- ΣΕ ΑΥΤΗ την επιστολή του Κατσίμπαλη προς τον Σεφέρη, σταλμένη από την Αθήνα στο Λονδίνο τον Νοέμβριο του 1960, ο πρώτος αναφέρεται σε γνωστά πρόσωπα της εποχής (Μελίνα, Χατζιδάκις, Καραμανλής, Θεοτοκάς) και αποδεικνύεται δηκτικός και καθόλου πολιτικά ορθός (σε αντίθεση με τον Σεφέρη).
- [Αθήνα], 20.11.60 Αγαπητέ μου Γιώργο, Ελαβα προχτές το αντίτυπο. Σωστό κομψοτέχνημα. Το ξώφυλλο, το κυκλάμινο με τα χρυσά γράμματα και το σήμα του εκδότη χάρμα οφθαλμών! Είναι, νομίζω, και κάτι το ασυνήθιστο για τρεχούμενη αγγλική έκδοση. Το άνοιξα στην τύχη κι έπεσα απάνω σε ένα τυπογραφικό λάθος που μου χάλασε το κέφι. Συλλογίστηκα πως μπορεί να υπάρχουν κι άλλα - (είχα επισημάνει μερικά στα δοκίμια, αλλά με διαβεβαίωσες πως είχαν διορθωθεί)- αλλά δεν είχα τον καιρό να πιάσω να ελέγξω το βιβλίο από την αρχή. Το λάθος που βρήκα είναι στη σελ.35, στίχος 6. Θέλει Τhen και όχι Τhe. Κρίμα! Ας ελπίσουμε πως θα είναι και το μοναδικό. Οπως κι αν είναι,σου εύχομαι να ΄ναι το βιβλίο καλορίζικο. Και να ιδώ καλό από σένα και ν΄ ακούσω τούμπου-τούμπου γύρω-γύρω στα χωρία με πολλή καβαλλαρία... όπως μου έλεγε ο παππούς μου όταν ήμουν παιδάκι, σε στίχους Τσοπανάκου- θαρρώ.
- Ωστε παρέθεσες γεύμα στην εθνική μας Μελίνα; (Κατά το Νοτρ Σελιμέν Νασιονάλ.) Θα σκίρτησε από χαρά η ψυχή τού Γιαννόπουλου βλέποντας πως έβγαλε επιτέλους η Ελλάδα μια διεθνή κοκότα. Οσο για το μουσικοσυνθέτη (ένα-δυο-τρία-τέσσερα παιδιά- και τράβα κορδέλα) θα πρέπει να είσαι περήφανος που σε καθιστά συνυπεύθυνο για τη διαμόρφωση της μεγαλοφυΐας του. Σε μια τελευταία συνέντευξή του έλεγε: «Γνώρισα μια συντροφιά και η επικοινωνία μου μαζί της στάθηκε αποφασιστικός σταθμός στη ζωή μου και στην καριέρα μου. Η συντροφιά αυτή ήταν ο Ελύτης, ο Γκάτσος, ο Τσαρούχης και ο Σεφέρης. Γίναμε γρήγορα φίλοι. Τους εθαύμαζα και εκείνοι-ας το πω έτσι- μ΄ ανεκάλυψαν. Εκείνοι επηρέασαν τις αντιλήψεις μου και εκείνοι καλλιέργησαν την ιδιαίτερη ροπή προς τη μουσική που υπήρχε στο υποσυνείδητό μου». Να κάτι που ίσως δεν ήξερες... Οπως δεν ήξερε ο Καραμανλής ποιος είναι ο Χατζιδάκις και η Μελίνα και τους γνώρισε την περίφημη εκείνη βραδιά στου Πατσιφά-που θαρρώ σου την έχω περιγράψει αρκετά ζωηρά. Από τότε γλυκάθηκε και ζήτησε να γνωρίσει και την πνευματικοκαλλιτεχνική Ελλάδα. Ετσι αναγκάστηκε η Ιωάννα να περιμαζέψει ένα βράδυ σπίτι της όσους μπορούσε (η εφημερίδα δεν αναφέρει όλους) και μας χάρηκε με την καρδιά του!... Του είπαμε ο καθένας «το κοντό και το μακρύ του» και σ΄ όλους μας έδωσε υποσχέσεις. Ακόμα και στο Θεοτοκά (που υποστηρίζει το Γρίβα) υποσχέθηκε να ιδρύσει Κρατικό Θέατρο στη Θεσσαλονίκη. Από το βράδυ εκείνο ο Θ(εοτοκάς) έπαψε να εκφράζεται υπέρ του Γρίβα κι έγινε επιφυλακτικός. Σ΄ αυτό ίσως να συνετέλεσε και το απίστευτο φιάσκο της συγκέντρωσης των Φιλελευθέρων στην «Αίγλη» του Ζαππείου όπου πήγαν ελάχιστοι, και ο Γρίβας έκαμε αστεία εντύπωση.
- Δεν ξέρω τι γίνεται στις επαρχίες, αλλά εδώ ο ταλαίπωρος αυτός δεν έχει καμιά ελπίδα. Οσοι Φιλελεύθεροι δεν πήγαν στην ΕΔΑ προσχωρούν όλοι στον Καραμανλή. Ας είναι! Για πολιτικά θα μιλούμε τώρα; Στης Ιωάννας ήτανε το βράδυ εκείνο και οι Καρυδοπατσιφάδες. Με στριμώξανε. Τι γίνεται ο Σεφέρης; Σου έγραψε τι αποφάσισε με τα Ποιήματα και τις Δοκιμές; Γιατί αργεί; Ετοιμη δουλειά είναι. Πού σκοντάφτει; Τους είπα ότι συμφωνώ μαζί τους και προσυπογράφω. Ο,τι είχα να σου πω σ΄ τα είπα στο γράμμα μου της περασμένης εβδομάδας (ελπίζω να το έλαβες)- δεν πρόκειται να τα επαναλάβω. Τόσο δύσκολο είναι να αποφασίσεις;
Ταύτα και μένω, Δικός σου, Γιώργος
No comments:
Post a Comment