Ο Αγγλος ποιητής Τεντ Χιουζ είχε φορτωθεί στον ψυχισμό του -και του είχαν προσάψει- την «ανορθόδοξη» αυτοκτονία της γυναίκας του, επίσης ποιήτριας, Σίλβια Πλαθ, που έβαλε το 1963 το κεφάλι της στον φούρνο, με τα δυο παιδιά τους στο διπλανό δωμάτιο.
Εσπασε τη σιωπή του πολλά χρόνια αργότερα, όταν δημοσιεύσε το 1998, χρονιά του θανάτου του, τα «Birthday letters» -που εξελίχθηκαν στο απόλυτο μπεστ σέλερ- 88 ποιήματα, στα οποία αποκάλυπτε τη ζωή του με την Πλαθ αλλά και την αγάπη του γι' αυτήν. Ούτε τότε μπόρεσε να ξορκίσει από πάνω του το θανατικό. «Μακάρι να τα είχα δημοσιεύσει νωρίτερα. Ισως η καριέρα μου να ήταν πιο εποικοδομητική. Σίγουρα, όμως, θα είχα μια πιο ελεύθερη ψυχολογικά ζωή», είχε εξομολογηθεί σε έναν φίλο του.
Ενα νέο, άγνωστο, ημιτελές ποίημά του για την Πλαθ, το «Last Letter», δημοσιεύτηκε χθες στο περιοδικό «New Statesman». Βρέθηκε το χειρόγραφό του σε τρεις, μάλιστα, εκδοχές. Η μία από αυτές είναι εντελώς διαγραμμένη από τον ποιητή και οι άλλες δύο γεμάτες μουντζούρες. Το ανακάλυψε ο συγγραφέας Μέλβιν Μπραγκ σε ένα από τα 200 κουτιά με χειρόγραφα, γράμματα, ημερολόγια και περιοδικά του Τεντ Χιουζ που ανήκουν εδώ και δύο χρόνια στη Βρετανική Βιβλιοθήκη. Τα αγόρασε για 500 χιλιάδες λίρες.
Το ποίημα, που αποτυπώνει το προσωπικό του συναισθηματικό βασανιστήριο για την αυτοκτονία της Πλαθ, επέδειξε στον Μέλβιν Μπραγκ η τελευταία γυναίκα τού Χιουζ, Κάρολ. Κι αυτός υποστηρίζει ότι το «Last Letter» είναι το κομμάτι του παζλ που έλειπε από τα «Birthday letters».
«Τι έγινε εκείνη τη βραδιά της Κυριακής;/ Της τελευταίας σου βραδιάς;/ Από αυτά που θυμάμαι», ξεκινάει το ποίημα. Σε ένα σημείο του ο Χιουζ περιγράφει πώς ένιωσε, όταν πληροφορήθηκε μέσω τηλεφώνου τον θάνατό της: «Τότε μια φωνή σαν ένα διαλεγμένο όπλο/ή μια προσεκτικά υπολογισμένη ένεση/μετέφερε ψυχρά τις πέντε λέξεις βαθιά μέσα στο αυτί μου/η γυναίκα σου είναι νεκρή».
Στην εκδοχή του ποιήματος, που έχει ο ίδιος διαγράψει, γράφει: «η τελευταία εικόνα σου ζωντανή/που έκαιγες το τελευταίο σου γράμμα για εμένα... αλλά με εκείνο το παράξενο χαμόγελο, σαν να υπονοούσες κάτι αλλιώτικο».
Ο Χιουζ πάλευε με το ποίημα, που εικάζεται ότι το έγραψε τη δεκαετία του '70, περίπου τριάντα χρόνια. Γραμμένο σε ένα σχολικό μπλε τετράδιο, μαζί με πολλά ακόμα που περιλήφθησαν τελικά στα περίφημα «Birthday letters», μεταφέρθηκε και σε ένα σημειωματάριο με σκληρό εξώφυλλο. Δεν το δακτυλογράφησε όμως ποτέ σε γραφομηχανή. Δεν το θεώρησε τελειοποιημένο. Ισως γιατί ποτέ δεν καταστάλαξε μέσα του το πένθος για τη Σίλβια Πλαθ.
No comments:
Post a Comment