Η 17η ποιητική συλλογή της Κικής Δημουλά κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ικαρος με τίτλο «Δημόσιος καιρός».
Στον καιρό της Σαρακοστής ήρθε ο
«Δημόσιος καιρός», η νέα ποιητική συλλογή της ακαδημαϊκού και πιο
αγαπητής σήμερα Ελληνίδας ποιήτριας, Κικής Δημουλά. Από τις εκδόσεις
«Ικαρος», όπως όλες οι συλλογές της από το 1998. Είναι η 17η ποιητική
συλλογή της ποιήτριας που μας έμαθε να «ακούμε» τους ήχους της σκιάς,
μιας φωτογραφίας, ενός συναισθήματος. Κι είναι αυτά τα ποιήματα πιο
προσωπικά από ποτέ, πιο εσωστρεφή (στραμμένα προς το εντός της δηλαδή)
από οποιαδήποτε προηγούμενά της και με εύγλωττη και εκκωφαντική την
έγνοια για το άγνωστο μέλλον και τη διαδρομή της φθαρτής ζωής: «Ξύπνα,
φτάνουμε. /Τέρμα στην επόμενη στάση./ Κατεβαίνουμε./ Νίψε λίγο το
πρόσωπό σου/ σύρε και κείνη τη μολυβιά στα μάτια/ να φαίνονται εναργή/
βάλε και το ελαφρύ ΛΑΪΦ άρωμά σου./ Μη λες ποιος θα με δει/ θα είναι
εκεί η ματαιότητα να σε υποδεχτεί./ Φτάνουμε, ετοιμάσου/ έχε πρόχειρες
τις αμαρτίες σου/ το ΑΦΜ τους το θυμάσαι;/ θα σου ζητηθεί βεβαίωση/ ότι
όλα τα παραπάνω έχουνε λήξει/ βεβαίωση επίσης/ ότι κι εσύ έχεις λήξει/
εδώ ελέγχονται αυστηρά τα σύνορα./ Βάλε στο αθόρυβο τον βηματοδότη σου./
Μετά εκεί, τον δυναμώνεις/ και η αιωνιότητα τι νομίζεις/ με βηματοδότη
ζει», γράφει σ’ ένα από τα 55 ποιήματα αυτής της συλλογής που έχει τον
τίτλο «Διόδια».
Κι όπως πάντα, η Κική Δημουλά, με τον δικό της ποιητικό τρόπο, μας κάνει πιο εύκολα τα ασήκωτα, τα αφόρητα κι όσα πληγώνουν τους ανθρώπους. Ετσι που μεταμορφώνει, μ’ εκείνη τη διαρκή λεπτή ειρωνεία τις έννοιες, τα συναισθήματα και τα αισθήματα σε πρόσωπα κοντινά και οικεία τα κάνει πιο κατανοητά, πιο εύληπτα. Κι ίσως είναι αυτός ο λόγος που τόσο μεγάλος πληθυσμός αναγνωστών, από τόσες πολλές και διαφορετικές κατηγορίες μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου, βρίσκει στην ποίηση της Κικής Δημουλά παρηγορία και ένα είδος συνενοχής: γιατί απομυθοποιεί, μέσω της ποίησης, ό,τι τρομάζει και βαραίνει τις καρδιές των ανθρώπων. Αλλά ακόμα -και κυρίως- εκείνα που τρομάζουν την ίδια, όπως στο ποίημα «Η παγίδα»: «ακόμα/ ακόμα και τώρα με τόσα/ αξεπέραστα που πέρασα/ ακόμα τις τρέμω τις λέξεις./ Απορώ πώς αφέθηκα./ Μόνες τους όμως/ μόνες τους προσφέρθηκαν/ να χτίσουν/ αυτό που θέλω/ γράφοντάς το να υψωθεί -αν μη/ τι άλλο- σε κάτι άλλο./ (...) Α, θα ’πρεπε θα ’πρεπε/ με τόσο δύσκολη/ φτύνοντας αίμα πείρα/ που έχω εξοικονομήσει/ θα έπρεπε βλέποντας τις λέξεις/ έτσι στο άψε σβήσε/ να χτίζουν μια σιωπή/ εμφανώς μασουλώντας ομιλία/ θα έπρεπε αμέσως να διακρίνω/ ότι μου έστηνε παγίδα/ η τόσο παρορμητική των λέξεων/ προσφορά».
Μέχρι ν’ αγοράσετε τη νέα ποιητική συλλογή της Κικής Δημουλά, μπορείτε να έχετε τη συντροφιά των στίχων της με τον τόμο της σειράς «Ελληνες ποιητές» που κυκλοφορεί με την «Καθημερινή» της Κυριακής εκτάκτως αυτό το Σάββατο. Μια νέα ανθολόγηση από όλο το έργο της, από τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα, ένα εκτενές κείμενο για τη ζωή και το έργο της και ένα cd στο οποίο η ίδια απαγγέλλει τα ποιήματά της.
Κι όπως πάντα, η Κική Δημουλά, με τον δικό της ποιητικό τρόπο, μας κάνει πιο εύκολα τα ασήκωτα, τα αφόρητα κι όσα πληγώνουν τους ανθρώπους. Ετσι που μεταμορφώνει, μ’ εκείνη τη διαρκή λεπτή ειρωνεία τις έννοιες, τα συναισθήματα και τα αισθήματα σε πρόσωπα κοντινά και οικεία τα κάνει πιο κατανοητά, πιο εύληπτα. Κι ίσως είναι αυτός ο λόγος που τόσο μεγάλος πληθυσμός αναγνωστών, από τόσες πολλές και διαφορετικές κατηγορίες μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου, βρίσκει στην ποίηση της Κικής Δημουλά παρηγορία και ένα είδος συνενοχής: γιατί απομυθοποιεί, μέσω της ποίησης, ό,τι τρομάζει και βαραίνει τις καρδιές των ανθρώπων. Αλλά ακόμα -και κυρίως- εκείνα που τρομάζουν την ίδια, όπως στο ποίημα «Η παγίδα»: «ακόμα/ ακόμα και τώρα με τόσα/ αξεπέραστα που πέρασα/ ακόμα τις τρέμω τις λέξεις./ Απορώ πώς αφέθηκα./ Μόνες τους όμως/ μόνες τους προσφέρθηκαν/ να χτίσουν/ αυτό που θέλω/ γράφοντάς το να υψωθεί -αν μη/ τι άλλο- σε κάτι άλλο./ (...) Α, θα ’πρεπε θα ’πρεπε/ με τόσο δύσκολη/ φτύνοντας αίμα πείρα/ που έχω εξοικονομήσει/ θα έπρεπε βλέποντας τις λέξεις/ έτσι στο άψε σβήσε/ να χτίζουν μια σιωπή/ εμφανώς μασουλώντας ομιλία/ θα έπρεπε αμέσως να διακρίνω/ ότι μου έστηνε παγίδα/ η τόσο παρορμητική των λέξεων/ προσφορά».
Μέχρι ν’ αγοράσετε τη νέα ποιητική συλλογή της Κικής Δημουλά, μπορείτε να έχετε τη συντροφιά των στίχων της με τον τόμο της σειράς «Ελληνες ποιητές» που κυκλοφορεί με την «Καθημερινή» της Κυριακής εκτάκτως αυτό το Σάββατο. Μια νέα ανθολόγηση από όλο το έργο της, από τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα, ένα εκτενές κείμενο για τη ζωή και το έργο της και ένα cd στο οποίο η ίδια απαγγέλλει τα ποιήματά της.
No comments:
Post a Comment