Αυτό που γράφει, δεν ξεβάφει

• Νάνος Βαλαωρίτης, Ανθη του Θερμοκηπίου, εκδόσεις Απόπειρα, σ. 85, ευρώ 10,55

Ας γίνουμε μια συμμορία
Να εφεύρουμε την ιστορία
(από τις Βαθυστόχαστες συνδηλώσεις)

Τρίτη 4 Μαΐου 2010. Ακόμη η παρουσίαση δεν έχει αρχίσει. Στην Ελληνοαμερικανική Ενωση παρατηρώ τον ποιητή, καθισμένο αριστερά μου, Νάνο Βαλαωρίτη, να υπογράφει, ένα ένα, τα αντίτυπα από τη νέα του συλλογή με τίτλο Ανθη του Θερμοκηπίου. Διάφοροι αναγνώστες τον πλησιάζουν ήρεμα, του χαμογελούν και ζητούν ευγενικά μια υπογραφή. Σαν σφραγίδα εγκάρδιας ανάμνησης. Ακούω τον Νάνο να ρωτά το όνομα του κάθε θαυμαστή-αναγνώστη και τον βλέπω μετά, όπως το αναπλάθει χειρόγραφα στο δεύτερο φύλλο του βιβλίου. Και σκέφτομαι: αυτή η μικρή τελετή, του προφερόμενου ονόματος στον αέρα και της οπτικής παράστασης επί χάρτου είναι πολύ γοητευτική. Ενθυλακώνει ένα μυστήριο, ανάλογο της Θείας Κοινωνίας, λίγο προτού οι πιστοί προχωρήσουν, με βήμα μιας ανάσας, στη μετάληψη.

Ανθη του Θερμοκηπίου: Πρόκειται για μια φρέσκια απόπειρα εις διπλούν. Και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Απόπειρα και είναι μια απόπειρα να διαπιστωθεί ότι ένα ποίημα όχι μόνο βλέπεται, αλλά και εξελίσσεται, για να «ανθεί», μέσα από αυτό που βλέπεται. Ωστε, πέρα από τις διεξοδικές αναλύσεις για την ποίηση, στη βάση των οποίων περιπλανιόμαστε ενθαρρυντικά και πέρα από τα όρια, συμπεραίνουμε πως η μορφολογία κάθε ποιήματος είναι και διέξοδός του (βλ. το ποίημα «Βαθυστόχαστες Συνδηλώσεις»). Καθώς όμως η μορφολογία «κλειδώνει» το περιεχόμενο του ποιήματος, αυτό το αποτέλεσμα κιγκλιδώματος δεν συνιστά πτώχευση του νοήματος. Αντιθέτως. Οι μετοχές του ποιήματος μικρής κλίμακας ανεβαίνουν σε νοηματική αξία μεγάλης κλίμακας, όπου σύμβολα του τότε και του τώρα, του παγκόσμιου και του τοπικού ιστορικού χάρτη, συνυπάρχουν. Και δεν είναι τυχαίο που η περίφημη πολιτισμική κινητικότητα (cultural mobility) διέπει την ποίηση του Νάνου Βαλαωρίτη, καθώς ο ποιητής έζησε, για χρόνια, στην Αμερική, όπου μάλιστα δίδαξε και δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο.[...] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ 

• Βιβλιοθήκη, Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010