«Η κρίση είμαστε εμείς»

Ο συγγραφέας Γιάννης Κιουρτσάκης δεν αποδέχθηκε το βραβείο δοκιμίου που του απένειμε το περιοδικό «Διαβάζω» για το, εξαιρετικό όντως, βιβλίο του «Ενας χωρικός στη Νέα Υόρκη», δηλώνοντας πως «η κρίση είμαστε εμείς» και αναρωτώμενος κατά «πόσο οι βραβεύσεις μας έχουν βοηθήσει να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα»...

• Αλέξης Σταμάτης συγγραφέας, ΕΘΝΟΣ, 17/05/2010
  

Νόμιμη ευαισθησία από έναν σημαντικό δημιουργό. Κανείς δεν αμφισβητεί τον ουσιαστικό προβληματισμό που τον οδήγησε σε αυτήν την επιλογή του. Το να μην αποδεχτείς ένα βραβείο που σου απονέμεται για το πνευματικό σου έργο μπορεί να σημαίνει είτε αντίρρηση προς τον ίδιο τον θεσμό είτε διαμαρτυρία απέναντι σε μια συνθήκη. Ο Ζαν Πολ Σαρτρ αρνήθηκε το βραβείο Νόμπελ το 1964, επειδή θεώρησε ότι μια τέτοια βράβευση θα τον άλλαζε και θα του περιόριζε την ελευθερία. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει σε αυτήν την περίπτωση.

Δεν ξέρω αν μια βράβευση μας βοηθάει να σηκωθούμε ψηλότερα, αλλά είμαι σίγουρος ότι εάν «η κρίση είμαστε εμείς», τότε η «λύση είμαστε επίσης εμείς». Ισως θα ήταν πιο δραστική η αποδοχή του βραβείου με μια συνακόλουθη δήλωση-στάση απέναντι στη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα.

Με αφορμή αυτό το ζήτημα πιστεύω πως αυτήν την περίοδο θα ήταν καλό να βλέπαμε όχι μόνο από τους πολιτικούς, αλλά και από τους πνευματικούς ανθρώπους ένα πνεύμα ενότητας. Από την πλευρά τους παρεμβάσεις υπάρχουν, και πολύ ενδιαφέρουσες μάλιστα, όπως μια πρόσφατη συνέντευξη του Στέλιου Ράμφου που ανέλυσε με μεγάλη οξυδέρκεια τα σύνδρομα που μας έφτασαν έως εδώ.

Εκείνο που ίσως λείπει από τον πνευματικό κόσμο είναι μια συμπαράταξη, ένα άλμα από τον «μονήρη νου», που καταθέτει σποραδικά κάποιες σκέψεις, σε μια συλλογική στάση, που αρθρώνει έναν ουσιαστικά παρεμβατικό λόγο. Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς τη χρειαζόμαστε ακόμη περισσότερο...