ΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΔΙΑΣΗΜΟΤΗΤΕΣ

Του συρμού γίνεται αυτές τις ημέρες ο Τ.Σ. Ελιοτ. Ή μάλλον ξαναγίνεται, καθότι οι δύο εκδηλώσεις που τον φέρνουν στην επικαιρότητα δεν είναι καινούργιες αλλά επαναλήψεις παλαιότερων και άκρως επιτυχημένων. Πρόκειται για τη «σκηνοθετημένη» απαγγελία δύο έργων του Ελιοτ τα οποία σημάδεψαν την ποιητική τέχνη του 20ού αιώνα. Πρόσθετο θέλγητρο των δύο εκδηλώσεων είναι η παρουσία σε αυτές δύο πολυσυζητημένων σκηνοθετριών καθώς και κυρίως- δύο διασήμων ηθοποιών. Ο Στίβεν Ντιλέιν επανέλαβε πρόσφατα στη Νέα Υόρκη την παλαιότερη βρετανική επιτυχία του με τα Τέσσερα κουαρτέτα, σε σκηνοθεσία της Κέιτ Μίτσελ και υπό τη συνοδεία του Κουαρτέτου Μιρό που έπαιζε το Κουαρτέτο αρ. 132 του Μπετόβεν, το έργο που ενέπνευσε στον Ελιοτ αυτά τα ποιήματα. Τα σχόλια ήταν ενθουσιώδη, με το κοινό, διαβάζουμε, να παρακολουθεί «μαγεμένο» τον ηθοποιό να εκφέρει λιτά και μεστά τον λόγο του μεγάλου ποιητή. Ηδη όμως τα μάτια είναι στραμμένα σε μια άλλη διασημότητα του θεάτρου και του κινηματογράφου, τη Φιόνα Σο, η οποία ετοιμάζεται να επαναλάβει στη βρετανική πρωτεύουσα τον δικό της παλαιότερο θρίαμβο με την Ερημη χώρα (30 Δεκεμβρίου - 10 Ιανουαρίου στο Wilton΄s Μusic Ηall). Με τη σκηνοθέτρια της Ερημης χώρας Ντέμπορα Γουόρνερ η Σο έχει συνεργαστεί πολλές φορές, με αποτελέσματα τις περισσότερες λαμπρά, κάποτε όμως και αμφιλεγόμενα, όπως τελευταία με τη Μάνα κουράγιο του Μπρεχτ. Η Ερημη χώρα πάντως έχει αποσπάσει ύμνους. «Πρόκειται για εξαιρετικό γεγονός» έγραφαν οι Sunday Τimes για την πρώτη της παρουσίαση το 1997. «Συναρπάζει και στοιχειώνει τον νου». [Το Βήμα, 25/12/2009]