Μια άγνωστη συνομιλία με την ακαδημαϊκό Γαλάτεια Σαράντη

Η πόλις θα σε ακολουθεί

Η διηγηματογράφος και μυθιστοριογράφος Γαλάτεια Σαράντη (Πάτρα 1920 - Αθήνα 2009) μίλησε στον ανιψιό της Βίκτωρα Αναγνωστόπουλο-Μελκιάδες, πριν φύγει για τον Σείριο. Η Βιβλιοθήκη παρουσιάζει αυτή τη συνομιλία τους, που φωτίζει την πόλη που γεννήθηκε και έζησε έως τα δεκαέξι της, την Πάτρα, όπως και τους ανθρώπους που συναναστράφηκε, την τέχνη της γραφής. Η Γαλάτεια Σαράντη είναι η πρώτη γυναίκα που έγινε ακαδημαϊκός στην Ελλάδα.

Β.Α.: Γαλάτεια Σαράντη, γεννήθηκες και έζησες ώς ένα σημείο στην Πάτρα, έκανες τις γυμνασιακές σου σπουδές στην Πάτρα ...μια πρώτη αίσθηση από Πάτρα; Η πόλις «σε ακολουθεί»;

Γ.Σ.: Ναι, γεννήθηκα στην Πάτρα το 1920 και έζησα στην Πάτρα ώς 15-16 χρονώ. Μετά ήρθα εσωτερική στο Αρσάκειο Ψυχικού. Αυτό έγινε γιατί είχα αρρωστήσει και το κλίμα της Πάτρας ήταν πολύ υγρό για μένα.

Απλώς, το κλίμα της δεν με βοηθούσε. Αλλά η Πάτρα με σφράγισε...

Β.Α.: Το κλίμα... Μάλλον η Πάτρα δεν σου 'δωσε και πολλά πολλά...

Γ.Σ.: Αντιθέτως, με βοήθησε σε πράγματα τα οποία δεν τα καταλάβαινα. Η Πάτρα μού 'δωσε πολλά. Μου 'δωσε άφαντα πράγματα, ακόμα και σαν αντίδραση. Οπως λες, η πόλις με ακολουθεί. Και πρώτα πρώτα, είναι η πόλις που έχει πολλή τάξη -είχε τουλάχιστον, γιατί δεν ξέρω καλά πώς είναι τώρα- πολύ σχεδιασμό..., ναι, αυτό το κάθετο και οριζόντιο που έχουν οι δρόμοι της σε σφραγίζει. Χωρίς να το θέλεις. Πολύ εμπόριο, πολλή κουλτούρα. Οπερα...

Β.Α.: Οπερα η Πάτρα;

Γ।Σ.: Οπερα. Στην «μπελ επόκ», που δεν την έζησα εγώ βέβαια, να φανταστείς έφερναν όπερες κατευθείαν από Ιταλία, που πρώτα πήγαιναν Κέρκυρα και Πάτρα και μετά Αθήνα. Αν πετύχαιναν.[...] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

• Βιβλιοθήκη, Παρασκευή 7 Μαΐου 2010