In the fiction category, Peter Matthiessen won for “Shadow Country,” a one-volume compilation of three previously released but revised and condensed novels based on the life of Edgar J. Watson, a 19th century ruthless cane farmer in Florida who was said to be a serial killer. It was published by Modern Library.
A National Book Award winner in 1979 for his nonfiction work “The Snow Leopard,” Mr. Matthiessen said, “I’ve had a hard time over the years persuading people that fiction was my natural thing,” and then raised his bronze statue above his head.
The awards, celebrating their 59th year, were presented at a black-tie dinner for the first time at Cipriani’s Wall Street in Manhattan, on a day when the Dow Jones industrial average fell to its lowest level in five years. Harold Augenbraum, executive director of the National Book Foundation, said that despite the economic climate, there were nearly 700 attendees, 50 more than last year, paying up to $12,000 per table.
Eric Bogosian, the writer and actor, was the host of the ceremony, taking a political tone in his remarks. Congratulating President-elect Barack Obama, he said, “As far I know, Barack Obama is a reader,” adding, “hopefully we will have a president who reads history and hopefully is not condemned to repeat it.”
This year’s winners received a bronze statue and $10,000.
The prize for young people’s literature was awarded to Judy Blundell for “What I Saw and How I Lied,” a noirish novel published by Scholastic Press about a teenage girl who enters into a complex relationship with a soldier who served with her father during World War II.
Ms. Blundell, who has spent most of her career as a writer for hire, said this was the “first book I put my name on.”
Mark Doty won the award for poetry for “Fire to Fire,” a collection of poems from seven previous volumes.
A National Book Award can help fuel sales. “The Absolutely True Diary of a Part-Time Indian” by Sherman Alexie, which won the young people’s fiction award last year, has sold 128,000 copies in hardcover, according to Nielsen BookScan, which tracks about 70 percent of sales. It has remained on the New York Times best-seller list for children’s chapter books for 48 weeks.
Maxine Hong Kingston, the author of “The Woman Warrior,” was awarded the 2008 Medal for Distinguished Contribution to American Letters.
Barney Rosset, the publisher of Grove Press and The Evergreen Review, a literary magazine, received the 2008 Literarian Award for Outstanding Service to the American Literary Community. Hunched over and walking with a cane, Mr. Rosset, 86, received a standing ovation. He spoke of his victorious fight to publish “Tropic of Cancer” by Henry Miller and praised the election of Mr. Obama.
“The country looks like it may emerge from these dark decades with a new and uplifting agenda,” Mr. Rosset said, adding that he hoped publishing “now will go through a similar renewal.”
“I hope so,” he said. “I think so.”Η Αννέτ Γκόρντον-Ριντ γοητεύτηκε από την ιστορία του Τόμας Τζέφερσον και της Σάλι Χέμινγκς από τα 14 της χρόνια. Ως ιστορικός πια, εξακολουθεί να τη μελετά |
Είναι γνωστόν ότι το 1776, όταν ο Τζέφερσον συνέτασσε τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, είχε στην ιδιοκτησία του 100 σκλάβους. Αν και απεχθανόταν τον θεσμό της δουλείας, θεωρούσε τους μαύρους κατώτερους. Αυτό δεν τον εμπόδισε, ωστόσο, να συνάψει σχέση με τη Σάλι Χέμινγκς. Το είδος της απασχολεί πρωτίστως τη Ριντ που, αμφιβητεί ανοιχτά την έως τώρα επικρατούσα άποψη, ότι μια ερωτική σχέση μεταξύ ενός λευκού ηγεμόνα και μιας σκλάβας δεν μπορεί παρά να είχε μοναδικό κίνητρο τη σεξουαλική ορμή και έκφρασή της ακόμα και τον βιασμό.
Στη μελέτη της υποστηρίζει πως η σχέση τους ήταν βασισμένη στην αμοιβαία αγάπη κι αποδίδει ό,τι η ίδια θεωρεί ως ιστορική διαστρέβωση στην απόλυτη αδυναμία των ιστορικών της εποχής να δουν μια μαύρη γυναίκα ως έναν ισότιμο άνθρωπο, ικανό να αγαπηθεί. Η Ριντ έχει άλλωστε μιλήσει συχνά για τις ιστορικές διαστρεβλώσεις που οδήγησαν «στην ιστορική διαγραφή της ατομικότητας των μαύρων» και την αντιμετώπισή τους ως άμορφου πλήθους.
Τολμηρές αλλά και τεκμηριωμένες απόψεις είχε η συγγραφέας και στην πρώτη πρώτη σχετική μελέτη που είχε εκδώσει το 1997 με τίτλο «Τόμας Τζέφερσον - Σάλι Χέμινγκς: Μια Αμερικανική Αντιπαράθεση» όπου κατέληγε ότι οι ιστορικοί απέκρυψαν επίτηδες τα πραγματικά γεγονότα «για να διατηρήσουν ανέπαφη τη φήμη του».
Η περίοδος που ο Τζέφερσον έζησε στο Παρίσι ως πρέσβης της χώρας του απασχόλησε και τον σκηνοθέτη Τζέιμς Αϊβορι. Στο φιλμ «Ο Τζέφερσον στο Παρίσι» τον ρόλο τού μετέπειτα Αμερικανού προέδρου είχε ο Νικ Νόλτε και της Σάλι η Θάντι Νιούτον |
Σημαδιακή χρονιά για την αφήγησή της είναι το 1787, όταν η 14χρονη Σάλι γνώρισε τον Τζέφερσον στο Παρίσι (όπου αυτός υπηρετούσε κι εκείνη συνόδευε την κόρη του από τον γάμο του με τη Μάρθα Γουέλς) κι έγινε «παλλακίδα» του. Το 1789, όταν ανακλήθηκε στις ΗΠΑ τον συνόδευσε, παρ' όλο που η παραμονή της στη Γαλλία, όπου η δουλεία ήταν παράνομη, θα σήμαινε την ελευθερία της. Ο Τζέφερσον της υποσχέθηκε όμως ότι αν πάει μαζί του θα ελευθέρωνε όλα τα παιδιά της μόλις ενηλικιώνονταν. Και κράτησε τον λόγο του... Το βιβλίο της Ριντ κλείνει με τον θάνατο του Τζέφερσον το 1826. Με επόμενη μελέτη της θα παρακολουθήσει -όπως έχει πει- την ιστορία των απογόνων της Σάλι μέχρι τέλους.
ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/11/2008
No comments:
Post a Comment