Αλεξάντερ Σολτζενίτσιν: Ανάμεσα σε μοναχούς και ποιητές

Ο θάνατος του Αλεξάντερ Σολτζενίτσιν

Η χήρα του Αλεξάντερ Σολτζενίτσιν, Ναταλία, στέκεται δίπλα στο φέρετρο. Τιμητική στρατιωτική φρουρά τον παραστέκει. Χιλιάδες λαού πέρασαν χθες από τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών και δύο πρώην Ρώσοι πρόεδροι, ο Γκορμπατσόφ και ο Πούτιν

Χιλιάδες Ρώσοι πέρασαν χθες όλη τη μέρα μπροστά από το ανοιχτό φέρετρο του Αλεξάντερ Σολτζενίτσιν. Η σορός του μεταφέρθηκε για δημόσιο προσκύνημα στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, σε μια τελετή που είχε όλα τα χαρακτηριστικά -αν και δεν ήταν- μιας κρατικής υπόθεσης. Τον παράστεκαν συνεχώς η σύζυγός του Ναταλία και οι δύο γιοι του, Γιερμολάι και Στεπάν. Στο προσκύνημα συμμετείχε και ο Ρώσος πρωθυπουργός Πούτιν, λίγο πριν φύγει για την τελετή έναρξης της Ολυμπιάδας του Πεκίνου. Το ίδιο και ο πρώην πρόεδρος Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

Ο απλός κόσμος άφηνε λουλούδια ενώ πολλοί κρατούσαν στα χέρια κάποιο βιβλίο του. Ανάμεσά τους και ένας 64χρονος, ο Σεργκέι Αριστάρκοφ, που δήλωσε στην «Agence France Presse»: «Ηρθα εδώ γιατί το 1970 διάβασα ένα μικρό βιβλίο του, που άλλαξε για μένα τα πάντα...».

Το τελευταίο χάδι του εγγονού στον παππού

Αν εξαιρέσουμε τους Ρώσους (Μεντβιέντεφ, Γκορμπατσόφ) και τους Δυτικούς πολιτικούς (Σαρκοζί), οι συνάδελφοί του στα γράμματα δεν στάθηκαν ιδιαίτερα θερμοί απέναντί του. Μόνο ο Νοτιοαφρικανός νομπελίστας Τζ. Μ. Κουτσί, που λατρεύει τη ρωσική λογοτεχνία και δη τον Ντοστογιέφσκι, τον περιέγραψε ως «κολοσσό των καιρών μας» και «μεγάλο Ρώσο πατριώτη».

Η κηδεία του γίνεται σήμερα στο ορθόδοξο μοναστήρι Ντόνσκοϊ της Μόσχας, όπου ο ίδιος, πέντε χρόνια πριν, κατόπιν αιτήματος προς τον Πατριάρχη Αλέξιο ΙΙ, είχε διαλέξει τάφο, σε μια γωνιά του κοιμητηρίου, ανάμεσα σε μοναχούς, ποιητές και φιλοσόφους. Ορισμένοι υπήρξαν, σαν κι αυτόν, θύματα του Στάλιν. Ο Σολτζενίτσιν ήθελε να αποφύγει να ταφεί στο κοιμητήριο Νοβοντεβίτσι, δίπλα σε ηγέτες του Κρεμλίνου, όπως ο Νικίτα Κρουστσόφ και ο Μπόρις Γιέλτσιν. *

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/08/2008