Σαν σήμερα, γεννήθηκε ο Ουμπέρτο Εκο

Ο Ουμπέρτο Εκο γεννήθηκε στην Αλεσάντρια του Πιεμόντε στις 5 Ιανουαρίου του 1932. Ο Ουμπέρτο Έκο (Umberto Eco) γεννήθηκε στην Αλεσσάντρια του Πιεμόντε το 1932. Από το 1975 διδάσκει ως καθηγητής της Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, ενώ από το 1988 είναι πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο. Είναι συγγραφέας πολλών μελετών και δοκιμίων, που έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε πολλές γλώσσες ανά τον κόσμο. Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1965, ενώ το πρώτο του μυθιστόρημα (Το όνομα του Ρόδου) το 1980, και τιμήθηκε με το βραβείο Strega (1981), και το Medicis Etranger (βραβείο που δίνεται στον καλύτερο ξένο λογοτέχνη στη Γαλλία) το 1982.
Φημολογείται ότι το επώνυμο Εκο είναι το αρκτικόλεξο των λέξεων Ex Caelis Oblatus, που σημαίνει «θεϊκό δώρο».
Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία ενώ διετέλεσε και διευθυντής του Πολιτιστικού Προγράμματος της κρατικής τηλεόρασης RAI. Από το 1959 που διακόπηκε η συνεργασία του με τη RAI, άρχισε να ασχολείται περισσότερο με το γράψιμο και τις διαλέξεις.

Με τα ακαδημαϊκά γραπτά του ο Εκο εστιάζει στη σημειολογία και στις επιπτώσεις της στην κοινωνία.

Από το 1962 ως το τέλος του 1970 ο Εκο ανέπτυξε τη θεωρία της Σημειολογίας. Το 1971 το Πανεπιστήμιο της Μπολόνιας του προσέφερε τη θέση του τακτικού καθηγητή της Σημειολογίας και το 1974 ο Εκο οργάνωσε τον Διεθνή Σύνδεσμο Σημειολογικών Μελετών.

Οι μεγάλες αλλαγές που έφερε η δεκαετία του 1970 στην ιταλική κοινωνία επηρέασαν και τα γραπτά του Ουμπέρτο Έκο. Άρχισε, λοιπόν, να γράφει μυθιστορήματα (Το όνομα του Ρόδου - 1980, Το Εκκρεμές του Φουκό - 1988, Το νησί της προηγούμενης μέρας - 1994, Μπαουντολίνο - 2001). Οταν έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα «Το όνομα του Ρόδου» οι εκδότες του υπολόγιζαν τις πωλήσεις γύρω στα 30.000 αντίτυπα. Και φυσικά ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν φαντάζονταν τα 9.000.000 αντίτυπα που πούλησε τελικά το βιβλίο, το οποίο έκανε τον συγγραφέα γνωστό στον εξωακαδημαϊκό κόσμο.

Ανάμεσα στα δοκιμιακά του έργα συναντούμε τα: «Opera aperta» (1962), «La struttura assente» (1968), «Trattato di semiotica generale» (1975), «Lector infabula» (1979), «Semiotica e filosofia del linguaggio» (1984), «Τα όρια της ερμηνείας» (1990 - Εκδόσεις Γνώση, 1993), «Η αναζήτηση της τέλειας γλώσσας» (1993 - Ελληνικά Γράμματα, 1995), «Έξι Περιπλανήσεις στο Δάσος της Αφήγησης» (1994 - Ελληνικά Γράμματα, 1996), «Ο Καντ και ο Ορνιθόρυγχος» (1997 - Ελληνικά Γράμματα,1999), «Περί λογοτεχνίας» (2002 - Ελληνικά Γράμματα, 2002). Επίσης, ανάμεσα στις συλλογές του θα πρέπει να αναφέρουμε: «Πρώτο Ελάχιστο Ημερολόγιο» (1963 - Ελληνικά Γράμματα, 1999), «Δεύτερο Ελάχιστο Ημερολόγιο» (1990 - Εκδόσεις Γνώση, 1992) που περιλαμβάνει μια πρώτη ανθολογία από τη στήλη του «Bustine di Minerva», «Πέντε Ηθικά Κείμενα» (1997 - Ελληνικά Γράμματα, 1997) και «La Bustina di Minerva» (2000). Το 1980 πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο της πεζογραφίας με «Το όνομα του ρόδου» (Βραβείο Strega 1981 - Εκδόσεις Γνώση, 1985) και ακολούθησαν «Το εκκρεμές του Φουκώ» (1988 - Εκδόσεις Γνώση, 1989), «Το νησί της προηγούμενης ημέρας» (1994 - Εκδόσεις Γνώση, 1994), «Μπαουντολίνο» (2000 - Ελληνικά Γράμματα, 2001) και «La misteriosa fiamma della Regina Loana», 2004.

Τι έχει γράψει το Βήμα για τον μεγάλο συγγραφέα

• Ο Ουμπέρτο Εκο μιλάει για το «Εγκλημα στο Μοναστήρι»
• Ο Ουμπέρτο Εκο μιλάει για τη μεγάλη επιτυχία του βιβλίου του «Ονομα του ρόδου»
• Ανάλυση για το «Εκκρεμές του Φουκώ»
• Ανάλυση για το «Ονομα του Ρόδου»
• Ο Ουμπέρτο Εκο συνομιλεί με τον Ζακ Λε Γκοφ για το "χτίσιμο" της Ευρώπης
• Πώς έγινε διάσημος ο Ουμπέρτο Εκο;

ΤΟ ΒΗΜΑ, Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010