Ζιγκ-ζαγκ με επιχειρήματα... μούχλας για την απαγόρευση βιβλίου
Μίνα Μουστάκα, ΤΑ ΝΕΑ: Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
Στην ανάκληση της δικαστικής απόφασης, που είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από νομικούς και ανθρώπους της τέχνης και με βάση την οποία είχε αποσυρθεί από τις σχολικές βιβλιοθήκες το βιβλίο «Ζιγκ-Ζαγκ στις Νεραντζιές» στοχεύει η συγγραφέας Έρση Σωτηροπούλου με την αίτηση που συζητήθηκε χθες στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών .
Η επίμαχη «ετυμηγορία» φέρει την υπογραφή του δικαστή Δημήτρη Γαβαλά, ο οποίος όχι μόνο είχε κάνει δεκτή την αίτηση του δικηγόρου Κώστα Πλεύρη, που ζητούσε την απόσυρση του βιβλίου από τις σχολικές βιβλιοθήκες, αλλά στο σκεπτικό του «ξεπερνούσε τις ιδεολογικές ακρότητες του αιτούντος», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο πληρεξούσιος δικηγόρος της συγγραφέως Νίκος Σκούτας, περιλαμβάνοντας «ύμνους ακόμα και για τους βασιλείς και τη βασιλευομένη δημοκρατία»!
Η πρωτοφανής απόφαση μάλιστα είχε προκαλέσει την παρέμβαση του υπουργού Δικαιοσύνης Σωτ. Χατζηγάκη, ο οποίος με κατεπείγουσα επιστολή του προς τον προϊστάμενο της Επιθεώρησης των Δικαστηρίων ζητούσε να ελεγχθεί πειθαρχικά ο δικαστικός λειτουργός που την είχε εκδώσει.
Στη... σκιά εκείνης της απόφασης έγινε χθες η συζήτηση της αίτησης για την ανάκλησή της μέσα σε ένα κατάμεστο από κόσμο ακροατήριο που δεν παρέλειπε να διατυπώνει μεγαλόφωνα τις αντιδράσεις του στις τοποθετήσεις του Κ. Πλεύρη, ο οποίος επιχείρησε να καταδείξει τη βασιμότητα των δικών του θέσεων ισχυριζόμενος ότι το επίδικο βιβλίο είναι «άσεμνο, πορνογραφικό και αισχρό και ότι οι αναγνώστες του εκμαυλίζονται ηθικώς από το περιεχόμενό του». Από την πλευρά της συγγραφέως εξετάστηκε στο δικαστήριο ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Νίκος Αλιβιζάτος, ο οποίος επισήμανε: «Το βιβλίο είναι από τα πιο γλυκά μυθιστορήματα της τελευταίας γενιάς και έχει βραβευτεί. Ένα μυθιστόρημα είναι έργο τέχνης και συγκροτεί μία ενότητα. Αν απομονώσουμε δέκα λέξεις και τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη, μπορεί να τη βγάλουμε έργο με πορνογραφικό περιεχόμενο. Με τη μέθοδο του κ. Πλεύρη οποιοδήποτε έργο μπορεί να χαρακτηριστεί άσεμνο. Διαβάζοντας την προηγούμενη απόφαση ένιωσα απογοήτευση. Έχουμε γίνει ρεζίλι των σκυλιών. Εδώ επιβάλλεται η αντίληψη «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Έχει δυσφημιστεί η προσωπικότητα της κ. Σωτηροπούλου και το επίπεδο της χώρας μας».
Από την... αντίπερα όχθη υπέρ των απόψεων Πλεύρη τάχθηκε ο μάρτυρας κ. Σιώτης, ο οποίος είπε: «Η συγγραφέας είναι ελεύθερη να γράφει ό,τι επιθυμεί, αλλά το βιβλίο δεν είναι κατάλληλο για σχολικές βιβλιοθήκες. Δεν προσφέρει τίποτα στους μαθητές. Τα παλιά βιβλία είναι σαν τη... μούχλα. Από τη μούχλα όμως, βγήκε η πενικιλίνη που έσωσε τον κόσμο».
Η πρόεδρος του δικαστηρίου αφού άκουσε τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή της.
Η επίμαχη «ετυμηγορία» φέρει την υπογραφή του δικαστή Δημήτρη Γαβαλά, ο οποίος όχι μόνο είχε κάνει δεκτή την αίτηση του δικηγόρου Κώστα Πλεύρη, που ζητούσε την απόσυρση του βιβλίου από τις σχολικές βιβλιοθήκες, αλλά στο σκεπτικό του «ξεπερνούσε τις ιδεολογικές ακρότητες του αιτούντος», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο πληρεξούσιος δικηγόρος της συγγραφέως Νίκος Σκούτας, περιλαμβάνοντας «ύμνους ακόμα και για τους βασιλείς και τη βασιλευομένη δημοκρατία»!
Η πρωτοφανής απόφαση μάλιστα είχε προκαλέσει την παρέμβαση του υπουργού Δικαιοσύνης Σωτ. Χατζηγάκη, ο οποίος με κατεπείγουσα επιστολή του προς τον προϊστάμενο της Επιθεώρησης των Δικαστηρίων ζητούσε να ελεγχθεί πειθαρχικά ο δικαστικός λειτουργός που την είχε εκδώσει.
Στη... σκιά εκείνης της απόφασης έγινε χθες η συζήτηση της αίτησης για την ανάκλησή της μέσα σε ένα κατάμεστο από κόσμο ακροατήριο που δεν παρέλειπε να διατυπώνει μεγαλόφωνα τις αντιδράσεις του στις τοποθετήσεις του Κ. Πλεύρη, ο οποίος επιχείρησε να καταδείξει τη βασιμότητα των δικών του θέσεων ισχυριζόμενος ότι το επίδικο βιβλίο είναι «άσεμνο, πορνογραφικό και αισχρό και ότι οι αναγνώστες του εκμαυλίζονται ηθικώς από το περιεχόμενό του». Από την πλευρά της συγγραφέως εξετάστηκε στο δικαστήριο ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Νίκος Αλιβιζάτος, ο οποίος επισήμανε: «Το βιβλίο είναι από τα πιο γλυκά μυθιστορήματα της τελευταίας γενιάς και έχει βραβευτεί. Ένα μυθιστόρημα είναι έργο τέχνης και συγκροτεί μία ενότητα. Αν απομονώσουμε δέκα λέξεις και τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη, μπορεί να τη βγάλουμε έργο με πορνογραφικό περιεχόμενο. Με τη μέθοδο του κ. Πλεύρη οποιοδήποτε έργο μπορεί να χαρακτηριστεί άσεμνο. Διαβάζοντας την προηγούμενη απόφαση ένιωσα απογοήτευση. Έχουμε γίνει ρεζίλι των σκυλιών. Εδώ επιβάλλεται η αντίληψη «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Έχει δυσφημιστεί η προσωπικότητα της κ. Σωτηροπούλου και το επίπεδο της χώρας μας».
Από την... αντίπερα όχθη υπέρ των απόψεων Πλεύρη τάχθηκε ο μάρτυρας κ. Σιώτης, ο οποίος είπε: «Η συγγραφέας είναι ελεύθερη να γράφει ό,τι επιθυμεί, αλλά το βιβλίο δεν είναι κατάλληλο για σχολικές βιβλιοθήκες. Δεν προσφέρει τίποτα στους μαθητές. Τα παλιά βιβλία είναι σαν τη... μούχλα. Από τη μούχλα όμως, βγήκε η πενικιλίνη που έσωσε τον κόσμο».
Η πρόεδρος του δικαστηρίου αφού άκουσε τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή της.
No comments:
Post a Comment