Με αφορμή τη νέα μετάφραση του «Ταξιδιού στην άκρη της νύχτας» ο βιογράφος του Φρανσουά Ζιμπό και ο εκδότης των απάντων του στις εκδόσεις «La Pleiade» Ανρί Γκοντάρ εξηγούν γιατί αυτός ο οργισμένος, «αντιδραστικός» συγγραφέας είναι ένας από τους μεγαλύτερους του 20ού αιώνα
Το κορυφαίο έργο του Λουί Φερντινάν Σελίν [Louis-Ferdinand Céline, 27/5/1894-1/7/1961], «Ταξίδι στην άκρη της νύχτας», ξαναμεταφράστηκε στα ελληνικά από τη Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου, εβδομήντα έξι χρόνια μετά την πρώτη γαλλική του έκδοση (1932). Είχε προηγηθεί το 1986 η μετάφραση της Αλίκης Γιατράκου-Fossi, πάλι από την «Εστία».
Την καινούργια έκδοση παρουσίασαν χθες το βράδυ στο Γαλλικό Ινστιτούτο ο βιογράφος του Σελίν, Φρανσουά Ζιμπό, και ο ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης και εκδότης των απάντων του Σελίν στις εκδόσεις «La Pleiade», Ανρί Γκοντάρ. Τους συναντήσαμε και μιλήσαμε μαζί τους.
Την καινούργια έκδοση παρουσίασαν χθες το βράδυ στο Γαλλικό Ινστιτούτο ο βιογράφος του Σελίν, Φρανσουά Ζιμπό, και ο ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης και εκδότης των απάντων του Σελίν στις εκδόσεις «La Pleiade», Ανρί Γκοντάρ. Τους συναντήσαμε και μιλήσαμε μαζί τους.
Ανρί Γκοντάρ και Φρανσουά Ζιμπό: «Ο Κλοντ Μοριάκ το '60 έλεγε ότι πριν τελειώσει ο αιώνας θα έχουμε ξεχάσει τον Σελίν. Φυσικά διαψεύστηκε» |
Γίνεται πολύς λόγος στη Γαλλία για τον Σελίν. Γιατί πιστεύετε ότι εξακολουθεί να βρίσκεται στο προσκήνιο και να βρίσκει αποδέκτες ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους ηλικιακά αναγνώστες;
Ανρί Γκοντάρ: «Υπήρξε μία περίοδος από το '45 έως το '57, που λόγω της εξορίας και της φυλάκισης του Σελίν δεν γινόταν συζήτηση για το έργο του. Ομως, από το '57, χρονιά που εκδόθηκε το μυθιστόρημά του "Από τον έναν Πύργο ο άλλος", δεν έχει αδρανήσει ούτε μία ημέρα το ενδιαφέρον γι' αυτόν. Θυμάμαι ότι κατά τη δεκαετία του '60 ο συγγραφέας και κριτικός Κλοντ Μοριάκ, γιος του Φρανσουά, έβαζε στοίχημα υποστηρίζοντας "ότι ο Σελίν ήταν μόδα και ότι πριν τελειώσει ο αιώνας θα τον έχουμε ξεχάσει". Εκ των υστέρων απεδείχθη ότι εγώ δικαιώθηκα κι αυτός διαψεύστηκε. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του εικοστού αιώνα, που πουλιέται περισσότερο, τόσο σε βιβλία τσέπης όσο και στην "Πλειάδα"»... [συνεχίζεται]
Ανρί Γκοντάρ: «Υπήρξε μία περίοδος από το '45 έως το '57, που λόγω της εξορίας και της φυλάκισης του Σελίν δεν γινόταν συζήτηση για το έργο του. Ομως, από το '57, χρονιά που εκδόθηκε το μυθιστόρημά του "Από τον έναν Πύργο ο άλλος", δεν έχει αδρανήσει ούτε μία ημέρα το ενδιαφέρον γι' αυτόν. Θυμάμαι ότι κατά τη δεκαετία του '60 ο συγγραφέας και κριτικός Κλοντ Μοριάκ, γιος του Φρανσουά, έβαζε στοίχημα υποστηρίζοντας "ότι ο Σελίν ήταν μόδα και ότι πριν τελειώσει ο αιώνας θα τον έχουμε ξεχάσει". Εκ των υστέρων απεδείχθη ότι εγώ δικαιώθηκα κι αυτός διαψεύστηκε. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του εικοστού αιώνα, που πουλιέται περισσότερο, τόσο σε βιβλία τσέπης όσο και στην "Πλειάδα"»... [συνεχίζεται]
[Του ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ, Ελευθεροτυπία, 16/5/2008]
No comments:
Post a Comment