Ο Νάσος Δετζώρτζης μού μιλούσε, σχεδόν μυθικά, για τους αδελφούς Ταρουσόπουλους στο Φάληρο· ο Κάρολος Τσίζεκ αποκαλυπτικά για το τυπογραφείο του Νικολαΐδη στη Θεσσαλονίκη και πολλοί για τον χαρισματικό Φιλιππόβλαχο και το φιλόξενο στέκι των Κειμένων του στη Μαυρομιχάλη.
Ανέκαθεν με γοήτευαν οι άνθρωποι που φρόντιζαν το κέλυφος των κειμένων, που σχεδίαζαν την εικόνα του λόγου. Σήμερα, που τα βιβλία μιας χρήσεως έχουν εδραιωθεί στη συνείδηση του μέσου αναγνώστη, κάποιοι επιμένουν ακόμη στη χειροτεχνική τυπογραφία ή καλλιέπεια των βιβλίων. Βέβαια υπάρχουν κι αυτοί που διασταυρώνουν δεξιοτεχνικά την παραδοσιακή τυπογραφία με το σύγχρονο ψηφιακό βλέμμα (κάποιοι μάλιστα εξ αυτών δημιουργώντας σχολή ή τεχνοτροπία). Υπάρχουν και οι νεότεροι, που με γούστο και επαγγελματισμό -είτε εργάζονται σε εκδοτικούς οίκους είτε αυτόνομα- εκφράζονται μέσα από μια πιο διεθνή και αδέσμευτη εικαστική γλώσσα. Ειδική κατηγορία αποτελούν οι εικονογράφοι -συνήθως ζωγράφοι-, που μεταφέρουν την αμιγώς εικαστική εμπειρία τους στο «τελάρο» του βιβλίου.
Η παρούσα σειρά φιλοδοξεί να χαρτογραφήσει τάσεις και διαθέσεις του σχεδιασμού αλλά και της εικονογράφησης βιβλίου, όπως αυτές αποτυπώνονται στη βιβλιαγορά μας. Δεκαοχτώ πρόσωπα απαντούν σε άτυπα ερωτήματα, όπως: Η εικόνα προοικονομεί το κείμενο; Το ερμηνεύει; Το σχολιάζει; Ενίοτε αυτονομείται από αυτό; Τελικώς ένα εξώφυλλο λογοδοτεί στον αναγνώστη ή στο κείμενο; Μήπως ύστερα από μια μακρά εικονολατρία εξωφύλλων επιστρέφουμε σε πιο άδειες και σιωπηλές επιφάνειες;
- Βιβλιοθήκη, Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010
No comments:
Post a Comment