«Γεννήθηκα στην Καλαμάτα μια Πρωταπριλιά. Παρακάμπτω λοιπές ληξιαρχικές λεπτομέρειες, αφού τα χρόνια προχωρούν δίχως να με ρωτούν. Είπα λοιπόν να ξεστρατίσω μήπως με ξεχάσουν και τα ξεχάσω παραμένοντας έως τελευταίας ρανίδας νέα, ή έστω νεάζουσα, καταπώς θα λέν' οι φαρμακόγλωσσες», έγραφε με χιούμορ η συγγραφέας Κάτια Αντωνοπούλου.
«Οι Ινδίες μου» ήταν το ταξιδιωτικό βιβλίο που την έκανε γνωστή το 1995
Αυτή η γενναία γυναίκα, η τολμηρή ταξιδιώτισσα και ανανεώτρια της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα, έφυγε αθόρυβα από τη ζωή στις 9 Οκτωβρίου. Επιθυμία της ήταν να αποτεφρωθεί. Η τέφρα της σκορπίστηκε στην Αστυπαλιά, το αγαπημένο νησί των ξένοιαστων καλοκαιρινών διακοπών, εκεί που σκορπίστηκαν, παλιότερα, και οι στάχτες του συντρόφου της, του κινηματογραφιστή Τζιμ Ουίλσον, συνοδοιπόρου της στα περισσότερα ταξίδια της ανά τον κόσμο.
Σε σύντομο βιογραφικό αποκάλυπτε την αγαλλίαση που τις έδινε το κολύμπι στην Αστυπαλιά, το τρέξιμο τα βράδια στο λόφο του Αρδηττού και το ν' ανάβει το τζάκι το χειμώνα στο Μεταξοχώρι. Ελιξίριο της νεότητας και ζωογόνα αυταπάτη αποκαλούσε, πάντοτε, τα μακρινά της ταξίδια. Υπήρξε η μοναδική Ελληνίδα που είχε μπει το 1988 στο Αφγανιστάν, επί ρωσικής κατοχής. Με μια ομάδα μουτζαχεντίν πέρασε τα χιονισμένα βουνά φορώντας μπούργκα κι έστειλε την πρώτη ελληνική ανταπόκριση στο «Βήμα». Το 1992 ήταν μαζί με τους μουτζαχεντίν όταν πήραν την Καμπούλ, ενώ το 1997, επί Ταλιμπάν, ξαναμπήκε με τους Αφγανούς ναρκαλιευτές και τη βοήθεια του ΟΗΕ.
Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1995 με το βιβλίο «Οι Ινδίες μου» («Καστανιώτης»), όπου κατέγραφε με μια γλώσσα πάλλουσα τα χιλιάδες πρόσωπα της χώρας, χωρίς να κρύβει την αγωνία και τον ενθουσιασμό της να μεταφέρει στον αναγνώστη μια συναρπαστική ταξιδιωτική εμπειρία.
Είχε κάνει επίσης την πρώτη μετάφραση έργου του Μπόρχες στην Ελλάδα («Ιστορίες») για τον «Ερμή» του Γ. Σαββίδη. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Γυναίκα», το «Βήμα της Κυριακής», «Τα Νέα», την «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» και τα περιοδικά της «Ελευθεροτυπίας» «Γεωτρόπιο» και «Εψιλον». Είχε πάρει συνεντεύξεις από την Μπεναζίρ Μπούτο, την Αρουντάτι Ρόι, τη λησταρχίνα Φούλαν Ντέβι, τον ευνούχο Γκουλσάν.
Συγκλονιστική ήταν η μαρτυρία που μετέφερε το 2003 στο «Εψιλον» από την κλειτοριδεκτομή ενός κοριτσιού στην Αφρική των Μασάι. Θυμόταν «...τα σκέλια ανοιχτά, τα γαμψά δάχτυλα αρπαχτικού ανασηκώνουν την κλειτορίδα, την τεντώνουν, τη μετέωρη λάμψη του ξυραφιού στο σκοτάδι, τη λευκή αλοιφή ν' απλώνεται στην πληγή». Αλλα βιβλία της είναι: «Η κυρία Ουίλσον ταξιδεύει» («Πατάκης»), «Χίλιες και μία νύχτες στο Πακιστάν», «Νιχάο Κίνα», («Καστανιώτης»), «Βίντεο κλιπ» και «Μασάζ» («Ωκεανίδα»).
No comments:
Post a Comment