- Εκανε διδακτορικό στα οικονοµικά, αλλά τα άφησε για τη λογοτεχνία. «Πήρα µεγάλο ρίσκο», λέει. Τη δικαίωσε όµως το Βραβείο Πρωτοεµφανιζόµενου Συγγραφέα του περιοδικού «Διαβάζω»...
Της Εύης Ελευθεριάδου, ΤΑ ΝΕΑ: Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010
«Τα οικονοµικά δεν είναι απλά νούµερα ούτε θετική επιστήµη. Με επηρέασαν πολύ στη συγκρότηση της σκέψης µου. Μπορεί να µοιάζουν άσχετα µε τη γραφή, αλλά έχουν κοινά στοιχεία την αβεβαιότητα και τον ανθρώπινο παράγοντα. Το χρηµατιστήριο βασίζεται πολύ στην ψυχολογία, τις προσδοκίες και τον χειρισµό των καταστάσεων».
Οι χαρακτήρες του βιβλίου της, πάντως, µάλλον δεν θα τα έβγαζαν πέρα µε τις απαιτήσεις του επαγγέλµατος. «Αυτοί ανήκουν στην κατηγορία των ανθρώπων που, λίγο - πολύ, αφήνουν τα πράγµατα ως έχουν και λένε “ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει’” Οι περισσότεροι δεν µπορούν να ξεφύγουν από τις καταστάσεις στις οποίες έχουν µπλέξει».
Αντίθετα, εκείνη δηλώνει «αγύριστο κεφάλι» και κάνει τα αδύνατα δυνατά για να πετύχει τον στόχο της: «Αν θέλω να κάνω κάτι θα χαλάσω τον κόσµο και θα βρω τον τρόπο».
Ετσι, άλλωστε, άφησε µέσα σε 15 µέρες δουλειά και διδακτορικό στα οικονοµικά και γράφτηκε στη Σχολή Σταυράκου για σκηνοθεσία. Λίγο µετά ακολούθησε το γράψιµο, στο οποίο είχε κλίση από µικρή. «Οταν γύρισα από τις σπουδές µου στην Αµερική, δούλεψα 1-2 χρόνια στις ισοτιµίες νοµισµάτων, όπου ζεις παρέα µε την αδρεναλίνη επί 24 ώρες. Η δουλειά σου γίνεται η ζωή σου. Δεν ήθελα όµως να αποκτήσω έλκος και τα παράτησα. Πήρα µεγάλο ρίσκο, αλλά προφανώς είχα βάλει τις βάσεις γι’ αυτά που θα ακολουθούσαν. Τελικά, κάνω αυτό που πραγµατικά αγαπώ. Γράφω γιατί περνάω καλά γράφοντας».
Θεωρεί τον εαυτό της τυχερό καθώς το βιβλίο προέκυψε «εύκολα» χωρίς να το κυνηγήσει. «Είχα γράψει τρεις ιστορίες γιατί δεν είχα κάτι άλλο να κάνω, τις διάβασε ο εκδότης µου και µου ζήτησε να υπογράψω. Χαίροµαι γιατί οι ιστορίες κατάφεραν να βρουν το κοινό τους και να επικοινωνήσουν. Ενα βιβλίο άλλωστε είναι ένα παιχνίδι ερωταπαντήσεων. Δεν περίµενα το Βραβείο Πρωτοεµφανιζόµενου Συγγραφέα, είναι µεγάλη τιµή».
Ωστόσο, σε συνδυασµό µε τις θετικές κριτικές, τη φορτώνει µε άγχος για το επόµενο βήµα. «Οταν γράφονται τόσα πολλά καλά για την πρώτη σου προσπάθεια, θα πας µε το δεύτερο βιβλίο και όλοι θα σε περιµένουν στη γωνία. Λογικό, βέβαια. Κι εγώ το ίδιο θα έκανα».
Γι’ αυτό και λέει να το καθυστερήσει όσο µπορεί, «µέχρι να ξεχαστεί όλο αυτό». Βοηθά κιόλας το γεγονός ότι αυτή την εποχή γράφει δύο σενάρια ταυτόχρονα για τις καινούργιες ταινίες της Πένης Παναγιωτοπούλου και της Κατερίνας Ευαγγελάκου (µαζί µε τον Νίκο Παναγιωτόπουλο). «Διάβασαν το βιβλίο µου, είδαν ότι είναι γεµάτο εικόνες και µου ζήτησαν να συνεργαστούµε. Είναι υπέροχη διαδικασία το σενάριο. Μαθαίνεις να σκέπτεσαι µε εικόνες, να λες πράγµατα χωρίς να τα πεις, υπάρχει µια οκονοµία σκέψης πολύ γοητευτική. Μπορεί να φάω τα µούτρα µου, αλλά ελπίζω πως η γραφή µου θα ωριµάσει και µετά θα µπορώ να γράψω κάτι εντελώς διαφορετικό από το πρώτο µου βιβλίο. Αυτή είναι η πρόκληση».
- «Σε περίοδο κρίσης µπορείς να πας µπροστά»
«Υπάρχουν συγγραφείς που θα µιλήσουν ξεκάθαρα για την κοινωνική και οικονοµική κρίση µε πολιτική γραφή. Εγώ θέλω να γράψω µια ιστορία στην οποία οι χαρακτήρες βλέπουν και νιώθουν τις αλλαγές στο φόντο της καθηµερινότητάς τους».
Η ίδια πάντως δηλώνει αισιόδοξη για την έκβαση της ιστορίας και τη θεωρεί ιδανική ευκαιρία για τη µεγάλη ανατροπή.
«Αυτή η εποχή έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όλους. Με ό,τι κι αν ασχολείσαι, θα πρέπει να προσαρµοστείς και να κάνεις εσύ το διαφορετικό. Είναι κατάλληλη για όσους έχουν φρέσκες ιδέες και θέλουν να κάνουν πράγµατα, ευνοεί αυτούς που δεν θα µείνουν στη µιζέρια, που θα κάνουν την τοµή. Χρειάζεται αισιοδοξία για να καταφέρουµε κάτι καινούργιο. Σε περίοδο κρίσης µπορείς να πας µπροστά».
No comments:
Post a Comment