- «Το Διαδίκτυο το βλέπω σαν ένα μέσο που προάγει το διάβασμα αντί να το εμποδίζει», δηλώνει στα «ΝΕΑ» η Σίλια Ρις, η πιο διάσημη Βρετανή συγγραφέας βιβλίων για εφήβους μετά την Τζ.Κ.Ρόουλινγκ. Από τις σημαντικότερες Βρετανίδες συγγραφείς εφηβικής λογοτεχνίας η Σίλια Ρις, έχει περισσότερα από 15 βιβλία στο ενεργητικό της, πολλά από τα οποία έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες Στην Ελλάδα τη γνωρίσαμε από τη «Μικρή Μάγισσα» (Εκδόσεις Μεταίχμιο) που βραβεύτηκε στη Γαλλία με το Ρrix Sorcieres (2003), ενώ το εκπαιδευτικό σύστημα της Βρετανίας την ενέταξε στα υποχρεωτικά εξωσχολικά αναγνώσματα στο γυμνάσιο. Η ιστορία διαδραματίζεται τον 17ο αιώνα και περιγράφει το συναρπαστικό ταξίδι μιας έφηβης που φυγαδεύεται (από την Αγγλία) στην Αμερική ύστερα από την καταδίκη της γιαγιάς της για μαγεία και τη θανάτωσή της στην πυρά.
- Η Ρις έχει σπουδάσει Ιστορία και Πολιτικές Επιστήμες και δούλεψε ως δασκάλα πολλά χρόνια... «Αυτός ήταν κι ο λόγος που άρχισα να γράφω», είπε στα «ΝΕΑ». «Ρωτούσα τους μαθητές μου τι θα τους άρεσε να διαβάζουν κι άρχισα να δημιουργώ ήρωες της ηλικίας τους. Κατά τα άλλα, σε δομή και περιεχόμενο, είναι σχεδόν βιβλία ενηλίκων». Στο τελευταίο της μυθιστόρημα η 17χρονη Sovay μπαίνει στην περιπέτεια να βρει τον πατέρα και τον αδελφό της που κατηγορήθηκαν ότι βοήθησαν τη Γαλλική Επανάσταση. Η έρευνά της την οδηγεί σε σκοτεινές, επικίνδυνες γωνιές του Λονδίνου και του Παρισιού, όπου για να πετύχει τον σκοπό της «παίζει» διάφορους ρόλους παραδοσιακά ανδρικούς.
- Στους «Πειρατές» (Εκδόσεις Ψυχογιός, 2006) η Νάνσι, μια κοπέλα που αψηφά τους κανόνες της καλής κοινωνίας, αναγκάζεται να ακολουθήσει τον αδερφό της στις φυτείες τους στην Τζαμάικα, όταν ο πατέρας τους χάνεται. Εκεί θα κάνει παρέα με τη Μινέρβα, τη συνομήλικη υπηρέτριά της (παρά τις αντιρρήσεις όλων) και τα δύο κορίτσια θα το σκάσουν για να σωθούν και θα καταλήξουν πειρατίνες, σε ένα πειρατικό καράβι...
Πάντοτε τοποθετείτε τις ηρωίδες σας σε συγκεκριμένη ιστορική περίοδο. Πώς διαλέγετε την περίοδο αυτή;
- Πάντα ξεκινώ από μια ιδέα κι έναν χαρακτήρα και στη συνέχεια τον (την) τοποθετώ σε μια ιστορική περίοδο. Με τη Sovay ξεκίνησα από την ιδέα ενός κοριτσιού που ντύνεται ληστής. Μετά αποφάσισα να την τοποθετήσω στον 18ο αιώνα και μετά, πιο συγκεκριμένα στην εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, γιατί ήθελα να δω τι επίπτωση είχε η επανάσταση στις ζωές διαφορετικών ανθρώπων. Πάντα ερευνώ πριν αρχίσω να γράφω κατ΄ αρχάς για να δω αν είναι δυνατόν να υπάρξει η ιστορία που σκέφτομαι. Όσο προχωράει το γράψιμο, προχωράει και η έρευνα.
Οι ηρωίδες σας είναι δυνατές και αποφασιστικές. Πιστεύετε ότι η νέα γενιά των σημερινών κοριτσιών, των 15 ή 16, είναι πιο δυνατή από τις προηγούμενες γενιές;
- Όχι. Πολλά από τα κεκτημένα δικαιώματα που απολαμβάνουν σήμερα οι κοπέλες και τα θεωρούν δεδομένα έχουν κερδηθεί στις μάχες που έδωσαν οι μητέρες τους.
Αλλάζουν οι άνθρωποι ανάλογα με την εποχή; Το ρωτάω γιατί υπήρξατε πολλά χρόνια δασκάλα και παρακολουθούσατε από κοντά τα παιδιά...
- Αν εξαιρέσουμε τα κομπιούτερ, το Ίντερνετ και τα κινητά, δεν βλέπω βασικές διαφορές. Τα συναισθήματα, οι σχέσεις, τα πράγματα για τα οποία πραγματικά ενδιαφέρονται τα παιδιά είναι τα ίδια- ανεξάρτητα αν μιλάμε για 15 ή 50 χρόνια πίσω.
ΙΝFΟ
«Η Μικρή Μάγισσα» από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο, όπως και η συνέχεια «Η Μάγισσα».
Χάρι Πότερ; Ποιός Χάρι Πότερ;
- Συμφωνώ. Αλλά το Ίντερνετ δεν καλύπτει το 100% της ζωής τους. Τους μένει ελεύθερος χρόνος- και το βιβλίο θα είναι πάντα μια ιδανική διέξοδος. Και αφού το διαβάσουν, θα κάτσουν στον υπολογιστή τους και θα μιλήσουν γι΄ αυτό που διάβασαν ή θα γράψουν τη δική τους κριτική, θα γράψουν σε blogs βιβλίων, θα έρθουν σε επαφή με τον συγγραφέα κ.λπ. Εγώ το βλέπω σαν ένα μέσο που προάγει το διάβασμα αντί να το εμποδίζει.
Το μέλλον της κυκλοφορίας των βιβλίων είναι κι αυτό στα «χέρια» του Διαδικτύου;
- Μπορεί. Αλλά γι΄ αυτό πρέπει να ανησυχούν κατά βάση οι εκδότες κι όχι οι συγγραφείς. Τα βιβλία σε οποιαδήποτε μορφή θα είναι εκεί για πολύ ακόμα...
- Φοβάμαι ότι δεν μου άρεσε, αλλά έχουμε τον ίδιο (Βρετανό) εκδότη και δεν μπορώ να σας πω το γιατί...
ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009. Της Χάρης Ποντίδα
No comments:
Post a Comment