Διχάζουν τους Γάλλους τα λείψανα του Καμύ

• Ο πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί πρότεινε τη μεταφορά των λειψάνων του γαλλοαλγερινού συγγραφέα του «Ξένου» στο Πάνθεον

O Αλμπέρ Καμύ στο Πάνθεον; Αυτή είναι η επιθυμία του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Νικολά Σαρκοζί, την οποία και εξέφρασε την περασμένη εβδομάδα. Και γιατί όχι; Γιατί ο συγγραφέας του «Ξένου» να μη γειτνιάσει με τους μεγάλους άνδρες της γαλλικής νεκρόπολης; Αυτή θα είναι μάλιστα η δεύτερη τιμή προς τον Καμύ. Η πρώτη τού έγινε εν ζωή και αφορούσε το Βραβείο Νομπέλ που έλαβε από τη Σουηδική Ακαδημία το 1957.

«Αρκεί να μην το αρνηθεί» είχε εκμυστηρευθεί η γυναίκα του, Φρανσίν, την παραμονή της ανακοίνωσης.

Και όμως, ο Αλμπέρ Καμύ διαθέτει το ιδεατό προφίλ για να «κατοικήσει» στον Πάνθεον. Διεθνής με το έργο του, αυτή η αξιοθαύμαστη φιγούρα της γαλλοαλγερινής ιστορίας δεν έπαψε ποτέ να είναι δημοφιλής, και ας έχουν περάσει 50 χρόνια από το δυστύχημα που του στέρησε τη ζωή- ήταν μόλις 47 ετών.

«Ο Καμύ είναι ίσως ο γάλλος συγγραφέας με το ευρύτερο παγκόσμιο κοινό. Η υστεροφημία τού δόθηκε απλόχερα- οι σύγχρονοί του ήταν πιο φειδωλοί μαζί του. Και ίσως το μεγαλύτερο κομμάτι της περιουσίας του να βρίσκεται εκτός Γαλλίας» δήλωσε ο Ζανίβ Γκερέν, ο οποίος επιμελήθηκε το λεξικό που είναι αφιερωμένο στον συγγραφέα της «Ναυτίας». «Καμύ ο παγκόσμιος» τον χαρακτήρισε ο Τζορτζ Μπους. Ποιος θα μπορούσε να το αρνηθεί; Αν πάντως στη Γαλλία υπάρχει αντίλογος, αυτός δεν αφορά τον ίδιο τον Καμύ, αλλά τη διαδικασία που επέλεξε ο Σαρκοζί.

Ο Ζαν-Μαρί Λεπέν μάλιστα του καταλογίζει ψηφοθηρικούς λόγους, θυμίζοντας ότι «ο Καμύ είναι γάλλος συγγραφέας από την Αλγερία». Παραδέχεται ωστόσο: «Δεν διαφωνώ επί της αρχής, αφού μιλάμε για κάποιον τόσο διάσημο» . Από την πλευρά του, ο Φρανσουά Μπεϊρού σχολιάζει «τη χειραγώγηση των συμβόλων» , ενώ, προφανώς, θαυμάζει τον συγγραφέα.

Φ ιλόσοφος, θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος, ο Αλμπέρ Καμύ αποτελεί εκδοτικό φαινόμενο από το 1942 και την έκδοση του πρώτου μυθιστορήματός του, του «Ξένου», ενός βιβλίου που έχει μεταφραστεί σε ολόκληρο τον κόσμο και διδάσκεται στα πανεπιστήμια. Αν υπήρχε λίστα με τα ευπώλητα έργα συγγραφέων που δεν βρίσκονται πια εν ζωή, ο «Ξένος» θα ήταν κάθε χρόνο στην κορυφή, καθώς υπολογίζεται ότι οι πωλήσεις του ανέρχονται ετησίως στις 200.000 αντίτυπα. Για όλους αυτούς τους λόγους η υποψηφιότητά του για μεταφορά στο Πάνθεον μοιάζει ιδανική.

Αν αυτή η πρόταση υλοποιηθεί, οι 1.000 κάτοικοι στο χωριό Λουρμαρέν θα δυστυχήσουν. «Η απόφαση ανήκει στην οικογένεια» σχολίασε σχετικά ο δήμαρχος του γαλλικού χωριού, θυμίζοντας ότι η επιλογή είχε γίνει από τον ίδιο τον Καμύ επειδή στο Λουρμαρέν «ο ήλιος τού θύμιζε την πατρίδα του, την Αλγερία». Αλλωστε στον τάφο του φυτρώνει πάντα δενδρολίβανο, ένα φυτό που συμβολίζει τη βαθιά συγγένεια του Καμύ με τη Μεσόγειο. Κάθε πρόεδρος Δημοκρατίας θέλει να αφήσει το σημάδι του στην ιστορία της Γαλλίας: Ο Ζακ Σιράκ είχε επιλέξει τον γκωλικό Αντρέ Μαλρό (1996) και τον επικό Αλέξανδρο Δουμά (2002). Ο Σαρκοζί επιλέγει τον Καμύ, τον γιο του Μπελκούρ και του Σεν Ζερμέν ντε Πρε, ένα «εξαιρετικά ιδιαίτερο σύμβολο» για τις ημέρες μας.

• ΤΟΥ MΟΗΑΜΜΕD AΙSSΑΟUΙ | ΤΟ ΒΗΜΑ, Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009