Ποιητής παντός καιρού, ο Γιάννης Κοντός πλάθει τοπία και ανθρώπους στη σύγχρονη μεγαλούπολη με χειροποίητη «πυξίδα» ακριβείας δική του, φτιαγμένη με τα χρώματα και τον ουρανό των λέξεων. Οπως στην τελευταία του συλλογή με τίτλο «Ηλεκτρισμένη πόλη» από τις εκδόσεις «Κέδρος», με ζωγραφιές του Γιάννη Ψυχοπαίδη.
Ποιήματα σαν μικρές ιστορίες, συμπυκνωμένες εικόνες, λιλιπούτεια θεατρικά μονόπρακτα. Κι ο δημιουργός τους, περιπλανώμενος αφηγητής, στωικός αντιήρωας, παρατηρητής του κρυφού κι ανεπαίσθητου, νηφάλια πάσχων.
Αλλοτε ερωτικός («Λες και δεν ξέρω πού είμαι και μιλάω συνέχεια / για ουρανό και για σένα.../ Ομως όταν σε βλέπω ανθίζω»). Αλλοτε να πιάνει το νήμα του χρόνου («Κατηφόρες που έχει ο χρόνος, βογκητά και λησμονιές»). Αλλοτε να ζωνταντεύει κεκοιμημένα αγαπημένα πρόσωπα μ' ένα...τηλέφωνο στον άλλο κόσμο. Αλλοτε... σαπουνίζοντας «τας χείρας των ανομημάτων» να νοσταλγεί έναν ανεξίτηλο παράδεισο («Περιμένω κάποιο θαύμα, που όμως αργεί. / Να γίνουν τα χέρια μου λευκά, αθώα, παιδικά»).
Αλλοτε ταχυδακτυλουργικά να δίνει φωνή σ' άψυχα αντικείμενα, όπως στα παλιά ρούχα στο πατάρι («μου χτυπάνε την πόρτα χειμώνα καιρό / και ζητάνε λίγο ψωμί και ποίημα») ή σε σπίτια παλιά κι εγκαταλειμμένα («Ολα έχουν τη μουσική τους και την ιδιαίτερη μυρωδιά τους»).
**Η «ηλεκτρισμένη πόλη» του Γιάννη Κοντού παρουσιάζεται απόψε, στις 8 μ.μ., στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης (Πεσμαζόγλου 5).
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΔΑΛΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/10/2008
Ο Γιάννης Κοντός πρωτοδημοσίευσε το 1965. Έχει εκδώσει δέκα ποιητικά βιβλία. Ποιήματα και κείμενα έχει δημοσιεύσει σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες
Το 1973 πήρε τη χορηγία FORD. Επί σειρά ετών ήταν συνεργάτης του ραδιοφώνου. Έχει κατά διαστήματα συνεργαστεί με περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού. Τώρα είναι συνεργάτης στην εφημερίδα "Το ΒΗΜΑ της Κυριακής". Το 1980 κυκλοφόρησε ένας δίσκος με μελοποιημένα ποιήματά του από τον συνθέτη Νίκο Καλλίτση, με τον τίτλο Απόπειρα. Έχει γράψει κείμενα για σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους. Τον Απρίλιο του 1992 εκδόθηκε μια επιλογή ποιημάτων του με τίτλο Όταν πάνω από την πόλη ακούγεται ένα τύμπανο, σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, εικονογραφημένη από τον ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά. Το ενδέκατο βιβλίο του, Πρόκες στα σύννεφα, 1999, είναι μια ανθολόγηση όλων των ποιητικών του βιβλίων, που έκανε ο ζωγράφος Γιάννης Ψυχοπαίδης, την οποία συμπλήρωσε με 20 χαρακτικά. Διδάσκει σε σχολή θεάτρου. Το 1998 πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποιήσεως για την ποιητική συλλογή Ο αθλητής του τίποτα.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
" "Περιμετρική", Αθήνα, Κέδρος 1970, 2000, Σελ.:88, ISBN: 960-04-1782-2
" "Το χρονόμετρο", Αθήνα, Κέδρος 1972, 1977, 1979, Σελ.: 72
" "Τα απρόοπτα", Κέδρος, 1975, 1987, Σελ.: 62
" "Φωτοτυπίες", Αθήνα, Κέδρος, 1977, 1987, Σελ.: 56
" Στη διάλεκτο της ερήμου", Αθήνα, Κέδρος, 1980, Σελ.: 72
" "Τα οστά", Αθήνα, Κέδρος, 1982, Σελ.: 160, ISBN: 960-04-0387-2
" "Ανωνύμου μοναχού", Αθήνα, Κέδρος, 1985, Σελ.: 72.
" "Δωρεάν σκοτάδι", Αθήνα, Κέδρος, 1989, Σελ.: 64, ISBN: 960-04-0175-6
" "Στο γύρισμα της μέρας", Αθήνα, Κέδρος, 1992, Σελ.: 64, ISBN: 960-04-0659-6
" "Ο αθλητής του τίποτα", Αθήνα, Κέδρος, 1997, Κρατικό Βραβείο Ποίησης 1998, Σελ.: 64, ISBN: 960-04-1412-2
" "Πρόκες στα σύννεφα", Αθήνα, Κέδρος, 1999, Σελ.: 120, ISBN: 960-04-1619-2ΠΕΖΑ
" "Τα ευγενή μέταλλα", Αθήνα, Κέδρος, 1994, 1995, Σελ.: 288, ISBN: 960-04-0972-2
No comments:
Post a Comment