Εγκλήματα στην Ισλανδία

• Της Χρυσας Σπυροπουλου, Η Καθημερινή, Tρίτη, 15 Mαρτίου 2011

• Ιρσα Σιγκουρδαρντότιρ «Η έκρηξη», μετάφραση Αρετή Κοντογιώργη, Διήγηση 2010.

Τα τελευταία χρόνια, το αστυνομικό μυθιστόρημα παρουσιάζει άνθηση στις σκανδιναβικές χώρες και ιδιαιτέρως στην Ισλανδία. Μάλιστα, συγγραφείς, όπως ο Arnaldur Indridason, τον οποίο γνωρίσαμε πριν από λίγα χρόνια με το μυθιστόρημά του «Φορμόλη», έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν τιμηθεί με βραβεία. Στα ελληνικά κυκλοφορεί επίσης και ένα ακόμα ισλανδικό αστυνομικό, αυτό του Arni Thorerinsson, «Ο καιρός της μάγισσας». Εξαιρετικά δημοφιλής στη χώρα της, αλλά και στην Αγγλία, είναι η Ιρσα Σιγκουρδαρντότιρ, η οποία εκτός από τα αστυνομικά γράφει και θρίλερ, όπως «Ο κύκλος του κακού» και «Οι χαμένες ψυχές». 

Επανέρχεται τώρα με ένα εξαιρετικό αστυνομικό, την «Εκρηξη», το οποίο ξεχωρίζει για την πυκνότητα γραφής, τις εκπλήξεις και τα απρόοπτα. Τα ηφαίστεια της Ισλανδίας με τις δραστηριότητές τους, που γίνονται ορόσημα, σημαδεύουν την κοινωνική ζωή των κατοίκων, προκαλούν ανακατατάξεις, βοηθούν να αναδυθούν θετικές αλλά και αρνητικές πλευρές των ατόμων. Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά την έκρηξη ενός ηφαιστείου γίνονται εργασίες και έρευνες για την αποκατάσταση των ζημιών σε κτίρια από την αρχαιολογική υπηρεσία με την ονομασία Πομπηία του Βορρά, σ’ ένα νησί κοντά στις ισλανδικές ακτές. 

Ο Μάρκους, ιδιοκτήτης ενός σπιτιού που θάφτηκε από τη λάβα, ζητεί μέσω της Θόρα, γνωστής δικηγόρου για το αστυνομικό της δαιμόνιο, να μην επιτραπεί στην ομάδα της αρχαιολογικής υπηρεσίας να μπει στο πατρικό του σπίτι. Οταν εν τέλει κατεβαίνει ο ίδιος στο υπόγειό του βρίσκει τρία πτώματα και ένα κρανίο, ενώ μια παιδική του φίλη βρίσκεται δολοφονημένη χιλιόμετρα μακριά, στο Ρέικιαβικ. Η Θόρα αρχίζει να αναζητεί τη σχέση που πιθανόν να έχει η νεκρή γυναίκα με τα μακάβρια ευρήματα, όπως και με κάποια γεγονότα, την ημέρα της έκρηξης. Ετσι, περιγράφονται στιγμές από την κοινωνική ζωή των Ισλανδών, τα σύγχρονα προβλήματα, τα οποία μοιάζουν τόσο πολύ μ’ αυτά που αντιμετωπίζει κάθε δυτική κοινωνία.

Η συγγραφέας κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη με περιγραφές έντονες, σύνθετη πλοκή και πολλά απρόοπτα.

Σ’ αυτό το μυθιστόρημα δεν παρατηρείται μια πρωτότυπη λύση του μυστηρίου, ο δολοφόνος δεν αποκαλύπτεται βάσει των ευφυών συλλογισμών της δικηγόρου-ντετέκτιβ ή της μελέτης στοιχείων στο εγκληματολογικό εργαστήρι, αλλά η συγγραφέας με τις όλο και πιο αποκαλυπτικές περιγραφές της κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη ώς το τέλος. Ο κοφτός λόγος συνηγορεί περαιτέρω για τη δημιουργία ενός ατμοσφαιρικού αστυνομικού μυθιστορήματος, το οποίο ευτύχησε στην πένα της μεταφράστριας.