Mόνο ελληνικούς λογοτεχνικούς μεζέδες δεν καταδέχεται το παμφάγο αυτό θηρίο. Δέκα χρόνια σχεδόν περιμένουμε, από τότε που το 2001 τιμώμενη χώρα στη Φραγκφούρτη ήταν η Ελλάδα, περιμένουμε το ελληνικό μυθιστόρημα που μεταφρασμένο σε μια μεγάλη ξένη γλώσσα θα συναρπάσει το κοινό, θα κάνει διάσημο το συγγραφέα του και θα ανοίξει την όρεξη και για άλλα λογοτεχνικά προϊόντα από την Ελλάδα. Μάταια μέχρι στιγμής. Αν όμως στρέψουμε το βλέμμα λίγο πιο πέρα από την καθεστηκυία πεζογραφία, βρίσκουμε ελληνικούς θησαυρούς, υποτιμημένους από μας, που συναρπάσουν ξένα πλήθη αναγνωστών. Η εθνική μαγείρισσα Βέφα Αλεξιάδου δείχνει με καμάρι τον αγγλικό τσελεμεντέ της. Εκδόθηκε από τον λαμπρό βρετανικό οίκο του είδους Phaidon, ένας χοντρός τόμος σαν μεγάλο μυθιστόρημα που διηγείται συνταγές με τίτλο Vefa’s Kitchen. Και η Κουζίνα της Βέφας προόρισται να μεταφραστεί από τον ίδιο οίκο και στα ισπανικά και τα γερμανικά.
Παραμύθια για Κινεζάκια
Πάμε λίγο πιο πέρα στην έκθεση και τι βλέπουμε; Κινεζικό γεύμα προς τιμήν του παραμυθά μας Ευγένιου Τριβιζά. Φρεσκοτυπωμένη η κινεζική μετάφραση του παραμυθιού Τα τρία μικρά λυκάκια, που ήθελαν να χτίσουν το σπιτάκι τους και το ύπουλο και κακό γουρούνι, ο Ρούνι-Ρούνι όλο τους το γκρέμιζε μέχρι να βρουν το κατάλληλο τέχνασμα. Το παραμυθάκι θα αρχίσει να προωθείται σε σχολεία και οργανώσεις νέων, οπότε φανταστείτε πόσα εκατομμύρια Κινεζάκια θα το πάρουν στα χέρια τους. Να λοιπόν ελληνικές επιτυχίες στη Φραγκφούρτη. Απρόβλεπτες, σαν τους λαγούς που βγάζει ο ταχυδακτυλουργός αίφνης από το ημίψηλό του, αυθόρμητες, χωρίς να υπάρχουν από πίσω τους εθνικές πολιτικές για το βιβλίο, επιτροπές που επιλέγουν ή κριτικοί που απονέμουν δάφνες. Επιτυχίες μεμονωμένων προσώπων που ο καθένας στον τομέα του είχε έναν κόκκο πρωτότυπης δημιουργικότητας. Και που μας αναγκάζουν να ξανασκεφθούμε τα συνηθισμένα κριτήρια στο χώρο του βιβλίου, να ανασκάψουμε ίσως τα εσκαμμένα, να διευρύνουμε το βλέμμα μας.
No comments:
Post a Comment