Sunday, June 8, 2008

ΥΛΙΕΤ ΑΛΙΤΣΚΑ. Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ

ΠΡΟΣΩΠΟ

Ο αλβανός συγγραφέας, πρεσβευτής τώρα της χώρας του στο Παρίσι, διασώζει όψεις οργουελικής ζωής την εποχή του Εμβέρ Χότζα


Ο Υλιέτ Αλίτσκα


Πήρε θέση στη σκηνή του κινηματογράφου Ολύμπιον της πλατείας Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη, έτοιμος να έρθει αντιμέτωπος με τα στερεότυπά του αλλά και τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις του κοινού. Δεν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ο Υλιέτ Αλίτσκα (το μικρό όνομά του σημαίνει «αστέρι που είναι ζωντανό», όπως μου εξηγεί ο αλβανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Γκάζι Καπλάνι) είναι πρεσβευτής της Αλβανίας στη Γαλλία (από το 2007) και ταυτόχρονα συγγραφέας βιβλίων με μεγάλη αφηγηματική ποιότητα και βιωματική δύναμη. Μικρόσωμος, με έξυπνα μάτια, γεμάτα περιέργεια, μοιάζει με τον μακρινό μας εξάδελφο που θέλει να μάθει πώς βλέπουν οι Ελληνες τους Αλβανούς, αν πιστεύουν ότι η χώρα του έχει μπει σε μια κανονικότητα, τι γίνεται με τα κλισέ που υπάρχουν και από τις δύο πλευρές των συνόρων.

Καλεσμένος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει στη Διεθνή Εκθεση την ταινία «Σλόγκαν», που βασίζεται σε ομότιτλο μυθιστόρημά του. Οσοι είχαμε την τύχη να τη δούμε πήραμε μια δυνατή γεύση αληθινής ζωής στην Αλβανία του Χότζα κατά τη δεκαετία του '70. Ηρωας της ταινίας είναι ο ίδιος ο Αλίτσκα. Οπως ο δάσκαλος-ήρωας του «Σλόγκαν», ο Υλιέτ Αλίτσκα είχε υπηρετήσει ως δάσκαλος σε ορεινά χωριά της δύσβατης και «άγριας» Βόρειας Αλβανίας από το 1974 ως το 1983. Εκπλήσσει ο ρεαλισμός των εικόνων. Μια αγροκτηνοτροφική κοινωνία, παιδιά με σκισμένα παπούτσια και μπαλωμένα ρούχα, μια εικόνα που παραπέμπει στην Ελλάδα της υπαίθρου της δεκαετίας του '50, με τη μόνη διαφορά ότι εκεί ο παραλογισμός του κόμματος είναι ο ρυθμιστής και της παραμικρότερης πτυχής της ζωής. Ακόμη και του φλερτ. Ο αμόρφωτος βοσκός-πατέρας ενός 10χρονου μαθητή διώκεται γιατί θεωρείται υπεύθυνος για το lapsus του γιου του στο μάθημα της Πολιτικής Αγωγής ότι η Κίνα είναι ρεβιζιονιστική χώρα ενώ η Σοβιετική Ενωση σοσιαλιστική... [ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ, ΤΟ ΒΗΜΑ, 8/6/2008]


No comments: