 |
Αλλά ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Οι επίσημες σχολικές βιβλιοθήκες στην Ελλάδα έχουν διαψεύσει κάθε εξαγγελία, ελπίδα και αισιοδοξία. Αναγγέλθηκαν με τυμπανοκρουσίες, ιδρύθηκαν δοκιμαστικά, περιορίστηκαν ασφυκτικά ως προς τον αριθμό, χρηματοδοτήθηκαν άνισα, εφοδιάστηκαν με υλικό, έκαναν τις δέουσες ανθρωποθυσίες αλλά τίποτα δεν ευοδώθηκε. Σήμερα, 23 χρόνια μετά την ίδρυσή τους και παρά τις άφθονες κατά καιρούς προεκλογικές υποσχέσεις υποστήριξης και πολλαπλασιασμού τους, παραμένουν σε χειρότερη κατάσταση από εκείνη που ήταν! Περισσότερες από τις μισές δε λειτουργούν και οι υπόλοιπες υπολειτουργούν.
Ο θεσμός έπασχε ήδη από τη γέννησή του, δεδομένου ότι πραγματική κρατική βούληση για δημιουργία βιβλιοθηκών ως κυττάρων πολιτισμού και έρευνας στα σχολεία, ποτέ δεν υπήρξε. Η εξουσία σπάνια ανέχεται και ποτέ δεν ενισχύει θεσμούς που ανοίγουν στους ανθρώπους ορίζοντες και δρόμους στη σκέψη, στην κριτική, στην αμφισβήτηση και στην επανάσταση. Και η βιβλιοθήκη είναι ένας τέτοιος ακριβώς θεσμός... [Ζωή Βαλάση, Ριζοσπάστης, 30/3/2008]
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ:
No comments:
Post a Comment