα του Ζολά  αναπτύχθηκε η νατουραλιστική πεζογραφία, που είναι εξέλιξη της ρεαλιστικής και έχει πολλά κοινά σημεία με αυτήν, αφού ξεκινά, όπως και η ρεαλιστική, από την επιθυμία της απεικόνισης της πραγματικότητας με ακρίβεια και χωρίς ωραιοποίηση, αλλά διαφέρει ως προς το φιλοσοφικό υπόβαθρο που διακρίνεται πίσω από τα νατουραλιστικά έργα.

Βραχείες λίστες για τα Βραβεία Λογοτεχνικής Μετάφρασης 2016

Η Ελληνοαμερικανική Ένωση, το Goethe-Institut Athen, το Instituto Cervantes de Atenas και το Ινστιτούτο της ∆ανίας στην Αθήνα απονέμουν τα Βραβεία Λογοτεχνικής Μετάφρασης 2016. Η απονομή των βραβείων θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016, στις 19:30, στο θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (Μασσαλίας 22, Κολωνάκι) με την ευκαιρία εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Μετάφρασης. Στο πλαίσιο της απονομής και με πρωτοβουλία του Instituto Cervantes de Atenas, ο πεζογράφος, δοκιμιογράφος και μεταφραστής Φίλιππος ∆ρακονταειδής θα μιλήσει για τις μεταφράσεις στα Ελληνικά των έργων του William Shakespeare και του Miguel de Cervantes με αφορμή την συμπλήρωση 400 χρόνων από τον θάνατό τους.

Tuesday, September 27, 2016

Πέτρος Αυγερινός: «Κινδυνεύουμε πρωτίστως απ’ τον ίδιο τον εαυτό μας…»

%cf%80%ce%ad%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%82-2
https://www.timesnews.gr/
The following two tabs change content below.
Ο Πέτρος Αυγερινός έχει δώσει λαμπρά δείγματα «γραφής» και στο θέατρο και στην πεζογραφία και στη μετάφραση. Δεν άντεξε το «κλίμα» της πρωτεύουσας και την απαρνήθηκε. Αναζήτησε τόπο πιο νότια. Ζει πλέον στη Μεθώνη, στη Μεσσηνία. Με τη συνέντευξή  του μας προσφέρει κάποιο ηθικό και πνευματικό απόθεμα, κάποιες αξίες που τον εκφράζουν και τις πιστεύει, που διαμορφώνουν τα κριτήριά του. Είναι ένας από μας που έχουμε διαρκώς ανησυχίες και αγωνία για τον άνθρωπο και το μέλλον του τόπου μας.

Monday, September 26, 2016

Αλμπέρτο Μοράβια. Σύζυγος: Έλσα Μοράντε, Σύντροφος: Ντάτσα Μαραΐνι!!!

The following two tabs change content below.
  • Ο Αλμπέρτο Μοράβια συνδέθηκε με δυο μεγάλες μορφές της Ιταλικής λογοτεχνίας Με την Έλσα Μοράντε (Elsa Morante, 1912-1985) την οποία παντρεύτηκε το 1941, αλλά το 1961 χώρισαν. Συνδέθηκε επίσης και με την Ντάτσα Μαραΐνι, η οποία παρέμεινε κοντά του μέχρι το τέλος της ζωής του.
moravia_roma_alberto-moravia_elosa-morante_1-e1412806867377-150x150
Alberto Moravia και Elsa Morante
Dacia Maraini e Alberto Moravia
Dacia Maraini και Alberto Moravia
Ο Αλμπέρτο Μοράβια γεννήθηκε και πέθανε στη Ρώμη (28 Νοεμβρίου 1907 – 26 Σεπτεμβρίου 1990), που είναι το σκηνικό των περισσότερων βιβλίων του. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς της Ιταλίας: ο Μοράβια έγραψε μέσα στο περιβάλλον του μεταπολεμικού ρεαλισμού χωρίς να ταυτιστεί με κανένα λογοτεχνικό κίνημα, δημιουργώντας, μάλλον, ο ίδιος σχολή με το έργο του.

Sunday, September 25, 2016

Γουίλιαμ Φόκνερ: «Έγραψε βιβλία και πέθανε…»


https://www.timesnews.gr

ΟΣΕΣ ζωές και να έχουμε δεν υπάρχει περίπτωση να προλάβουμε να διαβάσουμε τα βιβλία που θα θέλαμε... Και είναι τόσα πολλά. Έρχονται στιγμές που πραγματικά λυπάμαι γιατί νιώθω ακριβώς την πίεση του χρόνου. Μερικές φορές ξαναδιαβάζω βιβλία που αγάπησα κι άλλες ψάχνω να βρω εκείνα που κάποτε σημείωσα μες στο μυαλό μου. Η ανάγνωση είναι ένας τρόπος αναζήτησης του Θεού. Διαβάζεις λέξεις και αναζητείς έναν άλλο δρόμο. Μπορεί να νιώθουμε σε καθημερινή βάση τα ασφυκτικά όρια της γλώσσας, αλλά όταν διαβάζουμε ένα καλό βιβλίο, είναι σα να ξεχυνόμαστε σε καταπράσινα λιβάδια. Ο Φόκνερ είναι ένας από αυτούς τους μεγάλους παραμυθάδες, του οποίου τα βιβλία εξακολουθούν να συναρπάζουν.

Friday, September 23, 2016

«Έφυγε» η συγγραφέας Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη

%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%ac%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%b1


Την τελευταία της πνοή άφησε την Παρασκευή, σε ηλικία 86 ετών, η συγγραφέας Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη, αφήνοντας πίσω της μία πλούσια λογοτεχνική παρακαταθήκη, με αμέτρητο αριθμό τίτλων παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας.
Πρωτοεμφανίστηκε στην παιδική λογοτεχνία το 1964. Είχε γράψει πολλά βιβλία, όχι μόνο για παιδιά και νέους αλλά και για ενηλίκους. Ήταν μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Βραβεύτηκε από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, καθώς και από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της Πάντοβα.

Wednesday, September 21, 2016

«Ψέματα πάλι». Συλλογή διηγημάτων στα γερμανικά του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου

Από τον εκδοτικό οίκο Elfenbein Verlag, μόλις εκδόθηκε στα γερμανικά και θα παρουσιαστεί στη Διεθνή έκθεση βιβλίου της Φρανκφούρτης, η συλλογή διηγημάτων του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου ‘Ψέματα πάλι’ (εκδόσεις ΑΓΡΑ) με τίτλο ‘Noch mehr Lügen’. Τα κείμενα μοιάζουν σαν απαντήσεις στα τρέχοντα αδιέξοδα σχετικά με τις αντιθέσεις ανθρωπιά –  απανθρωπιά, πλούτος – φτώχεια, ύλη – πνεύμα, που ταλανίζουν την εποχή μας κι ας μη γράφτηκαν τώρα· αποδεικνύοντας τη διαχρονικότητα και την εγκυρότητα της διεισδυτικής λογοτεχνικής ματιάς. Τα διηγήματα μεταφράστηκαν από τη Νίνα Μπούνγκαρτεν, η οποία έχει μεταφράσει και το ‘Δώδεκα και ένα ψέματα’ (1η έκδοση Ίκαρος, 2η έκδοση ΑΓΡΑ) που εξέδωσε η Elfenbein Verlag το 2001, με τίτλο ‘Zwölf und eine Lüge’.

Sunday, September 18, 2016

Κωστής Γκιμοσούλης: «Από τον Έλληνα λείπει η αυτοπεποίθηση…»!!!


https://www.timesnews.gr
Λιγόλογος αλλά καίριος στις απαντήσεις του ο συγγραφέας Κωστής Γκιμοσούλης παίρνει τη σκυτάλη και με τον δικό του τρόπο απαντά και δίχως περιστροφές, ίσως και μ’ ένα αινιγματικό τρόπο, μας σπρώχνει να αυτοπεριοριστούμε στις δικές μας σκέψεις. Όπως η Τέχνη είναι ένας κόσμος ιδωμένος μέσα από ένα πολύ προσωπικό πρίσμα, έτσι και ο στοχασμός του λογοτέχνη πάντα ξεκινάει από εντελώς άλλη βάση. Ο λογοτέχνης είναι ελεύθερος σκοπευτής και αναντίρρητα πάντοτε εκφράζει έναν υποκειμενισμό ανένδοτο. 
  • Τι νοσταλγείτε περισσότερο; 
Ωραία η λέξη «νοσταλγία» αλλά δεν νοσταλγώ τίποτα.

Friday, September 16, 2016

Πέρσα Κουμούτση: «Είμαστε όλοι ‘υποθηκευμένοι’…»

5cff8d6j8cfjz8efzzp3j8h1i3kvnhovcbaaaaaelftksuqmcc


Στην πεζογράφο και μεταφράστρια Πέρσα Κουμούτση πιστώνεται και το γεγονός ότι με τις μεταφράσεις της από τα αραβικά των έργων του Ναγκίμπ Μαχφούζ, έδωσε την ευκαιρία στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό να γνωρίσει τον αιγύπτιο νομπελίστα συγγραφέα, που ήταν πολύ δημοφιλής στον αραβικό κόσμο. Ωστόσο, Η Κ. Κουμούτση έχει μια εξαιρετική θητεία στην λογοτεχνία μας. Εδώ γνωρίζουμε μια δημιουργό για ζητήματα απλά, καθημερινά:
  • Τι νοσταλγείτε περισσότερο;
Αν με ρωτούσατε πριν από μερικά χρόνια, θα σας έλεγα την πόλη όπου γεννήθηκα, τα αγαπημένα πρόσωπα που χάθηκαν, το παρελθόν, τη νιότη κλπ. Τώρα δεν νοσταλγώ τίποτα. Έχω ξορκίσει τη νοσταλγία γράφοντας τα βιβλία μου. Η νοσταλγία είναι ένας είδος εξάρτησης, αν δεν απαλλαγούμε από τις παλιές θύμησες, θα μας διαφεντεύουν πάντα, θα συνεχίζουν να μας «στήνουν μακάβριο χορό», όπως έλεγε και ο Καρυωτάκης. Κοιτάζω μπροστά.

Sunday, September 11, 2016

Δημήτρης Βαρβαρήγος: «Όταν έναν λαό τον πετάς σε μια αρένα, αναγκαστικά γίνεται μονομάχος…»

10556354_10205268324127047_646475657831244743_n

https://www.timesnews.gr

Εξομολογητικός και ο συγγραφέας Δημήτρης Βαρβαρήγος, κρίνει, επιλέγει, αποφαίνεται, αποκαλύπτει τις μύχιες σκέψεις του  για απλά, καθημερινά ζητήματα. Έχει πολλά βιβλία στο ενεργητικό του, κι έχει δώσει λαμπρά δείγματα γραφής. Κι εδώ, με τις απαντήσεις του παρουσιάζει ένα απόθεμα συναισθηματικής θερμοκρασίας που το εναποθέτει στην καρδιά του αναγνώστη. Ιδού η συνέντευξη:
  • Τι νοσταλγείτε περισσότερο;
Τις ξένοιαστες μέρες, εκείνες τις άδολες παιδικές μέρες που χτίζονται οι αληθινές φιλίες. Που έχεις τους γονείς σου να σε μαθαίνουν και να σε προστατεύουν με την αληθινή και ουσιαστική αγάπη τους.

Πέθανε ο πεζογράφος Παντελής Καλιότσος, σε ηλικία 91 ετών

assets_large_t_420_54800846_type13148


https://www.timesnews.gr/

Πέθανε το βράδυ της Πέμπτης σε ηλικία 91 ετών ο πεζογράφος Παντελής Καλιότσος. Είχε γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα, νουβέλες και βιβλία για παιδιά και είχε τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας (1980), το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου (2002) και το Βραβείο Παιδικού Βιβλίου (2002) του περιοδικού «Διαβάζω» για το βιβλίο του «Η σφεντόνα του Δαβίδ».
Η κηδεία του Παντελή Καλιότσου θα γίνει την Δευτέρα στις 5.30 το απόγευμα, στο νεκροταφείο Χολαργού.

Thursday, September 8, 2016

Δημήτρης Γεωργάς: «Νόμιζα ότι το ‘αριστερός’ είναι τίμιος τρόπος ζωής…»

https://www.timesnews.gr
Την κρίση του πνευματικού ανθρώπου επιζητούμε. Την αναζητούμε. Κανένας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πια αν η πνευματική θερμοκρασία της εποχής μας καθορίζεται και στοιχειοθετείται από τους πνευματικούς ανθρώπους ή από τους πολιτικούς ή από τους διαφημιστές. Ο αναχωρητισμός του πνευματικού ανθρώπου είναι ίσως πονηρότατος. Δεν θέλουμε πνευματικούς ανθρώπους… αναχωρητές! Τους θέλουμε να είναι ενεργοί πολίτες και να έχουν γνώμη για όλα. Ωστόσο, πέρα από το καθαρά δημιουργικό έργο τους, θέλουμε να μας μιλούν και για τον εαυτό τους. Κι γι’ αυτό η παρακάτω συνέντευξη με τον συγγραφέα Δημήτρη Γεωργά:


  • Τι νοσταλγείτε περισσότερο; 
Νοσταλγώ την παλιά οικονομική πλευρά της ζωής μου, με τις χαρές της και την δημιουργικότητα της. Με έχει επηρεάσει πάρα πολύ η κατάσταση της χώρας και σε συνέχεια η δική μου, που όταν διάβασα την λέξη νοσταλγία, δεν είχα απάντηση.
  • Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι; 
Έχω γυρίσει όλο τον κόσμο και είχα χρόνο να συναναστραφώ με διαφορετικούς λαούς. Το ταξίδι που θέλω να κάνω είναι, να πάω στη Μάκρη και το Λεβίσι της Μικράς Ασίας. Είναι τόποι παππούδων και το 2ο βιβλίο που έγραψα «Δάκρυα διαμάντια» στήριξα μέρος της φαντασίας μου όπως φαντάστηκα αυτά τα μέρη, αλλά δεν ξεχνώ ποτέ ότι εκεί ζούσαν οι προγονοί μου, αλλά ανήκαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Δεν ψάχνω για χαμένες πατρίδες.

Δημήτρης Γεωργάς: «Νόμιζα ότι το ‘αριστερός’ είναι τίμιος τρόπος ζωής…»

https://www.timesnews.gr
Την κρίση του πνευματικού ανθρώπου επιζητούμε. Την αναζητούμε. Κανένας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πια αν η πνευματική θερμοκρασία της εποχής μας καθορίζεται και στοιχειοθετείται από τους πνευματικούς ανθρώπους ή από τους πολιτικούς ή από τους διαφημιστές. Ο αναχωρητισμός του πνευματικού ανθρώπου είναι ίσως πονηρότατος. Δεν θέλουμε πνευματικούς ανθρώπους… αναχωρητές! Τους θέλουμε να είναι ενεργοί πολίτες και να έχουν γνώμη για όλα. Ωστόσο, πέρα από το καθαρά δημιουργικό έργο τους, θέλουμε να μας μιλούν και για τον εαυτό τους. Κι γι’ αυτό η παρακάτω συνέντευξη με τον συγγραφέα Δημήτρη Γεωργά:


  • Τι νοσταλγείτε περισσότερο; 
Νοσταλγώ την παλιά οικονομική πλευρά της ζωής μου, με τις χαρές της και την δημιουργικότητα της. Με έχει επηρεάσει πάρα πολύ η κατάσταση της χώρας και σε συνέχεια η δική μου, που όταν διάβασα την λέξη νοσταλγία, δεν είχα απάντηση.
  • Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι; 
Έχω γυρίσει όλο τον κόσμο και είχα χρόνο να συναναστραφώ με διαφορετικούς λαούς. Το ταξίδι που θέλω να κάνω είναι, να πάω στη Μάκρη και το Λεβίσι της Μικράς Ασίας. Είναι τόποι παππούδων και το 2ο βιβλίο που έγραψα «Δάκρυα διαμάντια» στήριξα μέρος της φαντασίας μου όπως φαντάστηκα αυτά τα μέρη, αλλά δεν ξεχνώ ποτέ ότι εκεί ζούσαν οι προγονοί μου, αλλά ανήκαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Δεν ψάχνω για χαμένες πατρίδες.
  • Ποια θεωρείτε ως την πιο υπερτιμημένη αρετή;
Την αξιοπρέπεια και την αυτοκριτική.
  • Πoια, κατά τη γνώμη σας, είναι τα μεγαλύτερα πρoβλήματα της ελληνικής κoινωνίας;
Οι κρατικές δομές και η Δικαιοσύνη. Το κράτος κτίστηκε κομματικά, τμηματικά και ασύνδετα. Σε προέκταση ο λάθος τρόπος μόρφωσης.
  • Σας ενδιαφέρει η πoλιτική;
Πάρα πολύ. Θεωρούσα τον εαυτό μου αριστερό όχι κομουνιστή, γιατί νόμιζα ότι το αριστερός είναι τίμιος τρόπος ζωής. Έχω πια πειστεί ότι ο τίμιος τρόπος ζωής δεν αφορά μόνο τον αριστερό.
  • Τι γνώμη έχετε για τους πολιτικούς;
Ας μιλήσω για τους υπάρχοντες. Είναι μορφωμένοι, προέρχονται από όλα τα στρώματα της κοινωνίας, αλλά δεν είναι ανεξάρτητοι, λόγω κομματικής πειθαρχίας  και αυτό τους καθιστά κομπάρσους. Υπάρχει φιλοδοξία, είναι ένα δύσκολο επάγγελμα, δεν ξέρω εάν γνωρίζουν πως εκλέγονται οι αρχηγοί τους και αυτό τους δημιουργεί αυταπάτες. Είναι καλλίτεροι τεχνοκράτες, αλλά ο κομματισμός τους αφαιρεί πρωτοβουλίες και στο τέλος ενσωματώνονται σε ένα σύστημα από μολυβένια στρατιωτάκια.
  • Αγαπάτε το θέατρο;
Δεν πηγαίνω συχνά, προτιμώ τον κινηματογράφο.
  • Ποια είναι η θέση της τέχνης (θέατρο, μουσική, ζωγραφική, κ.λπ.) στην εποχή μας;
Η τέχνη συν υπάρχει με την κουλτούρα ενός λαού. Πιστεύω ότι δεν καλύπτει μεγάλο μέρος του λαού.
  • Μήπως η τέχνη κινδυνεύει να απομονωθεί εξαιτίας της τηλεόρασης και συνεπώς μήπως πρέπει να αναζητήσει καινούργιες μορφές και να επανεξετάσει την κοινωνική λειτουργία της;
Η τέχνη βρίσκεται πάντα πολύ μπροστά από την τηλεόραση. Ότι και να επανεξετάσει η τηλεόραση πρέπει να συμβαδίζει με την τέχνη και τον πολιτισμό. Είναι η τηλεόραση το μεγαλύτερο και τελειότερο όπλο πολιτικής προπαγάνδας. Για αυτό η κρατική τηλεόραση πρέπει να δίνει περισσότερο βάρος στη τέχνη και πολιτισμό. Προς το παρόν η τέχνη και ο πολιτισμός στη χώρα μας, δεν δύναται να διαχυθεί σε λαϊκά στρώματα και η τηλεόραση αγκομαχά σε ένα δρόμο που τις επιβάλλεται.
  • Σε μια εποχή αποξένωσης, πολεμικών συγκρούσεων, κοινωνικών αναταραχών, φτώχειας, ανισοτήτων, φόβου για την επόμενη ημέρα κ.λπ., τι μπορεί να κάνει η τέχνη;
Η τέχνη είναι και πολιτισμός. Η ιστορία έχει δείξει ότι αυτά τα δυο δεν αρκούν για την ευημερία των λαών ούτε καν τους προφυλάσσουν. Ο άνθρωπος των εποχών μας μπορεί να είναι λάτρης της τέχνης και του πολιτισμού δεν παύει όμως να ενεργεί ως πολιτικό όν. Εάν η τέχνη, ο πολιτισμός και η πολιτική συνταιριάξουν, επέρχεται ευημερία, πνευματική και υλική.
  • Είναι ο κόσμος μας παράλογος;
Τα κέντρα εξουσίας δημιουργούν παραλογισμό και βαρβαρότητα
  • Τι είναι εκείνο που δίνει νόημα στον άνθρωπο;
Η αξιοπρέπεια και η αγάπη
  • Έχει πνευματικότητα η κεντρική εξουσία (η κυβέρνηση, τα κόμματα);
Η κεντρική εξουσία στη σωστή δημοκρατία, είναι αναγκασμένη να έχει πνευματικότητα. Δεν μπορείς να ζεις σε μια σωστή δημοκρατία και να μην ασπάζεσαι την πνευματικότητα.
  • Η νεοελληνική κοινωνία, γενικότερα, έχει πνευματικότητα;
Υπάρχει πνευματικότητα αλλά υποχωρεί μπροστά στις απαιτήσεις της πολιτείας, που κτίστηκε χωρίς πνευματικά θεμέλια. Είμαστε άτακτο έθνος γιατί αρκεστήκαμε σε μια έτοιμη ιστορία, που δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε.
  • Τι σημαίνει για σας η λέξη «ήθος»;
Ήθος σημαίνει σεβασμός.
  • Πoια είναι η ωραιότερη λέξη της ελληνικής γλώσσας;
Ψυχή.
  • Ποιος φταίει για το περιορισμένο λεξιλόγιο των νεοελλήνων: οι γονείς, το σχολείο, τα μέσα ενημέρωσης, η παγκοσμιοποίηση;
Η μόρφωση από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν μέλημα και υποχρέωση της Πολιτείας.
  • Υπάρχει περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση στους πολίτες ή όλοι γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια την προστασία του περιβάλλοντος;
Η προστασία του περιβάλλοντος, το μέγιστο μέλημα μας στη φιλοξενία της γης, τα τελευταία χρόνια ευαισθητοποιεί τις μάζες. Η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη. Τέτοια αυτοχειρία μου είναι αδύνατον να την εξηγήσω.
  • Κινδυνεύουμε στ’ αλήθεια από τη μόλυνση του περιβάλλοντος ή απλώς πρόκειται για υπερβολές των οικολόγων;
Είναι μεγάλη απορία μου πως άφησαν την γη να καταστραφεί. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πάνω από δυο κέντρα αποφάσεων και απορώ συνεχώς που δεν επέβαλαν την διατήρηση αυτού του μοναδικού αγαθού, που έχει πανανθρώπινη αξία, ενώ δημιούργησαν δυο παγκόσμιους πολέμους.
  • Είναι υποφερτή η πόλη σας;
Είμαστε από πλευράς κλίματος από τα ωραιότερα μέρη. Οι πόλεις και η πόλη μου αντανακλούν, μια παρακμιακή εικόνα.
  • Μήπως κινδυνεύουμε από τους πρόσφυγες/μετανάστες;
Εάν δεν έχουμε την δυνατότητα να τους αφομοιώσουμε ειρηνικά και κοινωνικά τα προβλήματα θα διογκωθούν και στη χώρα μας λόγω αδυναμίας των πάντων, θα υπάρξει πρόβλημα που δεν θα επιλυθεί ομαλά.
  • Υπάρχει φόβος να χάσουμε την εθνική μας ταυτότητα;
Η εθνική μας ταυτότητα είναι η τιμή και η παγίδα μας. Η διαχείριση αυτών των δυο θα φέρει και τα αποτελέσματα
  • Δικαιούμαστε να υποστηρίζουμε ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων;
Εγώ αισθάνομαι ότι είμαι απόγονος. Ιστορικώς δεν γνωρίζω να το πιστοποιήσω.
  • Έχoυν σημασία oι απoλoγισμoί στη ζωή μας;
Οι απολογισμοί μας είναι ο καθρέπτης μας
  • Πόσες ώρες εργάζεστε;
Πνευματικώς δυο ώρες περίπου την ημέρα. Είναι πολύ λίγες για απασχόληση γενικώς. Νομίζω ότι υπολειτουργώ ως άτομο.
  • Τι είναι για σας η μοναξιά;
Οι κακές μας επιλογές και η καθυστέρηση της συγγνώμης.
  • Είστε ρομαντικός;
Δεν νομίζω, μόνο στα γραπτά μου βγαίνει. Ήταν παράπονο των συντρόφων μου.
  • Σας αρέσoυν τα ταξίδια;
Όχι πολύ, ίσως επειδή έχω γυρίσει όλο τον κόσμο. Θέλω όμως να γυρίσω όλη την Ελλάδα σε ένα μακρύ και χαρούμενο ταξίδι που φοβάμαι ότι δεν θα πάρω αυτήν την απόφαση. Τα οικονομικά μου με αποτρέπουν να έχω αυτό το όνειρο εν γρηγόρσει.
  • Πoιo μέρoς αγαπάτε ιδιαίτερα;
Την Ελλάδα
  • Tι αγαπάτε περισσότερo στoν κόσμo;
Την καλοσύνη και την αγάπη στον συνάνθρωπο.
  • Τι θεωρείτε ως τον έσχατο βαθμό δυστυχίας;
Την ανημποριά και να μη μπορώ να αποφασίζω για τον εαυτό μου
  • Σας απασχολεί ο χρόνος;
Έχει έρθει και σε μένα ο χρόνος ως σημείο αναφοράς και παρουσίας
  • Πιστεύετε στην φιλανθρωπία ή στην αλληλεγγύη;
Πιστεύω και εκτιμώ ιδιαίτερα τους ανθρώπους που τα νιώθουν και τα πράττουν.
  • Για σας, τι σημαίνει παγκοσμιοποίηση;
Η προσπάθεια να διοικούμαστε από ένα κέντρο. Εφιαλτική εικόνα του μέλλοντος.
  • Πόσο Ευρωπαίοι είμαστε οι Έλληνες;
Εάν Ευρωπαίος είναι αυτός που ζηλέψαμε, είμαστε πολύ μακριά από αυτήν την διαπίστωση.
  • Ο  Έλληνας είναι εχθρός της πειθαρχίας και του κανόνα;
Πιστεύω απόλυτα ότι τα περισσότερα «κακά» που χαρακτηρίζουν τον Έλληνα – όχι όλους – έχουν δημιουργηθεί και ενσωματωθεί στο DNA του από το σάπιο κτίσιμο του ελληνικού κράτους. Ο Νεοέλληνας είναι από τους άτυχους λαούς. Οι ηγήτορες του και οι ώρες της ιστορίας διαμόρφωσαν ένα πολίτη που αντιμάχεται τον εαυτό του και τους πάντες.
  • Τι λείπει από τον Έλληνα σήμερα;
Η αισιοδοξία και η έλλειψη δικαιοσύνης.
  • Η «ενωμένη» Ευρώπη θα επιβιώσει;
Θλίβομαι και ντρέπομαι για την σημερινή Ευρώπη. Δεν ξέρω τι πρόγραμμα ετοιμάζουν, εάν διαλυθεί ή όχι, αλλά όπως είναι έτσι δομημένη είναι πολύ εύκολο να διαλυθεί. Για εμάς πιστεύω ότι η διάλυση αυτής της οποιαδήποτε Ευρώπης θα είναι καταστροφική.
  • Η γυναίκα σήμερα στην Ελλάδα είναι ίση με τον άνδρα;
Η θέση της γυναίκας σήμερα από την εποχή της μητέρας μου είναι καλλίτερη. Η ελληνική κοινωνία – όχι όλη – δεν αντιμετωπίζει ως ίση την γυναίκα.
  • Ποιο είναι το πολυτιμότερο περιουσιακό σας στοιχείο;
Από οικονομικής πλευράς η σύνταξη μου, που μειώθηκε πάνω από το μισό. Από κάθε άλλη πλευρά η υγεία μου.
  • Η οικονομική κρίση πιστεύετε ότι θ’ αλλάξει την  κοινωνία μας και προς ποια κατεύθυνση;
Ήδη η κρίση έχει αλλάξει την κοινωνία. Ο λαός μεταλλάχθηκε με κυρίαρχα συναισθήματα, τον φόβο, την ανυπακοή, την εκδίκηση, την ανομία. Έγινε ένα σύνολο από τρομαγμένα ανθρωπάκια. Αυτά θα τον οδηγήσουν σε ακραίες συμπεριφορές, θα ακολουθήσουν για πολλά χρόνια τον φασισμό και εγώ ηλικιακά δεν πιστεύω ότι θα ζήσω σε μια ειρηνική κοινωνία.
  • Πιστεύετε ότι θα έρθει κάποια στιγμή που η χώρα μας θα ζει χωρίς τις ξένες εξαρτήσεις;
Η χώρα μας δεν έχει κανένα προσόν να είναι ανεξάρτητη. Για αυτό, όπου είναι συνδεδεμένη πρέπει να κοιτάξει, έστω και ξεφτιλίζοντας την υπερηφάνεια του λαού της, να μείνει εκεί που είναι, στο μαντρί της Δύσης, του ΝΑΤΟ και της όποιας Ευρώπης
  • Τι είναι εκείνο που μπορεί να ενσαρκώσει την ελπίδα του αύριο;
Δικαιοσύνη, πολιτική ωριμότητα και καλυτέρευση του βιοτικού του επιπέδου
  • Τελικά, τι είναι η ζωή;
Έχει τη δυνατότητα να προσφέρει ευτυχία. Ο άνθρωπος δεν είναι έτοιμος να το αποδεχθεί. Η  τύχη που είναι μέρος της, αφορά μόνο την υγεία του καθενός μας.
%ce%b3%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%b3%ce%ac%cf%82-%ce%b2%ce%b9%ce%b2%ce%bb%ce%af%ce%bf
  • Πείτε μας για το τελευταίο βιβλίο σας…
Το τελευταίο μου βιβλίο «Το 7 της λύτρωσης αργεί» που είναι και το 3ο της τετραλογίας μου, εξιστορεί την ζωή δυο οικογενειών σε βάθος πάνω από 170 χρόνια και των απογόνων τους, που μια κληρονομική ασθένεια η χορεία του Χάντινγκτον     ( horeia Huntington) τους προσβάλει από γενιά σε γενιά. Πριν 6 μήνες (3/16) βρέθηκε το φάρμακο, αλλά δυστυχώς ούτε για την ασθένεια ούτε για την λύτρωση μου δόθηκε ευκαιρία να μιλήσω σε μεγαλύτερο ακροατήριο. Επιθυμούσα να στείλω ένα πανανθρώπινο μήνυμα για τις προγαμιαίες εξετάσεις, αλλά δεν μπόρεσα, το ήθελα πολύ και μου έμεινε πίκρα.
dscn0099
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Δημήτρης Γεωργάς, γεννήθηκε το 1953. Μεγάλωσε στις γειτονιές της Κοκκινιάς και του Κορυδαλλού. Αποφοίτησε από Ακαδημία του Εμπορικού Ναυτικού. Έγινε ένας από τους νεώτερους πρώτους μηχανικούς. Από το 1995-2000 εργάστηκε ως Αρχιμηχανικός. Το 2003 συνταξιοδοτήθηκε. Είναι παντρεμένος και έχει δυο παιδιά. Το 2005 ξεκίνησε να γράφει και έχει ολοκληρώσει μία τετραλογία με γενικό τίτλο «Το εφτά της λύτρωσης αργεί». Το μυθιστόρημά του «Της σποράς της μαύρης όργωμα» αποτελεί το πρώτο μέρος της τετραλογίας αυτής και είναι το πρώτο που εκδίδεται. Η τετραλογία αποτελείται από ανεξάρτητα μυθιστορήματα, τα συνδέει μόνο μία λεπτή κλωστή.

Friday, September 2, 2016

Βιβλία, συγγραφείς, κριτικοί και κοινό…


trans5
The following two tabs change content below.
Οι κριτικοί έχουν τη δυνατότητα να αναγκάσουν τον κόσμο να δώσει προσοχή σ’ έναν εντελώς ήσσονος σημασίας συγγραφέα, κι ο κόσμος να ξετρελαθεί με κάποιον που δεν έχει καμιά αξία, αλλά ο αποτέλεσμα και στις δυο περιπτώσεις διαρκεί ελάχιστα. Και δεν μπορώ να σκεφτώ ότι κάποιος συγγραφέας μπορεί να κρατάει το ενδιαφέρον του κοινού για μεγάλο χρονικό διάστημα  χωρίς να έχει σπουδαία χαρίσματα!
Ο Σόμερσετ Μομ παραδέχεται ότι μπορεί να συμβεί: κάποιο μεγάλο αριστούργημα που αξίζει την αθανασία να αγνοηθεί από τον Τύπο, μα οι μεταγενέστεροι δεν θα μάθουν ποτέ τίποτα γι’ αυτό. Μπορεί πάλι οι μεταγενέστεροι να πετάξουν ως άχρηστα όλα τα μπεστ-σέλερ της εποχής, αλλά μεταξύ αυτών είναι που πρέπει να διαλέξουν.
Καθημερινά βλέπω καινούργια ονόματα, αντρών και γυναικών, που σύμφωνα με τις παροτρύνσεις των ενασχολούμενων με τα βιβλία, ο καθένας και η καθεμιά έχουν γράψει από ένα έξυπνο και πολλά υποσχόμενο μυθιστόρημα. Κι όλοι αυτοί τριγυρνούν στο δοξασμένο από τα δημοσιεύματα σύννεφό τους και φυσικά αρχίζουν να μας λένε τι πρέπει να σκεφτόμαστε περί τέχνης, ζωής και περί του σύμπαντος, εκσφενδονίζοντας λέξεις με  χαριτωμένη ατημελησία για τις παραφορτωμένες σελίδες τους.
Και το κοινό τούς ακολουθεί σε ό,τι ανόητο και να γράψουν ή σε όποια βλακεία κι αν ξεστομίσουν. Μου θυμίζουν κάποιους γέρους που δεν αλλάζουν σώβρακο και φανέλα πριν περάσει μια εβδομάδα. Στην εποχή μας και στην Ελλάδα μας πιστεύει κανείς ότι υπάρχουν συγγραφείς με περισσότερα από ένα ή δυο καλά βιβλία;;; Ελάχιστοι είναι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού… Φυσικά δεν το πιστεύω και αναρωτιέμαι γιατί εισπράττουν συνεχώς εγκώμια!!!
Σήμερα ελάχιστοι νοήμονες άνθρωποι διαβάζουν. Τώρα πιθανολογώ ότι ακόμη και τέτοιες σκέψεις όπως αυτές εδώ μπορεί να μην ενδιαφέρουν τον κόσμο. Ενδεχομένως να τους απασχολούν λόγου χάρη μετά τις εφτά το βράδυ. Ή ίσως να μην τους ενδιαφέρουν. Τέλος πάντων, αυτά σκεφτόμουν και τα έγραψα.
  • https://www.timesnews.gr/%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8C/