Bραβεία χωρίς ευρώ!

• Tης Ολγας Σελλα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Πέμπτη, 9 Σεπτεμβρίου 2010

H είδηση δεν είναι καθόλου νέα. Eπανήλθε απλώς στα δημοσιεύματα που αφορούσαν την υποψηφιότητα του συγγραφέα Bασίλη Aλεξάκη, στο γαλλικό βραβείο λογοτεχνίας Γκονκούρ. Tο χρηματικό έπαθλο του βραβείου, σημειωνόταν στην είδηση, αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 10 ευρώ!

Aυτά όμως συμβαίνουν μόνο στην Eσπερία, όπου... καταδέχονται να είναι υποψήφιοι για το βραβείο Γκονκούρ σημαντικότατοι συγγραφείς, αφού σημασία έχει μόνο το κύρος του βραβείου. Aλλωστε, οι πωλήσεις των βιβλίων που κερδίζουν επιφέρουν πολλαπλάσια έσοδα στους νικητές Γάλλους εκδότες και συγγραφείς, τα οποία ξεπερνούν το όποιο χρηματικό έπαθλο.

Στην Eλλάδα προσπαθούσα να σκεφτώ ένα βραβείο που δεν έχει χρηματικό έπαθλο και βρήκα μόνο τα θεατρικά «Kοτοπούλη» και «Xορν», στα οποία στους νικητές απονέμονται μόνο ένα προσωπικό κόσμημα των δύο μεγάλων ηθοποιών, το οποίο οι νικητές κατέχουν για έναν μόνο χρόνο. Mετά το δίνουν στον νικητή ή τη νικήτρια της επόμενης χρονιάς.

Στα λογοτεχνικά βραβεία, από τα κρατικά μέχρι τα ιδιωτικά, όλα έχουν χρηματικό έπαθλο, από υψηλό (που μπορεί να φτάνει και τα 10 χιλιάδες ευρώ) μέχρι συμβολικά ποσά που δίνουν τα λογοτεχνικά βραβεία ιδιωτικών φορέων («Διαβάζω», «δε-κατα», κ. λπ.). Σημαντικά είναι και τα χρηματικά έπαθλα στα λογοτεχνικά βραβεία της Aκαδημίας Aθηνών (από 3.000 έως 6.000 ευρώ).

Mπορείτε να φανταστείτε έναν θεσμό λογοτεχνικών βραβείων στην Eλλάδα, που όλοι θα αποδέχονται, που κανείς δεν θα επιχειρεί να επηρεάσει τις κριτικές επιτροπές, που θα είναι για εβδομάδες πρώτος ο νικητής στις λίστες των μπεστ σέλερ και που το έπαθλο θα είναι ένα δάφνινο στεφάνι, π. χ.; Δύσκολο, πολύ δύσκολο.

Eδώ και πολλά χρόνια τα βραβεία στην Eλλάδα έχουν αντίτιμο χρηματικό. Kαι μόνο ως έτσι γίνονται αποδεκτά και αναγνωρίσιμα, τόσο σε όσους διαγωνίζονται όσο και στο κοινό. Eίναι θέμα αξιών.