Πολιτική και βιβλιοφιλία

• Οχι ότι στις ομιλίες των επισήμων ακούγονται βαρύγδουπες αναγγελίες. Αλλά να, περιμέναμε την ομιλία του νέου υπουργού Πολιτισμού, Αντώνη Σαμαρά, στην τελετή απονομής των κρατικών βραβείων, γιατί ήταν μια ευκαιρία να τοποθετηθεί εφ’ όλης της ύλης για όσα συμβαίνουν στον χώρο του βιβλίου. Περιμέναμε ν’ ακούσουμε, αν μη τι άλλο, κάποιες επισημάνσεις και διαπιστώσεις για όσα χρειάζονται λύση στην πολιτική βιβλίου, για μια καλύτερη διάρθρωση των φορέων του, για μια πιο ορθολογική και αποτελεσματική παρέμβαση της πολιτείας, σ’ έναν τομέα που και παράδοση έχουμε και δυνατότητες και δυναμικό.

• Αντ’ αυτών ακούσαμε μια εμπεριστατωμένη ομιλία για τη βιβλιοφιλία και τους κινδύνους της ανάγνωσης από την εξάπλωση των ηλεκτρονικών μέσων. Και κάποιες θέσεις αόριστες και γι’ αυτό προβληματικές. Οπως: «Σημασία δεν έχει μόνο πόσα δίνουμε ως πολιτεία για την πολιτική βιβλίου. Σημασία έχει πώς αξιοποιούνται οι επιδοτήσεις αυτές, πόσο πιάνουν τόπο τα χρήματα των φορολογουμένων». Στο δεύτερο σκέλος της φράσης δεν πιστεύω να έχει κανείς αντιρρήσεις. Το πρώτο όμως μπάζει νερά... Γιατί έχουν σημασία και τα ποσά. Αφού δεν μπορούν να λειτουργήσουν φορείς που η πολιτεία ίδρυσε, όπως το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, χωρίς επαρκή προϋπολογισμό. Στην αντίθετη περίπτωση, περικόπτει δραστηριότητες, μαραζώνει σε γραφειοκρατικές επιλογές, χάνει σε κύρος, δημιουργώντας, προοπτικά, έναν ακόμη δημόσιο φορέα χωρίς δυνατότητες δημιουργίας και παρέμβασης.

• Πρόσεξα ότι στην ομιλία του ο υπουργός δεν ανέφερε ούτε μια φορά το ΕΚΕΒΙ. Γνωρίζω ότι ακόμα δεν έχει δει τους επικεφαλής του φορέα. Ο υπουργός με την ομιλία του έμοιαζε να διευρύνει τον ήδη υπάρχοντα -άρρητο- ανταγωνισμό μεταξύ ΕΚΕΒΙ και Διεύθυνσης Γραμμάτων. Δεν γνωρίζω τι έχει στο μυαλό του, αλλά σίγουρα ένας δημόσιος φορέας που ασκεί πολιτική κρίνεται για τις πράξεις του. Ενώ οι επιλογές μιας διεύθυνσης υπουργείου χάνονται στα δημοσιοϋπαλληλικά γρανάζια... [Tης Ολγας Σελλα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Tετάρτη, 25 Mαρτίου 2009]