Γιάννης Πλιώτας: ένας "κανονικός Γιαννιώτης" που αγαπάει το διάβασμα και το γράψιμο...

Ήταν το 1983-84 που έκανα μια τηλεοπτική εκπομπή στην ΕΡΤ με τίτλο "Δημιουργοί στην περιφέρεια". Εψαχνα να βρω και να αναδείξω δημιουργούς που ζούσαν στην περιφέρεια και είχαν επίδοση στα γράμματα και τις τέχνες. Μπορώ να πω ότι είχα ξαφνιαστεί γιατί ανακάλυψα έναν κόσμο που ζούσε στους δικούς του δημιουργικούς ρυθμούς. Και το συμπέρασμά μου ήταν ότι υπάρχουν δημιουργοί που παλεύουν εντελώς μονάχοι τους, χωρίς επικοινωνιακές δυνατότητες, και φυσικά μακριά από το "μολυσμένο" κέντρο. Και σήμερα ακόμα, παρά την "ισοπέδωση" κέντρου-περιφέρειας, αφού εξανεμιστεί οι αποστάσεις, λόγω διαδικτύου, χαίρω όταν διαβάζω για ανθρώπους που επιμένουν να δρουν στην περιφέρεια. Στην περίπτωση ταιριάζει και ο Γιάννης Πλιώτας. Το σχετικό ρεπορτάζ στο "Βήμα":

• Είναι τριαντάρης και ζει μόνιμα στα Ιωάννινα. Αγαπάει το διάβασμα και το γράψιμο. Το βιβλία ανέκαθεν τον ενθουσίαζαν. Στα μέσα του προηγούμενου Δεκέμβρη του 2010 έκανε έναν κρυφό πόθο πραγματικότητα: ίδρυσε έναν εκδοτικό οίκο με το χαρακτηριστικό όνομα «Βορειοδυτικές εκδόσεις». «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, έμενα στα Γιάννενα. Είμαι κανονικός Γιαννιώτης» εξηγεί ο Γιάννης Πλιώτας, γεννημένος το 1981, με καταγωγή από την Αρκαδία, για την προσπάθεια του να στήσει κάτι όμορφο για το βιβλίο στην περιφέρεια... 

Η ιστοσελίδα των εκδόσεών του, με τίτλο "Βορειοδυτικές εκδόσεις", περιέχει όλο το υλικό που χρειάζεται για να τον γνωρίσετε. Θέλω να σημειώσω, ωστόσο, ότι τον ζηλεύω γιατί έχει πάθος για το βιβλίο και δεν τον νοιάζει αν υπάρχει οικονομική κρίση. Και ίσως αυτό να εμπεριέχει την αντίρρησή του στο κοινώς λεγόμενο ότι το διαδίκτυο θα εξουδετερώσει το βιβλίο. Είναι μια άποψη με ειδικό βάρος, αφού κι εγώ πιστεύω ότι το βιβλίο είναι αναντικατάστατο. Είναι το ίδιο να κρατάς ένα άψυχο μηχάνημα στην παραλία ή στο κρεβάτι πριν κοιμηθείς, με το να κρατάς το βιβλίο και να μυρίζεις το χαρτί, να το ξεφυλλίζεις, να τσακίζεις το φύλλο, να υπογραμμίζεις, να κάνεις κάποια σημείωση; Νομίζω, λοιπόν, πως όσο βρίσκονται άνθρωποι σαν τον Γιάννη Πλιώτα που αγαπούν  το βιβλίο, το βιβλίο δεν υπάρχει περίπτωση να... εξαφανιστεί!