Πέθανε ο συγγραφέας Μ. Αλεξανδρόπουλος. Η εδώ και χρόνια εύθραυστη υγεία του δεν τον εμπόδισε να δουλεύει μέχρι το τέλος. Εγραφε και μετέφραζε διαρκώς. Κι ίσως αυτό να ήταν το οξυγόνο του, μαζί με τη συμπαράσταση και την παρουσία της συντρόφου της ζωής του Σόνιας Ιλίνσκαγια. Ο συγγραφέας και μεταφραστής Μήτσος Αλεξανδρόπουλος πέθανε χθες τα ξημερώματα στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν» χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο. Γεννήθηκε στην Αμαλιάδα, ήταν 84 χρόνων και στο διάστημα της ζωής του έζησε τις περιπέτειες της αριστεράς στη διάρκεια του 20ού αιώνα. Ενεργά αντιστασιακός στην Κατοχή, φοίτησε στη Νομική Σχολή της Αθήνας, αλλά το 1949 αναγκάστηκε να ακολουθήσει το δρόμο της υπερορίας. Στο Βουκουρέστι πρώτα και μετά στη Μόσχα, όπου παρέμεινε μέχρι τη μεταπολίτευση, το 1975, οπότε και επέστρεψε στην Ελλάδα. Στη Μόσχα συνέχισε τις φιλολογικές σπουδές στο Λογοτεχνικό Ινστιτούτο της Μόσχας, κι εκεί γνώρισε την ελληνίστρια Σόνια Ιλίνσκαγια, με την οποία απέκτησαν μια κόρη, την Ολγα. Η Εταιρεία Συγγραφέων, σε ανακοίνωσή της, αναφέρεται στον «ακαταπόνητο άνθρωπο των γραμμάτων, που εισέφερε σημαντικά σε όλα τα επιμέρους είδη της πεζογραφίας με διηγήματα, μυθιστορήματα, βιογραφίες». Κι ότι «για μισό περίπου αιώνα αποτέλεσε έναν μοναδικό κόμβο μεταξύ της σύγχρονης ελληνικής και της ρωσικής λογοτεχνίας...». [Ολγα Σελλα, Η Καθημερινή, 20/5/2008]
Απεβίωσε ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος. Έφυγε τα ξημερώματα από τη ζωή, σε ηλικία 84 ετών, ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς. Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη 21 Μαΐου στις 3 το μεσημέρι, από το Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1924. Τα εφηβικά και νεανικά του χρόνια σφραγίστηκαν από τη συμμετοχή του στην Αντίσταση, καθώς ήταν οργανωμένος στην ΕΠΟΝ από το 1942. Το 1948 πέρασε στους αντάρτες του αρχηγείου της Ηπείρου. Με το ψευδώνυμο Σφυρής, έστελνε χρονογραφήματα στα καθημερινά νέα που έβγαζαν στο αρχηγείο οι Βασίλης Ανθης και Κώστας Τσανάκας. Στα τέλη του 1949 διέφυγε στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, αρχικά στο Βουκουρέστι και από το 1956 στη Μόσχα, όπου παρέμεινε ως τον επαναπατρισμό του το 1975. Το 1953 καταδικάστηκε τρις εις θάνατον από το στρατοδικείο Ιωαννίνων. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια, στην προσφυγιά πια, στο Λογοτεχνικό Ινστιτούτο της Μόσχας. Το 1959 γνωρίστηκε στη Μόσχα με τη Σόνια Ιλίνσκαγια και το 1959 παντρεύτηκαν και απέκτησαν μια κόρη, την Ολγα. Σύμφωνα με τους κριτικούς, στο έργο του Μήτσου Αλεξανδρόπουλου αναπτύχθηκαν δύο λογοτεχνικές και πολιτισμικές παραδόσεις, η ελληνική και η ρωσική. Το ρωσικό κεφάλαιο της δουλειάς του ολοκληρώθηκε με τη μυθιστορηματική βιογραφία του "Ο Τολστόι" και με ένα αφιέρωμα στην τραγική περίπτωση του Ρώσου ποιητή Οσίπ Μάντελσταμ -"Οσίπ Μάντελσταμ-Στην Πετρούπολη θα σμίξουμε πάλι"- που είναι και το τελευταίο του βιβλίο, τον περασμένο Μάρτιο. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ [Η Ναυτεμπορική, 19/5/2008]
|
Ο πεζογράφος Μήτσος Αλεξανδρόπουλος. |
Μήτσος Αλεξανδρόπουλος: Τελευταίο «ταξίδι». ΑΠΕΒΙΩΣΕ
ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, ένας από τους κορυφαίους πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς, σε ηλικία 84 ετών. Αφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της Δευτέρας, στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν» ύστερα από μάχη με την επάρατη νόσο. Η κηδεία του θα γίνει αύριο (21 Μαΐου) ώρα 15:00 στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Γεννήθηκε στην Αμαλιάδα στις 26 Μαΐου 1924. Στα εφηβικά και νεανικά του χρόνια συμμετείχε στην Αντίσταση, οργανωμένος στο ΕΑΜ Νέων από το 1942. Με το ψευδώνυμο Σφυρής έστελνε χρονογραφήματα (Ριπές) στα «Καθημερινά Νέα». Στα τέλη του 1949 διέφυγε στις Ανατολικές χώρες, αρχικά στο Βουκουρέστι και από το 1956 στη Μόσχα όπου παρέμεινε έως τον επαναπατρισμό του το 1975. Το 1953 καταδικάστηκε από το στρατοδικείο Ιωαννίνων τρις εις θάνατον. Ο ίδιος έλεγε: «Αισθάνομαι πως έγραφα συνέχεια το ίδιο βιβλίο», παρ' όλο που πουθενά δεν υπάρχει επανάληψη σε «ρυθμούς, θέματα, μορφές, τον τρόπο της γραφής…». Το 1957 γνωρίστηκαν στη Μόσχα με τη Σόνια Ιλίνσκαγια, δευτεροετή φοιτήτρια τότε στο κλασικό τμήμα της Φιλολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λομονόσοφ, και το 1959 παντρεύτηκαν. Απόκτησαν ένα παιδί, την Όλγα Αλεξανδροπούλου. Στο έργο του Μήτσου Αλεξανδρόπουλου αναμίχθηκαν δύο λογοτεχνικές και πολιτισμικές παραδόσεις, η ελληνική και η ρωσική. Το ρωσικό κεφάλαιο της δουλειάς του ολοκληρώθηκε με τη μυθιστορηματική βιογραφία του «Ο Τολστόι» και με ένα αφιέρωμα στην τραγική περίπτωση του Ρώσου ποιητή Όσιπ Μαντελστάμ, το «Όσιπ Μαντελστάμ - Στην Πετρούπολη θα σμίξουμε πάλι» είναι το τελευταίο του βιβλίο. Το συνολικό έργο του πεζογράφου, δοκιμιογράφου και μεταφραστή Μήτσου Αλεξανδρόπουλου είναι πολυσχιδές, από το διήγημα ως το ταξιδιωτικό. Μερικά από τα πιο γνωστά του έργα είναι οι «Αρμένηδες», «Το ψωμί και το βιβλίο», «Ο Γκόρκι», «Νύχτες και Αυγές», «Αυτά που μένουν», «Σκηνές από το βίο του Μάξιμου του Γραικού». [Η Ναυτεμπορική, 20/5/2008]
Εφυγε ο Μ. Αλεξανδρόπουλος. Eφυγε από τη ζωή ο Mήτσος Aλεξανδρόπουλος, ένας από τους κορυφαίους πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς, σε ηλικία 84 ετών.
Eφυγε από τη ζωή ο Mήτσος Aλεξανδρόπουλος, ένας από τους κορυφαίους πεζογράφους της μεταπολεμικής γενιάς, σε ηλικία 84 ετών. Tην τελευταία του πνοή άφησε τα ξημερώματα της Δευτέρας, ύστερα από μάχη με την επάρατη νόσο στο νοσοκομείο «Eρρίκος Nτυνάν». O Mήτσος Aλεξανδρόπυολος γεννήθηκε στην Aμαλιάδα στις 26 Mαΐου 1924.
Tα εφηβικά και νεανικά του χρόνια σφραγίστηκαν με τη συμμετοχή του στην Aντίσταση, οργανωμένος καθώς ήταν στο EAM Nέων από το 1942. Mε το ψευδώνυμο Σφυρής έστελνε χρονογραφήματα («Pιπές») στα «Kαθημερινά Nέα». Στα τέλη του 1949 διέφυγε στις ανατολικές χώρες, αρχικά στο Bουκουρέστι και από το 1956 στη Mόσχα όπου παρέμεινε έως τον επαναπατρισμό του το 1975. Tο 1953 καταδικάστηκε από το στρατοδικείο Iωαννίνων τρις εις θάνατον και το 1957 γνωρίστηκε στη Mόσχα με τη Σόνια Iλίνσκαγια, δευτεροετή φοιτήτρια τότε στο κλασικό τμήμα της Φιλολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λομονόσωφ και το δύο χρόνια μετά παντρεύτηκαν. Aπέκτησαν ένα παιδί, την Oλγα. Στο έργο του Mήτσου Aλεξανδρόπουλου -το οποίο επανεκδίδεται από τα «Eλληνικά γράμματα»- αναμίχθηκαν δύο λογοτεχνικές και πολιτισμικές παραδόσεις, η ελληνική και η ρωσική.
Tο ρωσικό κεφάλαιο της δουλειάς του ολοκληρώθηκε με τη μυθιστορηματική βιογραφία του «O Tολστόι» (2007) και με ένα αφιέρωμα στην τραγική περίπτωση του Pώσου ποιητή Oσιπ Mαντελστάμ -το «Όσιπ Mαντελστάμ». Tο συνολικό έργο του πεζογράφου, δοκιμιογράφου και μεταφραστή Mήτσου Aλεξανδρόπουλου είναι πολυσχιδές, από το διήγημα έως το ταξιδιωτικό. Mερικά από τα πιο γνωστά του έργα αποτελούν οι «Aρμένηδες», «Tο ψωμί και το βιβλίο. O Γκόρκι», «Nύχτες και Aυγές», «Aυτά που μένουν», «Σκηνές από το βίο του Mάξιμου του Γραικού», ενώ το «Στην Πετρούπολη θα σμίξουμε πάλι» (Mάρτιος 2008) είναι το τελευταίο του βιβλίο. H κηδεία του θα γίνει την Tετάρτη 21 Mαΐου, στις 15:00 το μεσημέρι, στο A΄ Nεκροταφείο Aθηνών. [TOY ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑϊΛΑΚΗ, Ημερησία, 20/5/2008]
No comments:
Post a Comment