Πηγή έμπνευσης ο Όμηρος για τους σύγχρονους συγγραφείς

• Ο Αυστραλός δημοσιογράφος και κριτικός Λουκ Σλάτερ, με αφορμή την κριτική στο βιβλίο της Αμερικανίδας συγγραφέως Κάρολαϊν Αλεξάντερ, κάνει μια αναδρομή στη σαγήνη που έχουν κατά καιρούς ασκήσει στη Δύση τα ομηρικά έπη.

Παράλληλα, και αναφέρεται στα επιστημονικά ερωτήματα που απασχολούν τους ειδικούς σχετικά με την προέλευσή τους και το πρόσωπο του Ομήρου, καθώς και την ιστορικότητα τους και την βραχυπρόθεσμη προβολή τους.

Όπως ο ίδιος υπογραμμίζει, η άσκηση επιρροής του Ομήρου στη σύγχρονη εποχή παραμένει ακόμη και σήμερα αναλλοίωτη.

Αφετηρία της έρευνας αυτής αποτέλεσε η σημασία που αποδίδει η δυτική λογοτεχνική παράδοση στην Ιλιάδα,αλλά και σε μία σειρά ερωτημάτων που προκύπτουν αναφορικά με την προσωπικότητα του Έλληνα βάρδου.

Λαμβάνοντας υπόψη την ιστορικότητα των διηγήσεων του επικού ποιητή, ο Σλάτερ, επικεντρώνεται στη σημασία της Ιλιάδας, στον αρχαίο κόσμο και την επίδρασή της στον αθηναϊκό πολιτισμό, από τον Μέγα Αλέξανδρο έως τους σημερινούς συγγραφείς.

Ταυτόχρονα, παραθέτει μία σειρά βιβλιογραφίας που αφορά τον επικό ποιητή και τα έργα του, καθώς επίσης και μία σειρά βιβλίων τα οποία στηρίχθηκαν στην ομηρική παράδοση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Αυστραλιανός συγγραφέας Ντέιβιντ Μάλουφ, του οποίου το τελευταίο μυθιστόρημα, «Ransom», διαδραματίζεται κατά τον Τρωικό πόλεμο με πρωταγωνιστές τους ομηρικούς ήρωες.

Τελευταίο στάδιο έρευνας, για τον κ. Σλάτερ, αποτέλεσε η ταυτοποίηση της ομηρικής Τροίας, που τόσο για τον ίδιο, όσο και για πολλούς άλλους αρχαιολόγους, ταυτίζεται με το σημερινό Ισαρλίκ στην Τουρκία.

Ο Σλάτερ τονίζει την ποιητικότητα και το μυθικό στοιχείο των στίχων του Ομήρου καθώς επίσης και την πιθανή πρόθεσή του να περιγράψει ελεγειακά τον πόλεμο, με όλο το μεγαλείο και τη φρίκη που τον διακρίνει, σε συνδυασμό την τεράστια πολιτισμική, ηθική και πνευματική απόσταση των ομηρικών χρόνων από τη σημερινή εποχή.

Ο Σλάτερ δήλωσε : " Αν η ομηρική Τροία πράγματι υπάρχει, είναι γιατί υπάρχει στη φαντασία, ως ο τόπος των βαθύτερων ονειροπολήσεών μας ".

Το δισέλιδο άρθρο φιλοξενούν οι εκπαιδευτικές σελίδες της εφημερίδας «The Australian». [enet.gr, 09:59 Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009]

Doing battle for Troy over Homer's ghosts

• Luke Slattery
• From: The Australian
• December 02, 2009

HOMER'S Iliad enjoys an exalted status in our culture. It is the taproot of the Western literary tradition, no less. And for many sage heads this martial epic sung in vivid hexameter verse is not only the first, but the greatest, product of this tradition.

HOMER'S Iliad enjoys an exalted status in our culture. It is the taproot of the Western literary tradition, no less. And for many sage heads this martial epic sung in vivid hexameter verse is not only the first, but the greatest, product of this tradition. The French philosopher Simone Weil, a loner in many things, was not alone when in her penetrating 1940 essay entitled The Iliad, or Poem of Force, she declared: "Nothing the peoples of Europe have produced is worth the first known poem that appeared among them."

Was Homer the name of an individual or the appellation conferred in antiquity on a poetic guild or school? Did he write down the works attributed to him, or was he merely a celebrated performer of oral legends handed down from generation to generation? To what degree did he manipulate the oral tradition? To what extent did it, as suggested by the poet's formulaic invocation of the epic muse, sing to him? Did Homer compose both the Iliad and its homecoming sequel, the Odyssey? [continued]