Είχε προτείνει για Νόμπελ τον Σεφέρη

Ο Στούρε Λινέρ, μία σπουδαία μορφή της σουηδικής διανόησης, που αγάπησε με πάθος την Ελλάδα και τα ελληνικά γράμματα, πέθανε σε ηλικία 93 ετών. Είχε προσφέρει από διάφορες θεσμικές θέσεις την αλληλεγγύη του προς τη χώρα μας.

Στούρε Λινέρ

Κορυφαία χειρονομία του, ως μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας, ήταν η πρότασή του να τιμηθεί ο Γιώργος Σεφέρης με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1963. Αν και είχε έρθει σε επαφή με το σεφερικό έργο, ήδη από το 1943, πρωτογνώρισε τον ποιητή το φθινόπωρο του 1962.

Θυμόταν στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί», ο επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ουψάλα: «Ο Γιώργος Σεφέρης είχε αφήσει τη θέση του πρεσβευτή στο Λονδίνο και είχε γυρίσει στην Αθήνα για να αφιερωθεί πλήρως στη λογοτεχνική δημιουργία. Μια μέρα μού τηλεφώνησε και με ρώτησε αν μπορούσα να τον βοηθήσω να βρει μια διατριβή από την Ουψάλα για την ερμηνεία των ονείρων στην αρχαιότητα. Ετυχε να την έχω στην προσωπική μου βιβλιοθήκη, και την ίδια μέρα πήγα με το βιβλίο στο ησυχαστήριο που είχε χτίσει σε μια γαλήνια συνοικία κοντά στο παλιό ολυμπιακό στάδιο. Ηταν η αρχή μιας αρκετά τακτικής επαφής κατά τη διάρκεια των χρόνων μέχρι τον θάνατό του, το 1971.

»Ιδιαίτερα τα Σάββατα, όταν είχαμε και οι δύο άφθονο χρόνο, συνέβαινε να καθόμαστε ώρες στη βιβλιοθήκη του, ο ένας απέναντι στον άλλο, χωρίς να λέμε λέξη. Αυτός συνήθως έγραφε ένα ποίημα ή ένα δοκίμιο, ενώ εγώ ήμουν βυθισμένος σ' ένα βιβλίο. Αλλά αισθανόμασταν ότι είχαμε όλη την ώρα έναν έντονο διάλογο και ότι οι λέξεις δεν χρειάζονταν, αλλά μάλλον ήταν εμπόδιο για την ανταλλαγή των ιδεών μας».

Ο Στούρε Λινέρ γεννήθηκε το 1917 στη Σόλνα και σπούδασε αρχαία ελληνικά στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα. Το 1943 εργάστηκε με τον Ερυθρό Σταυρό στην Αθήνα. Εδώ γνώρισε τη σύζυγό του Κλειώ Ταμπακοπούλου, με την οποία απέκτησε δύο αγόρια. Εργάστηκε σε διάφορες εταιρείες σουηδικών συμφερόντων, από το 1946 έως το 1960, οπότε έγινε αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΟΗΕ. Ηταν από τους εμπνευστές της ίδρυσης της νέας Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος της σουηδικής επιστροπής για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Εκτός του Σεφέρη, είχε μεταφράσει στα σουηδικά Ομηρο, Αισχύλο, Θουκυδίδη, Ξενοφώντα, Προκόπιο, Αννα Κομνηνή, Ψελλό. Στα ελληνικά κυκλοφορούν από τον «Γκοβόστη» και το «Προσκήνιο» τα βιβλία του «Μια Σουηδέζα στην Ελλάδα του 19ου αιώνα», «Ιστορία του βυζαντινού πολιτισμού», «Η γέννηση της Ευρώπης», «Μικρή ιστορία πολιτισμού». Επίσης το «Στιγμές με τον Sture Linner» της Λεώνης Καρόκη.

• ΒΑΣΙΛΗΣ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ
• Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010