Γιάννης Αντάμης: «Σχέδιο τρόμου»

Μια άναρχη φανταστική πόλη

Γιάννης Αντάμης: «Σχέδιο τρόμου», Εκδόσεις «Οξύ». Αθήνα 2007, σελ. 100.

Το να αντιστέκεσαι συνειδητά στη σύγχρονη τηλεοπτική γραφή που υπόσχεται εύκολη πρόσβαση στον εκδοτικό χώρο αλλά και την αποδοχή ενός κοινού εθισμένου στα υποπροϊόντα της «λογοτεχνικής» χωματερής, είναι οπωσδήποτε μια γενναία στάση. Δείχνει γνώση των κακόφωνων σειρήνων που υπόσχονται ταχεία αναγνώριση εάν ενδώσεις στην αντιγραφή του άσματός τους, γεγονός που μεταφράζεται ως «βαθυστόχαστο είδωλο της σύγχρονης πραγματικότητας», «φέτα ζωής της αλλοτριωμένης ζωής του κατοίκου των πόλεων», «σπαραχτική προσωπογραφία της αμοραλιστικής κοινωνίας», σύμφωνα με τη βαρύγδουπη γνώμη «έγκυρων» κριτικών.

Ο Γιάννης Αντάμης (1975) στρέφει με επίγνωση και θάρρος τα νώτα του στα προαναφερθέντα είδωλα μιας ούτως ή άλλως παραμορφωμένης πραγματικότητας, καταθέτοντας τα λογοτεχνικά του διαπιστευτήρια, το υλικό των οποίων έχει αντλήσει από τη λογοτεχνία του φανταστικού. Η διαπραγμάτευσή τους γίνεται με τις νόμιμες αναρχικότητες του εφιάλτη, του παράξενου και του παράλογου, πράγμα που του προσφέρει τη δυνατότητα να κινείται ελεύθερα, με αποτέλεσμα η μυθολογία του να χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και κάποιες στιγμές να χάνει την αληθοφάνειά της. Και αυτό εγγράφεται στα μειονεκτήματα του βιβλίου\u0387 διότι ακόμη και στο παραμύθι που το θαυμαστό είναι δεδομένο οι ερμηνευτικές του πείθουν με τον «φανταστικό ρεαλισμό τους... [Του Μακη Πανωριου, Η Καθημερινή, 3/6/2008]