 |
«Εφυγε» (1/6) η 94χρονη κομμουνίστρια αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης, δασκάλα και συγγραφέας, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, Ναταλία Αποστολοπούλου, και κηδεύεται σήμερα (5.30μμ), στην Πιλαλίστρα Μεσσήνης. Με ανακοίνωσή της η ΝΕ Μεσσηνίας του ΚΚΕ εκφράζει θερμά συλλυπητήρια για το θάνατο της Ν. Αποστολοπούλου, σημειώνοντας πως «η ζωή και το έργο της αποτελεί παράδειγμα για τις νέες γενιές, τις γυναίκες, ιδιαίτερα τις νέες δασκάλες και δασκάλους».Η Ν. Αποστολοπούλου γεννήθηκε το 1914 στ' Αβραμιού Μεσσήνης από αγρότες. Σπούδασε δασκάλα. Στην κατοχή εντάχθηκε στο ΕΑΜ και μυήθηκε στα ιδανικά και τις αξίες του σοσιαλισμού και του ΚΚΕ. Καταδιώχτηκε η ίδια, όπως και η οικογένειά της, για την αντιστασιακή δράση και τις ιδέες της. Κράτησε ψηλά τη σημαία των ιδανικών του ΚΚΕ και με τεράστιο προσωπικό κόστος αρνήθηκε να το αποκηρύξει. Εγκυος 6 μηνών βρέθηκε όμηρος στα χέρια των Μαγγανάδων, που ήθελαν την «κεφαλή της επί πίνακι». Σώθηκε εκ θαύματος, όπως περιγράφει στο βιβλίο της «Μετά τη Βάρκιζα η τραγωδία».Εξορίστηκε μαζί με τα δυο παιδιά της, για 5 χρόνια (1948-1952) στη Χίο, στο Τρίκερι, τη Μακρόνησο και ξανά στο Τρίκερι. Ομως, και στα ξερονήσια της εξορίας τους, η Ναταλία, όπως και άλλες συναγωνίστριές της, πιστή στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και το σοσιαλισμό, γράφουν νέες «σελίδες» πατριωτικού μεγαλείου. Μένουν ανυπότακτες, απροσκύνητες, με περίσσευμα καρδιάς και στοργικό χάδι για τα παιδιά τους, επίσης δεσμώτες, όπως «μαρτυρούν» τα βιβλία της - παρακαταθήκη στις νέες γενιές. Πολύτιμη είναι η μαρτυρία της και για το πολιτιστικό θαύμα που οργανώθηκε στα κολαστήρια (θέατρο, μουσική, χορός, ποίηση, ζωγραφική). Ακόμα και τον αισχυλικό «Προμηθέας δεσμώτης» κατόρθωσαν να ανεβάσουν στο Τρίκερι οι εξόριστοι.Η αγωνίστρια απαθανάτισε σε λογοτεχνημένα βιβλία - μαρτυρίες της πρόσωπα, γεγονότα εκείνων των χρόνων. Το πρώτο βιβλίο της τιτλοφορείται «Δε δουλώνω... δεν απογράφω!» (1979). Ακολουθούν: «Στις μυλόπετρες της βίας», «Γροθιά στο σκοτάδι», «Μη νομιμόφρων», «Μύρα και χοές», «Περήφανες και αδούλωτες», «Λεβεντογενιά». [Ριζοσπάστης, 4/6/2008]
No comments:
Post a Comment