ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΟΙ ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΑΝ «ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ». Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕ ΣΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΑΠΗΧΗΣΗ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ, ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΟΣΜΟ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΝΕΩΤΕΡΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ. Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟΣΤΩΙΚΟ ΦΙΛΟΣΟΦΟ ΕΠΙΚΤΗΤΟ (55-135 μ.Χ.), Ο ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟΣ ΧΑΡΗ ΣΤΗ ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ, ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΙΧΝΕΥΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΤΟΥ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΚΟΜΑ ΤΕΧΝΗΣΗ Φρυγία είκοσι χρόνια μετά από τα παράξενα γεγονότα στη Γαλιλαία: μια μεγάλη έκταση από τα κεντρικά παράλια του Πόντου μέχρι την Αντιόχεια και το Ικόνιο· λίγοι επισκέπτονται αυτά τα μέρη ανάμεσα στη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο. Στην Ιεράπολη της Φρυγίας γεννήθηκε, γύρω στο 55 μ.Χ., ο στωικός φιλόσοφος Επίκτητος (πολύ πριν η χρονολογία οριστεί με αρχή τη γέννηση του Ιησού στη Γαλιλαία και «τα παράξενα γεγονότα» που ακολούθησαν) και ενώ ο «απόστολος» Παύλος, βρισκόταν στους δρόμους. Τρίτη αποστολική περιοδεία· μεταξύ άλλων στη Φρυγία· ο Παύλος κήρυσσε τον Χριστιανισμό, ίδρυε εκκλησίες· έγραφε επιστολές· ό,τι έκανε, το έκανε με τον ζήλο του νεοφώτιστου. Ο Επίκτητος δεν πήρε μυρωδιά απ΄ όλα τούτα: της μόδας ήταν ο στωικισμός, όχι ο χριστιανισμός. Ήταν γιος σκλάβων: απελευθερώθηκε μετά τον θάνατο του αφέντη του, του Επαφρόδιτου, που με τη σειρά του ήταν απελεύθερος και γραμματέας του Νέρωνα. Θα περίμενε κανείς ότι ο Επίκτητος θα γινόταν δυστυχισμένος (αλλά δεν έγινε): ήταν κουτσός, φιλάσθενος και, όταν δεν δίδασκε, ντροπαλός· η αναπηρία του, σύμ φωνα με τη μαρτυρία του Κελσίου (ενός νεώτερου σύγχρονού του) οφειλόταν στον αφέντη του που μια φορά τού έστριψε δυνατά το πόδι για να δοκιμάσει την αντοχή του. Ο Επίκτητος τον προειδοποίησε χαμογελώντας: «Σιγά, θα το σπάσεις» κι όταν τελικά το πόδι έσπασε συνέχισε ήρεμα: «Σ΄ τα ΄λεγα, δεν σ΄ τα ΄λεγα;». Ίσως όμως, για το κουτσό πόδι, να έφταιγαν οι ρευματισμοί: ξέρουμε λίγα πράγματα για τη ζωή του Επίκτητου· ξέρουμε αρκετά για τη φιλοσοφία του... [συνεχίζεται]
No comments:
Post a Comment