Ας μιλήσουμε επιτέλους για πολιτισμικές ανισότητες και διακρίσεις. Πρέπει να πάψουμε να μεταφράζουμε κάθε πολιτισμικό ζήτημα σε τραύμα εθνικής ταυτότητας, γράφει η Μυρσίνη Ζορμπά, υπογραμμίζοντας συγχρόνως ότι: Κουλτούρα δεν είναι μόνο τα Γράμματα και η «υψηλή» και «γνήσια» Τέχνη. Είναι και τα «άσεμνα» έργα στις εικαστικές εκθέσεις που δίχασαν διανοούμενους και κοινή γνώμη. Είναι και οι νοοτροπίες, οι συμπεριφορές, οι πεποιθήσεις και οι νέες πολιτιστικές πρακτικές της καθημερινότητας. Εδώ το έργο του Τιερί Ντε Κορτιέ «Πότισέ με» που αποσύρθηκε ως βλάσφημο από την έκθεση Οutlook…Η βλακεία πέρα από τους βλάκες. Γράφει ο Δημοσθένης Κούρτοβικ: Προσωπικότητα αντιφατική και χαρισματική ο Διονύσης Χαριτόπουλος έχει διδαχθεί πολλά από τη συγγραφική πορεία του και τη σχέση του με τους αναγνώστες του. Καρπός όλων αυτών το «Εγχειρίδιο βλακείας» που πλέκει σε αντιδιαστολή το εγκώμιο του έξυπνου. Αυτό που του λείπει είναι η τραγική αίσθηση της μοίρας των έξυπνων, και η πικρά ειρωνική εκτίμηση των ακαταμάχητων πλεονεκτημάτων που προσφέρει στους βλάκες η βλακεία τους.Χίτλερ, ένας... δίκαιος ελληνολάτρης. Τα Ιδρύματα Καραμανλή γράφουν τη δική τους Ιστορία και την προωθούν στους μαθητές της Γ΄ Λυκείου. Γράφει ο Σπύρος Μαρκέτος: Πρόσφατα αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου το σχολικό εγχειρίδιο Ιστορίας της Γ΄ Λυκείου. Η συγγραφή του ανατέθηκε αποκλειστικά σε πανεπιστημιακούς που συνδέονταν με το Ιδρυμα Καραμανλή ή το Ινστιτούτο Καραμανλή (Ι. Κολιόπουλος, Κ. Σβολόπουλος, Ευ. Χατζηβασιλείου). Και το αποτέλεσμα ξεπέρασε, προς τα κάτω, ακόμη και τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις…Στην Άγρια Δύση της Σαχάρας. Αλμπέρτο Βάσκεθ-Φιγκερόα γράφει ένα κλασικό γουέστερν με φόντο την έρημο. Γράφει ο Μιχάλης Μοδινός: Το μυθιστόρημα «Τουαρέγκ» μπορεί να διαβαστεί και ως ανθρωπολογικό δοκίμιο για την επιβίωση σε οριακές συνθήκες. Μόνο που εδώ η ακραία βία ασκείται εν ονόματι της ηθικής…Μάρκος Μέσκος: «Ψηλά τα τείχη της κενής δεξαμενής...». Γράφει ο Χάρης Βλαβιανός: Μάρκος Μέσκος: «...Το ποίημα τέλειωσε: Το αίσθημα μόνο ακλουθεί: Με την πρωτόγονη ορθογραφία, το πράγμα πράγμα και τα καμένα χείλια. Όχι ο ηγέτης στίχος που αποπλανά και διαστρεβλώνει. Ο πληβείος καλύτερα, σίγουρος για τη μοίρα του και τον ασυμβίβαστο μετασχηματισμό του. Το ποίημα τέλειωσε: Συντρίβοντας και καταργώντας την ποίηση...»Γόνιμη κατεδάφιση. Της Μικέλας Χαρτουλάρη: Αιφνιδιασμός! Ο Μ. Καραγάτσης, ένας από τους δημοφιλέστερους παραμυθάδες που είκοσι χρόνια τώρα κέρδιζε την ολοένα και ευρύτερη αποδοχή της κριτικής, κατεδαφίστηκε μέσα σε δυο μέρες από τους ειδικούς, στο επιστημονικό συνέδριο που συνδιοργάνωσε το Μουσείο Μπενάκη (4-5/4)! Και μάλιστα, μπροστά στην ίδια του την κόρη Μαρίνα, που άκουσε τις λέξεις «ρατσισμός», «χιτλερισμός», «δημαγωγία». Και είδε να συζητιέται επισήμως μήπως η λογοτεχνία του δεν ήταν παρά μια βιτρίνα για την προπαγάνδιση βαθιά αντιδραστικών ιδεών· μήπως ο περίφημος αφηγηματικός οίστρος του και η επινοητική φαντασία του δεν υπηρέτησαν παρά τον κοινωνικό λαϊκισμό...
No comments:
Post a Comment