Επιμέλεια: Ν. ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Κράιτον είχε επικριθεί για τις φιλικές του σχέσεις με τον Τζορτζ Μπους αλλά και για το αντι-οικολογικό βιβλίο του «Το κράτος του φόβου» |
Την ώρα που το «Ιουράσειο Πάρκο» της ρεπουμπλικανικής σκέψης έχανε ψήφο ψήφο κατά κράτος από το ανανεωτικό δημοκρατικό πνεύμα, ο συγγραφέας του «Τζουράσικ Παρκ», ο διάσημος μπεστ-σελερίστας Μάικλ Κράιτον, άφηνε στο Λος Αντζελες την τελευταία του πνοή. Στα 66 του χρόνια, χτυπημένος εδώ και καιρό από την επάρατη νόσο, υπέκυψε τελικά την Τρίτη.
Ούτε ο «πατέρας του τεχνολογικού θρίλερ», ο άνθρωπος που είχε βγάλει μερικά εκατομμύρια δολάρια από βιβλία κυρίως προ-ιστορικής και ιστορικής επιστημονικής φαντασίας («Στέλεχος Ανδρομέδα», «Αιχμάλωτοι του χρόνου», «Ο χαμένος κόσμος» κ.ά.) απέφυγε τη μοίρα του.
Γεννημένος το 1942 στο Σικάγο, ο Μάικλ Κράιτον σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ κι εκείνη την εποχή άρχισε να γράφει και τα πρώτα του μυθιστορήματα, με ψευδώνυμο. Το 1965 διετέλεσε λέκτορας ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ κι από το 1969 επισκέπτης καθηγητής στο Ινστιτούτου Σαλκ για τις Βιολογικές Επιστήμες, στην Καλιφόρνια. Το γνωστικό και επιστημονικό εφόδιο των σπουδών και της πανεπιστημιακής του δραστηριότητας ανιχνεύεται άλλωστε τόσο στα βιβλία του όσο και στα σενάριά του, με χαρακτηριστική περίπτωση τη διάσημη τηλεοπτική σειρά «Στην Εντατική»: ο Κράιτον ήταν ο σεναριογράφος και παραγωγός της.
Εντεκα από τα μυθιστορήματά του (που έγιναν σχεδόν όλα μπεστ-σέλερ και μεταφράστηκαν σε περισσότερες από 30 χώρες) μεταφέρθηκαν στο σινεμά. Διασημότερο βέβαια ήταν το «Τζουράσικ Παρκ» που, σε σκηνοθεσία Στίβεν Σπίλμπεργκ, συγκαταλέγεται στις εμπορικότερες ταινίες όλων των εποχών. Και ο ίδιος ο Κράιτον είχε, όμως, σκηνοθετήσει ταινίες. Παράδειγμα, «Ο επαναστάτης της νύχτας» (Westworld, 1973), όπου για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε η τεχνική της ψηφιακής εικόνας. Κι ακόμα, «Η μεγάλη ληστεία του τρένου», κινηματογραφική διασκευή δικού του μυθιστορήματος, με πρωταγωνιστές τους Σον Κόνερι και Ντόναλντ Σάδερλαντ, το «Looker» (1981) με τον Αλμπερτ Φίνεϊ, το «Πειστήριο Εγκλήματος» κ.ά.
Παράλληλα, ο Κράιτον συνέχιζε το επιστημονικό του έργο δημοσιεύοντας μελέτες. Τα τελευταία χρόνια είχε επικριθεί έντονα λόγω του «προνομίου» να είναι ένας από τους ελάχιστους συγγραφείς με τους οποίους ο απερχόμενος πρόεδρος Μπους διατηρούσε φιλικές σχέσεις, «ιδιοτελώς» όπως έλεγαν οι κακές γλώσσες: ο συγγραφέας είχε εκφράσει σκεπτικισμό απέναντι στην εγκυρότητα όσων μιλούν για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Το βιβλίο του «Το κράτος του φόβου» ήταν κόκκινο πανί για τους οικολόγους, που καταδίκασαν τις απόψεις του και τον κατηγόρησαν ότι εμμέσως δυσχεραίνει την υιοθέτηση νόμου για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Παντρεμένος και πατέρας μιας κόρης, ο Κράιτον σχεδίαζε να κυκλοφορήσει τον ερχόμενο μήνα ένα ακόμα μυθιστόρημα, αλλά όπως διευκρίνισαν οι εκδότες του (Harper Collins) η διαδικασία της έκδοσης ανεστάλη για λίγο λόγω της ασθένειάς του.
Τα περισσότερα βιβλία του Μάικλ Κράιτον κυκλοφορούν και στα ελληνικά από τον «Κέδρο» και τις εκδόσεις «Bell».
Γεννημένος το 1942 στο Σικάγο, ο Μάικλ Κράιτον σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ κι εκείνη την εποχή άρχισε να γράφει και τα πρώτα του μυθιστορήματα, με ψευδώνυμο. Το 1965 διετέλεσε λέκτορας ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ κι από το 1969 επισκέπτης καθηγητής στο Ινστιτούτου Σαλκ για τις Βιολογικές Επιστήμες, στην Καλιφόρνια. Το γνωστικό και επιστημονικό εφόδιο των σπουδών και της πανεπιστημιακής του δραστηριότητας ανιχνεύεται άλλωστε τόσο στα βιβλία του όσο και στα σενάριά του, με χαρακτηριστική περίπτωση τη διάσημη τηλεοπτική σειρά «Στην Εντατική»: ο Κράιτον ήταν ο σεναριογράφος και παραγωγός της.
Εντεκα από τα μυθιστορήματά του (που έγιναν σχεδόν όλα μπεστ-σέλερ και μεταφράστηκαν σε περισσότερες από 30 χώρες) μεταφέρθηκαν στο σινεμά. Διασημότερο βέβαια ήταν το «Τζουράσικ Παρκ» που, σε σκηνοθεσία Στίβεν Σπίλμπεργκ, συγκαταλέγεται στις εμπορικότερες ταινίες όλων των εποχών. Και ο ίδιος ο Κράιτον είχε, όμως, σκηνοθετήσει ταινίες. Παράδειγμα, «Ο επαναστάτης της νύχτας» (Westworld, 1973), όπου για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε η τεχνική της ψηφιακής εικόνας. Κι ακόμα, «Η μεγάλη ληστεία του τρένου», κινηματογραφική διασκευή δικού του μυθιστορήματος, με πρωταγωνιστές τους Σον Κόνερι και Ντόναλντ Σάδερλαντ, το «Looker» (1981) με τον Αλμπερτ Φίνεϊ, το «Πειστήριο Εγκλήματος» κ.ά.
Παράλληλα, ο Κράιτον συνέχιζε το επιστημονικό του έργο δημοσιεύοντας μελέτες. Τα τελευταία χρόνια είχε επικριθεί έντονα λόγω του «προνομίου» να είναι ένας από τους ελάχιστους συγγραφείς με τους οποίους ο απερχόμενος πρόεδρος Μπους διατηρούσε φιλικές σχέσεις, «ιδιοτελώς» όπως έλεγαν οι κακές γλώσσες: ο συγγραφέας είχε εκφράσει σκεπτικισμό απέναντι στην εγκυρότητα όσων μιλούν για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Το βιβλίο του «Το κράτος του φόβου» ήταν κόκκινο πανί για τους οικολόγους, που καταδίκασαν τις απόψεις του και τον κατηγόρησαν ότι εμμέσως δυσχεραίνει την υιοθέτηση νόμου για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Παντρεμένος και πατέρας μιας κόρης, ο Κράιτον σχεδίαζε να κυκλοφορήσει τον ερχόμενο μήνα ένα ακόμα μυθιστόρημα, αλλά όπως διευκρίνισαν οι εκδότες του (Harper Collins) η διαδικασία της έκδοσης ανεστάλη για λίγο λόγω της ασθένειάς του.
Τα περισσότερα βιβλία του Μάικλ Κράιτον κυκλοφορούν και στα ελληνικά από τον «Κέδρο» και τις εκδόσεις «Bell».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/11/2008
No comments:
Post a Comment